CENTER FOR IRANIAN STUDIES - کانون پژوهشهای ايران شناختی

در پي ِ نشر ِ يادواره‌ي ِ دكتر غلامحسين ساعدي در هفته‌ي ِ گذشته، امروز گزارشي از همايش ِ ايرانيان بر سر

گورگاه ِ او در گورستان ِ پرلاشز ِ پاريس در روز ِ شنبه‌ي ٍ گذشته، به اين دفتر رسيد كه پيوندْنشاني‌ي ِ آن را در پي مي‌آورم.

http://msahar.blogspot.com/

در اين گزارش، به ويژه سخن ِ آ گاهانه و دردْمندانه‌ي ِ محمّد جلالي چيمه (م. سحر) ، شاعر ِ شهرْبند ِ غُربت ِپاريس و يكي از نزديك‌ترين ياران و همْ‌راهان ِ ساعدي تا وا پسين دَم، خواندني است.

گزارش ِ ايرج اديب زاده (از راديو زمانه) و در ضمن ِ آن، سخن ِ داريوش آشوري درباره ي ِ ساعدي را بخوانيد :
http://zamaaneh.com/adibzadeh/2008/11/print_post_221.html

از چپ به راست: ‌غ. - ح. ساعدي و م. سحر

posted by Jalil Doostkhah @ 7:56 PM

در اين زمينه، در اين جا بيشتر بخوانيد ↓
http://www.asha.blogsky.com/


خاستگاه: رايانْ‌پيامي از ياغش كاظمي، گروه "هنر و معماری" در دانشگاه آزاد اسلامی رامسر


٢. "فرامرز" در شاهنامه و فرامرزنامه: فراخوان ِ همايش ِ فرامرزْشناختي در مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌ی فردوسی


فرامرز در روایات و تاریخ و شاهنامه نام یکی از پسران رستم است. در شاهنامه، او پهلوان سپاه ایران است و در سپاهی که رستم به کین‌خواهی سیاوش آراسته، پیشرو سپاه رستم بود. فرامرزنامه یکی از منظومه‌های حماسی‌ي ِ بعد از شاهنامه است که از چند حیث ممتاز و زمان سروده شدن آن به حماسه‌ی ِ بزرگ ِ فردوسی نزدیک است.
چهاردهمین مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌ی فردوسی به «فرامرز در شاهنامه و فرامرزنامه» اختصاص دارد که دکتر مجید سرمدی، استاد دانشگاه و مصحّح ِ فرامرزنامه، در روز چهارشنبه ۲۹ آبان و ۶ آذر‌ساعت ۱۶:۳۰ در سالن اجتماعات شهر ِ کتاب ِ مرکزی در حافظ شمالی، نبش زرتشت شرقی در این باب سخن می‌گوید.


روابط عمومی‌ي ِ شهر ِ کتاب
http://www.fakouhi.com/node/2953


خاستگاه: رايانْ‌پيامي از پيام جهانگير‌ي - شيراز


٣. كوششي ديگر در زمينه‌ي ِ شاهنامه‌شناسي


فرهاد و ِداد آگاهي‌نامه‌ي ِ كوتاه ِ زير را درباره‌ي ِ كتابي شاهنامه‌شناختي از خود، به اين دفتر فرستاده‌است:


دیدگاه ِ انگارشی بر شاهنامه ی ِ فردوسی
نویسنده: فرهاد وداد
این کتاب در ٥٩٥ صفحه سامان یافته و خواندن ِ سرآغاز ِ آن برای ِ همگان، رایگان است. برای دانستنی‌های ِ بیشتر درباره‌ی ِ این کتاب و دریافت ِ سرآغاز ِ آن، به تارنمای زیر بروید ↓
http://farhadvedad.googlepages.com/myresearches
*
نويسنده واژه‌ي ِ انگارشي را درعنوان ِ كتاب، به جاي ِ انگارش به‌كارْبُرده‌است – كه خود، اسم ِ مصدر (/ حاصل ِ مصدر) و به معني‌ي ِ "دانش ِ رياضي" است و نيازي به افزودن ِ "-ي" مصدري بر آن نيست (بسنجيد با ‌پور ِسينا، دانشنامه‌ي ِ علايي، چاپ خراساني، ص ٧٠ و لغت‌نامه‌ي ِ دهخدا، زير ِ درآمد ِ انگارش) – و درواقع، عنوان ِ كتاب – بدان گونه كه خواست ِ او بوده‌است – بايست بوده‌باشد: شاهنامه‌ي ِ فردوسي از دیدگاه ِ انگارش. (گفتني‌ست كه نويسنده خود در فهرست ِ واژگان ِ كتاب، انگارش را به‌درستي به معني‌ي ِ رياضي آورده؛ امّا هم در عنوان ِ كتاب و هم در عنوان ِ برخي از بخش‌ها، انگارشي را به‌كاربُرده‌است!)
امّا از نام ِ كتاب كه بگذريم، مي‌رسيم به سرآغاز ِ آن، كه درهنگام ِ دستْ‌رسْ‌نداشتن به متن، گزينه‌اي از متن را فراديد ِ خواننده مي‌گذارد.
*
در هر پژوهش ِ شاهنامه‌شناختي، شرط ِ گام ِ نخست، برخورداري‌ي ِ پژوهنده از امكان ِ بهره‌گيري از كهن‌ترين دستْ‌نوشت‌هاي برجامانده از متن ِ شاهنامه و ويراسته‌ترين چا پ ِ آن است. امّا نويسنده ي ِ اين كتاب، تنها به دست‌ْْنوشت‌هاي ِ با تاريخ ِ نگاشت ِ ٦٧٥ ه. ق. (/ ١٢٧٦ م.)، نگاه‌دشته در موزه‌ي ِ بريتانيايي‌ي ِ لندن و ٧٣٣ ه. ق. (/ ١٣٣٣م.)، نگاه‌دشته در كتابخانه‌ي ِ همگاني‌ي ِ سنت پيترزبورگ اشاره‌مي‌كند كه از ديدگاه ِ كهنْ‌بودگي‌ و درستْ‌بودگي‌ي ِ ]نسبي‌ي ِ[ دست‌ْْنوشت‌ها، به ترتيب در رديف‌هاي ِ دوم و چهارم جاي‌دارند. او هيچ نامي از كهن‌ترين دست‌ْْنوشت ِ تا كنون شناخته (با تاريخ ِ نگاشت ِ ٦١٤ ه. ق. / ١٢١٧ م.، نگاه‌دشته در كتابخانه‌ي ِ ملّي‌ي ِ فلورانس)، نبرده‌است (ص ٣٦ سرآغاز). همچنين تنها به در دست‌ْرس داشتن و بهره‌گير‌ي از چا پ‌هاي مُل و مسكو – كه دوران ِ اعتبار نسبي شان ديرْزماني پيش از اين، سپري‌شده‌است – اشاره‌مي‌كند (ص ٣٣ سرآغاز). امّا از ويراسته‌ترين متن ِ تا كنون نشريافته‌ي ِ شاهنامه و نزديك‌ترين به سروده و نگاشته‌ي ِ شاعر، يعني ويرايش ِ دكتر جلال خالقي مطلق، هيچ يادي نمي‌كند!
برآيند ِ منطقي‌ي ِ اين ناروشْ‌مَندي، چُنين مي‌شود كه مؤلّف در سرآغاز ِ كتاب ِ خود، بيت‌ ِ:
"سخن گفته‌شد، گفتني هم نماند / من از گفته خواهم يكي با تو راند"
را – كه در چاپ‌ ِ مُل و يكي دو چا پ‌ ِ ديگر، در ديباچه‌ي ِ شاهنامه، پيش از سه بيت ِ سروده‌ي ِ شاعر افزوده و به نادرستي به وي نسبت داده شده‌ – چشم بسته و بي هيچ دقتي نقل‌كرده‌است! اين در حالي‌ست كه بيت ِ ساختگي و افزوده‌ي ِ (/الحاقي‌ي ِ) يادكرده، در چاپ‌ ِ مسكو هم در متن نيامده‌است و آن را در پانوشت، به نقل از چاپ‌ ِ امروزه بي‌اعتبار ٍِ بِروخيم، آورده‌اند.
ديگرْ بيت‌هاي آورده‌ي ِ مؤلّف در سرآغاز نيز، اگر هم با ويراسته‌ترين متن ِ تا كنون نشريافته‌ي ِ شاهنامه همْ‌خواني داشته‌باشد، با هنجار ٍ درست ِ نگارش ِ فارسي، سازگارنيست و موجب ِ آشوب ِ ذهني‌ي خواننده و بدْخواني و بدْفهمي‌ي ِ متن خواهدشد. مانند ِ بيت‌هاي ِ:
"به پرسيدم از هركسي بيشمار/ به ترسيدم از گردش ِ روزگار
مگر خود درنگم نباشد بسي / ببايد سپردن بديگرْ كسي"
كه نگاشت ِ هنجارْمَند ِ آن‌ها در ويراسته‌ترين متن ِ شاهنامه، چُنين است:
"بپرسيدم از هركسي بي‌شمار/ بترسيدم از گردش ِ روزگار
مگر خود درنگم نباشد بسي / ببايد سپردن به ديگرْ كسي"
يا اين دو بيت:
"تو اينرا دروغ و فسانه مخوان / به يك سان روش در زمانه مدان
ازو هرچه اندرخورَد با خِرَد / وگر بر رَه ِ رَمزْ معني بَرَد"
كه نگاشت ِ بُنيادين و اصيل ِ آن‌ها در ويراسته‌ترين متن ِ شاهنامه، چُنين است:
"تو اين را دروغ و فسانه مدان / به يك سان، رَوِشن ِ زمانه مدان
ازو هرچه اندرخورَد با خِرَد / دگر بر رَه ِ رَمزْ معني بَرَد"
*
اين‌ها تنها دو سه نمونه بود كه نويسنده در سرآغاز ِ كتاب، آورده‌است. با قياس بر اين‌ها، هرگاه ديگرْ گفتْ‌آوردهاي ِ او از شاهنامه در متن ِ كتاب نيز در ضبط و نگاشت، دچار ِ چُنين آشوبي باشند، نياز به بحث و بررسي‌ي ِ انتقادي خواهندداشت كه اكنون و در اين جا، با دستْ‌رسْ‌نداشتن به متن، براي ِ من شدني نيست. پس "اين سخن بگذار تا وقت ِ دگر".
فراتر از نكته‌هايي كه بدان‌ها اشاره‌رفت، مي‌توانم اميدوارباشم كه فرهاد وداد در اين كوشش ِ پژوهشي‌ي ِ خود، توانسته‌باشد از پس ِ گشودن ِ گِره ِ پُرسْمان‌هايي كه در فهرست ِ پيوست ِ سرآغاز عنوان‌ْكرده‌است، برآيد و كار ِ دشوار ِ شاهنامه‌شناسي را گامي ديگر، به پيش بَرَد. چُنين باد!


٤. سوگْ‌نامه‌ي ِ رستم و سهراب: نخستين تحليل ِ ديگرگونه و نوآيين از اين اندوهْ‌نامه


اين تحليل ِ استاد مرتضي ثاقب‌فر را ٣٩ سال ِ پيش ازين با عنوان ِ نگرشي بر تراژدي ِ رستم و سهراب، در ماهنامه‌ي ِ جهان ِ نو (٢٤: ٣- تابستان ١٣٤٨) خواندم.
چند سالي پس از آن (گويا در سال ِ ١٣٥٢)، خود نيز تحليلي بر همان اندوهْ‌نامه نوشتم كه با عنوان ِ داستان ِ رستم و سهراب: فاجعه‌ي ِ برخورد ِ آرمان و عاطفه در فصلْ‌نامه‌ي ِ فرهنگ و زندگي به‌چاپ‌ْرسيد و پاره‌اي همانندي‌ها با تحليل ِ استاد ثاقب‌فر داشت (و همانا امروز آن تحليل را نارسامي‌شمارم و برداشت ِ كنوني‌ي ِ خود، نمي‌دانم).
تحليل ِ استاد ثاقب‌فر كه اكنون، روزنامك با عنوان ِ تازه‌ي ِ سوگْ‌نامه‌ي ِ رستم و سهراب به بازْنشر ِ آن پرداخته‌است ↓

http://rouznamak.blogfa.com/post-393.aspx

در فضاي ِ ادبي- فرهنگي‌ي هنگام ِ نشرش، كاري ديگرگونه و نوآيين در زمينه‌ي ِ شاهنامه‌پژوهي به شمار مي‌آمد و در پي ِ انتشار ِ مقدّمه‌اي بر رستم و اسفنديار، اثر ِ والاي ِ زنده‌ياد شاهرخ مسكوب (اميركبير، تهران- ١٣٤٢)، آغاز ِ عصر ِ نويني را در اين راستا نويدمي‌داد.
ثاقب‌فر در رويْ‌كرد به اين بخش ِ مهمّ ِ حماسه‌ي ِ ملّي‌ي ِ ايرانيان، كوشيده‌است تا لايه‌ي ِ بيروني و آشكار ِ داستان را بشكافد و به لايه‌هاي زيرين ِ آن برسد و پيچ و تاب‌هاي ِ رواني، عاطفي انديشگي و كرداري‌‌ي ِ نقشْ‌وَرزان ِ اين تراژدي ِ توفاني را آفتابي‌كند و خواننده را به هزارتوهاي ِ رازآميز ِ جهان ِ حماسه، رهْ‌نمون‌گردد. او در اين كوشش و كُنِش ِ دشوار، توانسته‌است بسياري از بايسته‌هاي ِ چُنين پژوهشي را به‌جاي‌آورد و بخشي از سرِ نخ‌هاي اين كلاف ِ درهمْ‌پيچيده را بيابد و به دست ِ جويند‌گان بدهد. كوتاهْ‌سخن، مي‌توان و بايدگفت كه اين تحليل – در نوع و حدّ ِ خود – نقطه‌ي ِ چرخشي در شناخت ِ رستم و سهراب است.
امّا كمْ‌بود ِ چشمْ‌گير ِ اين تحليل، برداشت ِ نادرست ِ پژوهنده از نقش ِ "آز"، مهمّ‌ترين و روشنْ گرترين سازه در فرارَوَند ِ تكوين ِ اين فاجعه است. او – به‌رَغْم ِ تأكيد ِ آشكار ِ شاعر – اين امر را مردود مي‌شمارد و مي‌نويسد:
"در حقّ ِ رستم نیز داوری‌ي ِ شتابان کرده‌ایم و بیدادگری‌ي ِ بسیار، اگر او را به خویشتنْ‌‌خواهی و آز متهم سازیم."
هر خواننده‌ي ِ رستم و سهراب مي داند و نياز به بازْگفتن ِ من نيست كه فردوسي دو بار در آغاز و پايان ِ داستان، با تأكيد ِ هرچه تمامْ‌تر و با اندوه ِ فراوان، از نقشْ‌وَرزي‌ي ِ تباهْ‌كارانه‌ي ِ "آز" (اين – به تعبير ِ خود ِ او – "ديو ِ گردنْ‌فراز") در پديدآوردن ِ اين رويْ‌داد ِ هولناك، سخن‌مي‌گويد و هر دو سوي ِ اين نبرد ِ شوم و خونين را – به رَغْم ِ مَنِش و پايگاه ِ والاي ِ هردوان – به يكْ‌سان، گرفتار در چنبره‌ي ِ اين ديو ِ سياهْ‌كار، مي‌شناسد و مي‌شناساند. به گفته‌ي ِ پژوهنده‌اي از روزگار ِ ما (دست ِ برقضا، همْ‌نام ِ شاعر)، "آز، آفت ِ هميشه مترصّد ِ قدرت و تلخي‌ي ِ تراژدي"است. (دكتر علي فردوسي، ايرانْ‌نامه ٢٤:١، ص ٧٤). پس اگر بخواهيم با برداشت ِ انكارآميز ِ ثاقب‌فر در مورد ِ نقش ِ "آز" در مَنِش و كُنِش ِ رستم همْ‌داستانْ‌باشيم، ناگزير بايد بپذ يريم كه فردوسي، خود "در حقّ ِ رستم داوری‌ي ِ شتابان و بیدادگری‌ي ِ بسیار كرده و او را به خویشتنْ‌‌خواهی و آزمندي متهم ساخته‌است."(؟!)
ناديده‌گرفتن ِ نقش ِ ويرانْ‌گر ِ "آز" در شكلْ‌گيري‌ي ِ اندوهْ‌نامه‌ي ِ رستم و سهراب، تقابل ِ آشكار با ديدگاه ِ شاعر و برداشت ِ صريح و مؤكّد ِ او از اين نقشْ‌وَرزي، در سرتاسر ِ متن ِ داستان است و – به تعبير ِ "حوزگيان" (/ اهل ِ "حوزه") – معنايي جُز "اجتهاد ِ در مقابل ِ نَصّ" ندارد!
(براي ِ خواندن ِ تحليل‌هايي در مورد ِ نقش ِ "آز" در مَنِش و كُنِش ِ رستم و سهراب، ← جليل دوستخواه: گفتار ِ آز و نياز، دو ديو ِ گردنْ‌فراز در كتاب ِ حماسه‌ي ِ ايران، يادماني از فراسوي ِ هزاره‌ها- چاپ ِ يكم، نشر ِ باران، سوئد- ١٣٧٧ و چاپ ِ دوم، نشر ِ ‌آگه، تهران- ١٣٨٠، صص ١٧- ٤٢ و محمّد كلباسي: رنج ِ آز: نگاهي ديگر به داستان ِ رستم و سهراب ِ شاهنامه در ايرانْ‌شناسي ١٠: ١، مريلند، بهار ١٣٧٧ و كارنامه ١: ٨ ، تهران- آبان و آذر ١٣٧٨ و سرانجام، يافتني‌تر از آن دو جا، در همين تارنماي ِ ايرانْ‌شناخت).


سخنْ كوتاه، بازْنشر ِ تحليل ِ استاد مرتضي ثاقبْ‌فر، چهار دهه پس از نخستين نشر ِ آن، نه از ديدگاه ِ پذيرفتني‌ بودن ِ همه‌ي ِ داده‌هاي ِ آن؛ بلكه به سبب ِ فراهمْ‌آوردن ِ امكان ِ دستْ‌يابي‌ به يكي از كوشش‌هاي ِ شاهنامه‌شناختي‌ي ِ معاصر براي ِ امروزيان، ارزشْ‌مَند و ستودني‌ست.


٥. هشت گفتار و گفت و شنود ِ فلسفي و جامعه‌شناختي


ترجمه‌ها و گفت و شنودهاي ِ فلسفي و جامعه‌شناختي‌ي ِ نمونه‌واري از كارهاي ِ يدالله موقن، پژوهنده و مترجم ِ پويا و سختْ‌كوش را در پيوندْنشاني‌هاي ِ زير، بخوانيد ↓

I

An Answer to the Question, What Is Enlightenment, (1784), by Imanuel Kant, Translated into Persian by Yadollah Moughen ↓

http://www.nilgoon.org/archive/yadollahmoughen/articles/Moughen_Enlightenment.html


I I

Charismatic Domination from Viewpoint of Max Weber, in a Conversation with Yadollah Moughen ↓
http://www.nilgoon.org/archive/yadollahmoughen/articles/Moughen_Interview_Weber_02.html


I I I

Sociology of Law, by Max Weber, Translated into Persian by Yadollah Moughen ↓ http://www.nilgoon.org/archive/yadollahmoughen/articles/Moughen_Sociology_of_Law.html

IV

Differences between the Civilization of East and West from Viewpoint of Max Weber, in a Conversation with Yadollah Moughen ↓ http://www.nilgoon.org/archive/yadollahmoughen/articles/Moughen_Weber_East_West.html

V

Language, Thought and Culture, by Paul Henle, Translated into Persian by Yadollah Moughen ↓

http://www.nilgoon.org/archive/yadollahmoughen/articles/Moughen_Henle.html

VI

The History of the Concept Oriental Despotism, by Yadollah Moughen

http://www.nilgoon.org/archive/yadollahmoughen/pages/yadollahmoughen_999.html


VII

Myth, Ideology, and Iranian Intellectuals, A Conversation with Yadollah Moughen ↓

http://www.nilgoon.org/archive/yadollahmoughen/pages/yadollahmoughen_998.html

VIII

Lectures on the Religion of the Semites, by Robertson Smith, Translated into Persian by Yadollah Moughen ↓

http://www.nilgoon.org/archive/yadollahmoughen/articles/Moughen_Semitic_Religions_1.html

خاستگاه: رايانْ‌پيامي از پيام جهانگيري - شيراز


٦. ‌جَهنّم دَرّه کجاست ؟: گزارش ِ سفري به چند بخش از آذربايجان و آشنايي با شماري از اثرهاي ِ تاريخي‌ي ِ آن بخش‌ها


گزارش ِ خبرگزاري‌ي ِ فارس در اين زمينه را در اين جا بخوانيد ↓
http://www1.farsnews.com/newstext.php?nn=8708260020


خاستگاه: رايانْ‌پيامي از فرشيد ابراهيمي - تهران


٧. "تهران ديگر انار ندارد!": بخش ِ آغازين ِ فيلمي مُستند درباره‌ي ِ تهران ِ قديم


اين فيلم را – كه متأسّفانه ناتمام و نيمه‌كاره رهاشده و در همين اندازه‌اش نيز، بسيار ديدني است – در اين جا ببينيد ↓
http://de.youtube.com/watch?v=8jJXLUDQdu4


خاستگاه: رايان‌ْْپيامي از مهدي خان بابا تهراني- آلمان


٨. رهْ‌نمودي روزْآمد به كتابْ‌شناسي: ارمغاني از ميهن


ماهنامه‌ي ِ جهان ِ كتاب، ١٣: ٧ و ٨ (‌پي در ‌پي ٢٣٣- ٢٣٤)، مهر- آبان ١٣٨٧ در ٨٢ صفحه با انبوهي از گفتارها و گزارش‌هاي كتاب شناختي، در اين هفته به اين دفتر رسيد.

از نگارنده ي ِ اين سطرها نيز، گفتاري با عنوان ِ درباره ي نادرستي ي ِ انتساب ِ بيتي ايران ستيزانه و اهانت آميز به فردوسي – كه پيشتر هم در فصلْ‌نامه ي ِ بررسي ِ كتاب، چاپ ِ لوس آنجلس و همين تارنما نشريافته بود – در اين شماره درج گرديده است.

گزارشي دلهره آور از نزديك بودن ِ خطر ِ تخريب ِ سي وسه پُل (/ پُل ِ چهارباغ / پُل ِ الله وردي‌خان / پُل سي و سه چشمه) را در اين جا بخوانيد ↓
http://kohandiar.blogtak.com/post-30661.html


خاستگاه: رايان‌ْْپيامي از محسن قاسمي شاد- تهران


١٠. پايگاه ِ كتاب، كتابْ‌خانه و كتابْ‌خواني در ايران ِ باستان


سخنان ِ دكتر كيانوش كياني هفت‌لنگ رئيس ِ پژوهشْ‌كده‌ي ِ ابوريحان بيروني در اين زمينه را در تارنماي ِ خبرگزاري‌ي ِ كتاب ِ ايران، بخوانيد ↓
http://www.ibna.ir/vdcezw8w.jh8ozi9bbj.html


خاستگاه: رايان‌ْْپيامي از فرشيد ابراهيمي- تهران


١١. يك سند ِ خيانتْ‌آميز و شرمْ‌آور ِ تاريخي از دوران ِ فرمانْ‌روايي‌ي ِ قاجارها


متن ِ دو زباني‌ي ِ (روسي و فارسي) معاهده‌ي ِ ننگين ِ گلستان را در اين جا ببينيد↓
http://ru.wikisource.org/wiki/Гюлистанский_мирный_договор_1813_года


خاستگاه: رايان‌ْْپيامي از اسد هفشجاني - سيدني


١٢. "آتي بان" جُنگي فراگير ِ گفتارها، گزارش‌ها، بررسي‌ها، تحليل‌ها، نقدها و داده‌هاي گوناگون ِ فرهنگي، ادبي و هنري


در اين جا بخوانيد ↓
http://www.atiban.com/


از جمله گفتارهاي ِ آمده در اين مجموعه، يكي هم روي كرد ِ ايرانيان ِ امروز به يادمان هاي فرهنگي ي كهن، از اين نگارنده است ↓

http://www.atiban.com/archives.aspx?id=9

خاستگاه: رايان‌ْْپيامي از دكتر ابوالفضل خطيبي، فرهنگستان ِ ايران- تهران


١٣. جشنواره‌ي ِ هنرهاي ِ ادبي‌ي ِ ايراني و گزارش ِ كارنامه‌ي ِ شاعران ِ ايراني در جهان

The Translation Projectpresents its second Iranian Literary Arts Festival in partnership with Friends of the SF Public Library: SF International Poetry Festival and the Asia Society




Featured poet: Granaz Moussavi


Award-winning poet, Granaz Moussavi was born in Tehran, Iran, in 1973 and has been living between Iran and Australia since 1997. She is trained in acting, screen studies and film editing, and works as scriptwriter, editor, and director. Her films have won international awards. She is the author of four books of poetry in Persian, Scribbling the Night (1997), Barefoot Till Morning (2000), Songs of a Forbidden Woman (2002), and The Red Memory (2008). A selection of her poetry has been translated into French: Les Rescapes de La Patience. Her poetry appears in the original and in translation in BELONGING.

posted by Jalil Doostkhah @ 6:53 AM

فرزند ِ بَرومَند ِ آذربايجان، داستانْ‌نگار و نمايشْ‌نامه‌نويس ِ چيره‌دست و سرآمد ِ روزگار ِ ما با همه‌ي ِ رنج و شكنجي كه در ميهن ِ خويش برتافت و تلخْ‌كامي‌هايي كه از بازداري و زجر و زندان كشيد، مجموعه‌اي ارجمند، گران‌ْْبها، بي‌همْ‌تا و ماندگار از آفريده‌هاي ِ قلمي‌ي خود را در گنجينه‌ي ِ زبان ِ فارسي – كه هوشْمَندانه آن را ستون فقرات ِ فرهنگ ِ ملّي‌ي ِ مشترك ِ همه ي ايرانيان مي‌شمرد – بر جا گذاشت.

ساعدي كه سي سال ِ پيش، ناگزير از ترك ِ ميهن شد، بيشتر از هفت سال نتوانست جگرْآزردگي‌اش از گزش ِ كژدم ِ غُربت را تاب بياورد. او بيست و سه سال ِ پيش، در اوج ِ توانايي ي ِ آفرينش ِ ادبي، در غُربت ِ غمگين ِ غرب، با تلخ كامي ي تمام، چشم از جهان فروبست و كالبدش را در چند گامي ي ِ گورگاه ِ پيش گام ِ نامدار ِ به غُربت رانده اش صادق هدايت، به خاك سپردند. ساعدي رفت و داغ ِ نابه‌جا و نابه‌هنگام از دست رفتنش، بر دل ِ دوستان و دوستدارانش باقي ماند.

يك بار كه سال‌ها پس از ديدارها و گفت و شنودهامان در تهران، صداي زخم خورده و رنجورش را در يك گفت و شنود ِ راديويي شنيدم، به اندازه ي بيدادي كه بر آن انسان ِ بزرگ و فرهيخته ي سترگ رواداشته شده بود‍، پي بردم و آب ِ دريغ و درد در چشم گرداندم.

ياد ِ هميشه بيدارش گرامي و نام ِِ نامي اش، جاودانه زيوربخش ِ دفتر ِ زرّين ِ ادب و فرهنگ ِ ايران زمين باد!

* * *

شماري از دوستان و دوستْ‌داران ِ اين نويسنده‌ي ِ بزرگ، با انتشار ِ فراخوان ِ زير، برآنند كه در سالْ‌گرد ِ خاموشي‌ي ِ او، بر گورگاهش گرد ِ هم آيند و از بزرگي‌ي ِ او سخن‌بگويند و بار ِ ديگر در ميعادِ هرساله، سنگ ِ يادبودش را به آب ِ ديدگان ِ از دل‌هاي سوخته برآمده، بشويند.

به مناسبت ِ بيست و سومین سالْ‌گرد ِ فِقدان ِ "دکتر غلامحسین ساعدی"

در روز شنبه دوم آذر ١٣٨٧ (٢٢ نوامبر ٢٠٠٨) ، طبق ِ روال ِ هرساله، بر مزار ِ او گِرد ِهم خواهیم آمد. از همه‌ي ِ دوستان و دوستداران ِ این نویسنده‌ي ِ بزرگ ِ ایران که امکان حضور در پاریس را دارند، دعوت‌می‌شود تا در این گرد ِهمْ‌آیی شرکت کنند.
شنبه دوم آذر ١٣٨٧ (٢٢ نوامبر ٢٠٠٨) ساعت ِ ١٤ و ٣٠ دقیقه

محل : پاریس، پِرلاشِز، قطعه‌ي ٨٥، نزدیک ِ آرامگاه ِ صادق هدایت

مترو : گامبتا

با سپاس از همگی

جمعی از دوستان ِ "دکتر ساعدی"

خاستگاه:

http://msahar.blogspot.com/2008/11/blog-post_16.html


آگاهي‌هاي گسترده درباره‌ي ِ زندگي و كارنامه‌ي ِ دكتر غلامحسين ساعدي را از اين جا، به دست آوريد ↓ http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%BA%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%AD%D8%B3%D9%8A%D9%86_%D8%B3%D8%A7%D8%B9%D8%AF%D9%8A

posted by Jalil Doostkhah @ 10:55 PM

"ايرانيان ياري‌كنيد/ با يار[شاطر]، همْ‌‌كاري‌كنيد!"

دانشنامه‌ي ِ ايرانيكا، عظيم‌ترين تأليف و بااعتبارترين سند ِ ايرانْ‌شناختي و شناختْ‌‌نامه‌ي ِ جهانْ‌شمول ِ فرهنگي‌ي ِ ايرانيان، در سي و پنجمين سال ِ بُنيادْگذاري و در پي ِ انتشار ِ چهاردهمين جلد ِ خود، بر اثر ِ بُحران ِ مالي‌ي ِ جهاني‌ي ِ جاري، با تنگناها و كمْ‌بودهاي تازه‌اي در پشتوانه‌ها و اعتبارهاي ِمالي‌ي ِ خود، رو به روشده ‌است كه ادامه‌ي ِ كار ِ آن را به مخاطره مي‌اندازد.
استاد دكتر احسان يارشاطر بُنيادْگذار و مهين‌ْويراستار ِ دانشنامه‌، در فراخوان ِ زير كه امروز به اين دفتر رسيد ،

دست ِ ياري‌ْخواهي به سوي ِ همه‌ي ِ ايرانيان ِ دوستْ‌دار ِ فرهنگ و ميراث ِ ملّي، اين ياوران ِ راستين و پشتيبانان ِ هميشگي‌ي ِ دانشنامه‌، درازكرده‌است تا بلكه با ياري و همْ دلي‌ي ِ آنان، بتواند اين بحران ِ دشوار را از سر بگذراند.
ياري‌ْرساني به ادامه‌ي ِ نشر ِ دانشنامه‌، به هر اندازه‌اي كه در توان ِ هركس باشد، خويشْ‌كاري و وظيفه‌ي ِ عاجل ِ هر ايراني‌ست و در غياب ِ تأسّفْ‌آور ِ تخصيص ِ اعتبار ِ مالي‌ي ِ بسنده براي ِ اجراي ِ اين عظيم‌ترين طرح ِ توليدي‌ي ِ فرهنگ ِ ملّي‌ در بودجه‌ي ِ كشور، مي‌تواند به سهم ِ خود، گرهْ‌گشا باشد.
ويراستار با نشر ِ بي‌درنگ ِ فراخوان ِ استاد ِ خود در اين صفحه، اميدوارست كه خوانند گان ِ ارجمند، بدان پاسخ ِ مثبت دهند و متن ِ فراخوان را براي ِ همه‌ي ِ آشنايان و دوستان ِ خود بفرستند و از آنان نيز همين درخواست را بكنند تا با تصاعدي هندسي، به شمار ِ هرچه بيشتري از همْ‌ميهنان برسد.

ENCYCLOPÆDIA IRANICA

posted by Jalil Doostkhah @ 4:23 AM

گيله‌مرد نوشته‌ي ِ زنده‌ياد مجتبي بزرگ علوي از نسل ِ يكم ِ داستان‌نويسان ِ روزگار ِ ما را باز ْنشرداده‌است.

اين سازمان، به تازگي، نامه‌ي ِ سرگشاده‌اي را خطاب به يكي از نقشْ‌‌ورزان ِ كليدي در دولت ِ كنوني نوشته و با تحليل ِ موضوع و مويْ شكافي در آن، از وي خواسته‌است كه ‌پاسخْ‌گوي ِ خواست ِ همگاني‌ي ِ ايرانيان باشد و از به‌كارگرفتن ِ هرآنچه در توان دارد، كوتاهي‌نكند.
عنوان ِ اين نامه‌ي ِ مهمّ، چُنين است:
نامه‌ي ِ دبیرِ دیده‌بان ِ یادگارهای ِفرهنگی و طبیعی‌ي ِ ایران به دکترعلی‌اکبر ولایتی


متن ِ نامه را در اين جا بخوانيد ↓

http://reirazi.persianblog.ir/post/484/


همچنين، بیانیّه‌ی ِ تحلیلی‌ي ِ سازمان‌های ِ مردمْ‌نَهاد در اعلام ِ همراهی با موضع‌ْگیری‌ي ِ زیستْ‌محیطی‌ي ِ کار- شناسان و احزاب و درخواست ِ آنان برای ِ بازْنگری‌ي ِ پرونده‌ی ِ سدّسازی ِ کشور را در همان نشاني، بخوانيد


خاستگاه: رايانْ‌پيامي از محسن قاسمي شاد- تهران


در همين راستا، برداشت ِ تحليلي‌ي ِ يك كارشناس ِ ارشد ِ شهرسازي در مخالفت با طرح ِ متروسازي‌ي ِ اصفهان در كنار ِ بافت ِ تاريخي و فرهنگي‌ي ِ اين اَبَرْشهر ِ ميهن‌مان را در اين جا بخوانيد ↓
http://www.savepasargad.com/Nov.08/Dr.%20Mohamadizadeh.htm


٤. روزآمدشدن ِ هفته‌نامه‌ي ِ الكترونيك ِ ايران‌دُخت


ايران‌دُخت، هفته‌نامه‌ي ِ الكترونيك ِ بانوان ِ ايران به سردبيري‌ي ِ پري اسفندياري، با خواندني‌هاي تازه، روزآمد شد. در اين جا بخوانيد ↓
http://www.irandokht.com/newsletter/weekly/newsletter_latest.php


خاستگاه: رايانْ‌پيامي از پري اسفندياري، دفتر ِ ايران‌دُخت


٥. واگویه‌های زنی پنجاه ساله : نقد و تحليلي بر يك نمايشْ‌نامه


قاضی ربیحاوی، نویسنده‌ی مقیم لندن، نه ‌تنها در نگارش رمان و داستان کوتاه، بلکه در نمایش‌نامه‌نویسی نیز دستی دارد. "صدای زنگ محبوب"، نمایشنامه‌ای است که فقط یک زن پنجاه‌ساله کل نمایش را بازی می‌کند.
نوشين شاهرخي، نويسنده و ناقد ِ ادبي، نقد و تحليلي نوشته است بر اين نمایشنامه.
در اين جا بخوانيد ↓
http://www.shahrzadnews.org/article.php5?id=1281


خاستگاه: رايانْ‌پيامي از نوشين شاهرخي - هانوور، آلمان


٦. درسْ‌گفتارهايي در زمينه‌ي ِ شناخت ِ حماسه‌ي ِ ايران


در درآمد ِ ٤ :٢٢ زيرْ بخش ِ ١٥، به گفتاري از سعيد اوحدي درباره‌ي ِ شاهنامه در يك فيلم ويديويي، ‌پيوند دادم. اكنون به چند بخش ِ ديگر از دنباله‌ي ِ همان گفتار، پيوند مي‌دهم.
در اين جا ببينيد و بشنويد ↓

با رويْ‌كرد به اين تعريف‌ها و سنجش ِ آن‌ها با وصفي كه در گزارش ِ خبرگزاري‌ي ِ مهر از كار ِ داریوش مُختاری در مورد ِ نقش‌ْوَرزان ِ شاهنامه شده‌است، من نتوانستم به برابر ِ فارسي‌ي ِ رسا و گويا و فراگير و بازدارنده‌اي (/ جامع و مانعي) به جاي ِ "تايپوگرافي"ي ِ آمده در آن گزارشِ، برسم و ناخواسته و ناگزير، همان را به كاربردم. شايد با ديدن ِ كتاب و دريافت ِ درست و دقيق ِ چیستي و چه‌گونگي‌ي ِ درونْ‌مايه‌ي ِ آن، بتوانم پيشْ‌نهادي در اين زمينه بدهم.


٩. بررسي‌ي ِ يك كتاب: مطالعاتي درباره‌ي ِِ تاريخ، زبان و فرهنگ ِ آذربايجان

عقاب علي احمدي، بررسي‌ي ِ كوتاهي دارد درباره ي ِ اين كتاب ِ دو جلدي‌، پژوهش ِ فيروز منصوري.
در اين جا بخوانيد ↓
http://rouznamak.blogfa.com/post-391.aspx


خاستگاه: رايان‌ْْپيامي از مسعود لقمان، دفتر روزنامك - تهران


١٠. بررسي‌ي ِ وضع ِ آمريكا و جهان: نگرش ِ كارگران و زحمتْ‌كشان ِ آن كشور به گزينش ِ رييس ِ جمهورْ "اوباما" و پيْ‌آيندهاي ِ احتمالي‌ي ِ آن، در همايشي دو روزه


از ديدگاه ِ اهميّت ِ رويداد ِ جهاني‌ي ِ اخير، يعني گزينش ِ باراك حسين اوباما به عنوان ِ رييس ِ جمهور ِ آمريكا (و – چون نيكْ‌بنگريم – درواقع، رييس ِ جمهور ِ همه‌ي ِ جهان!) و تأثير ِ ناگزير ِ اين امر در سرنوشت ميهن و مردم ِ ما، بي هيچ گونه موضعْ‌گيري‌ي ِ سياسي – كه كار ِ ويراستار ِ اين تارنما نيست – و تنها به خواست ِ آگاهي‌رساني به خوانندگان ِ ارجمند، متن ِ فراخوان ِ زير را – كه به اين دفتر رسيده‌است – در اين جا، بازْنشرمي‌دهم.

Workers World Party Conference

November 15 - 16
The New Situation in the U.S. and the World

The Obama election

Worst capitalist crisis since the 1930s
The challenges facing the working class & the oppressed, socialists, revolutionaries here in the belly of the beast …

دنباله را در اين جاها ببينيد و بخوانيد ↓
http://www.workers.org/

http://www.workersworld.net/Workers World TV

در اين ميان هفته‌نامه‌ي شهروند ِ امروز،

ناپرهيزي كرد و از نشر بازداشته شد!

خاستگاه: رايان‌ْْپيامي از دفتر
حزب ِ جهاني ي كارگرانِ

خاستگاه: رايانْ‌پيامي از دكتر تورج دريايي - دانشگاه كاليفرنيا- پرديس ِ ارواين


١٣. اعتراض ِ دانشجویان ِ اصفهانی به گذر مترو از چهارباغ ِ عبّاسی


در اين جا بخوانيد ↓
http://reirazi.persianblog.ir/post/487


خاستگاه: رايان‌ْْپيامي از محسن قاسمي شاد - تهران


١٤. لبخند: درسي گران‌ْبها از انساني بزرگ


بسياري از مردم، كتاب ِ "شاهزاده كوچولو" اثر آنتوان دو سنت اگزوپري را مي‌شناسند. امّا شايد همه ندانند كه او خلبان ِ جنگي بود و با نازي‌ها جنگيد وكشته‌شد…
قبل از شروع ِ جنگ ِ جهاني‌ي ِ دوم اگزوپري در اسپانيا با ديكتاتوري‌ي ِ فرانكو مي‌جنگيد. او تجربه هاي حيرت آو خود را در مجموعه‌اي به نام لبخند، گردآوري كرده‌است. در يكي از خاطراتش مي‌نويسد كه او را اسيركردند و به زندان انداختند. او كه از روي ِ رفتارهاي خشونت‌آميز ِ نگهبان‌ها حدس‌زده بود كه روز ِ بعد، اعدامش خواهندكرد، مي‌نويسد :
مطمئن بودم كه مرا اعدام خواهندكرد. به همين دليل بشدت نگران بودم. جيب‌هايم را گشتم تا شايد سيگاري پيدا كنم كه از زير دست آنها كه حسابي لباس‌هايم را گشته بودند، دررفته‌باشد. يكي پيدا كردم و با دست‌هاي لرزان آن را به لب‌هايم گذاشتم. ولي كبريت نداشتم. از ميان نرده ها به زندان‌بانم نگاه كردم. او حتي نگاهي هم به من نينداخت. درست مانند يك مجسّمه آن‌ جا ايستاده بود. فرياد زدم "هي رفيق، كبريت داري؟! " به من نگاه كرد. شانه‌هايش را بالا انداخت وبه طرفم آمد. نزديك تر كه آمد و كبريتش را روشن‌كرد. بي‌اختيار نگاهش به نگاه ِ من دوخته‌شد. لبخندزدم ونمي دانم چرا؟ شايد از شدت اضطراب، شايد به خاطر اين كه خيلي به او نزديك بودم و نمي توانستم لبخند نزنم. در هر حال، لبخندزدم و انگار نوري فاصله‌ي ِ بين ِ دل‌هاي ما را پُركرد. مي‌دانستم كه او به هيچ وجه چنين چيزي را نمي‌خواهد...
ولي گرماي لبخند من از ميله‌ها گذشت وبه او رسيد و روي لب‌هاي او هم، لبخندشكفت. سيگارم را روشن‌كرد، ولي نرفت و همان‌جا ايستاد. مستقيم در چشم‌هايم نگاه‌كرد و لبخندزد.
من حالا با علم ِ به اين كه او نه يك نگهبان ِ زندان، كه يك انسان است به او لبخندزدم. نگاه ِ او حال و هواي ديگري پيدا كرده بود.
پرسيد: " بچه داري؟ " با دست‌هاي لرزان، كيف ِ پولم را بيرون آوردم وعكس ِ اعضاي ِ خانواده ام را به او نشان دادم و گفتم :" آره ايناهاش "
او هم عكس بچه هايش را به من نشان داد ودرباره نقشه ها و آرزوهايي كه براي آنها داشت برايم صحبت كرد. اشك به چشمهايم هجوم آورد. گفتم كه مي ترسم ديگر هرگز خانواده ام را نبينم. ديگر نبينم كه بچه هايم چطور بزرگ مي شوند . چشم هاي او هم پر از اشك شدند. ناگهان بي آن كه كه حرفي بزند، قفل ِ در ِ سلول ِ مرا باز كرد ومرا بيرون برد. بعد هم مرا بيرون زندان و جاده پشتي آن كه به شهر منتهي مي شد، هدايت كرد. نزديك شهر كه رسيديم، تنهايم گذاشت و برگشت بي آنكه كلمه اي حرف بزند.


يك لبخند، زندگي ي ِ مرا نجات داد ...


بله لبخند بدون برنامه ريزي، بدون حسابگري، لبخندي طبيعي، زيباترين پل ِ ارتباطي‌ي ِ آدم هاست ما لايه‌هايي را براي حفاظت از خود مي سازيم. لايه‌ي ِ مدارج علمي و مدارك دانشگاهي، لايه‌ي ِ موقعيّت ِ شغلي واين كه دوست داريم ما را آن گونه ببينند كه نيستيم. زير ِ همه‌ي ِ اين لايه‌ها، من ِ حقيقي وارزشمند نهفته‌است.
من ترسي ندارم از اين كه آن را روح بنامم. من ايمان دارم كه روح‌هاي انسان‌هاست كه با يكديگر ارتباط برقرارمي‌كنند و اين روح ها با يكديگر هيچ خصومتي ندارد. متأسّفانه روح ما در زير لايه‌هايي ساخته و پرداخته‌ي ِ خود ما كه در ساخته شدنشان دقت هولناكي هم به خرج مي دهيم، ما از يكديگر جدامي‌سازند و بين ما فاصله‌هايي را پديدمي‌آورند وسبب ِ تنهايي و انزواي ِ ما مي شوند.


داستان اگزوپري داستان لحظه‌ي ِ جادويي‌ي ِ پيوند ِ دو روح است.
آدمي به هنگام عاشق شدن ونگاه كردن به يك نوزاد، اين پيوند روحاني را احساس مي كند. وقتي كودكي را مي بينيم چرا لبخند مي زنيم؟ چون انسان را پيش روي خود مي‌بينيم كه هيچ يك از لايه‌هايي را كه نام برديم روي من ِ طبيعي‌ي ِ خود، نكشيده‌است و با همه‌ي ِ وجود ِ خود و بي هيچ شائبه‌اي به ما لبخندمي‌زند و آن روح ِ كودكانه‌ي ِ درون ِ ماست كه درواقع به لبخند ِ او پاسخ مي‌دهد...


خاستگاه: رايان‌ْْپيامي از دكتر كاظم ابهري، دانشگاه استرالياي جنوبي - ادلايد


١٥. چه كسي از «ويس و رامين» هراسان است و چرا؟: فراخوان براي يك همايش ِ ايرانْ‌شناختي در لندن


بُنياد ِ ميراث ِ ايران و بخش ِ پژوهش‌هاي ِ خاور ِ ميانه‌شناختي در مدرسه‌ي ِ مطالعات ِ شرقي و آفريقايي‌ي ِ دانشگاه ِ لندن، همايشي ايرانْ‌شناختي را براي ِ روز ِ ٢٩ آبان ١٣٨٧ (١٩ نوامبر ٢٠٠٨) برنامه‌ريزي كرده‌اند كه قرارست در آن، دكتر ديك ديويس ايرانْ‌شناس ِ انگليسي و مترجم ِ شاهنامه، ويس و رامين و اثرهاي ديگري از ادب ِ كهن و نو ِ فارسي به زبان ِ انگليسي، درباره‌ي ِ ويس و رامين، كهن‌ْترين منظومه‌ي ِ غنايي در ادب ِ فارسي‌ي ِ دَري، سروده‌ي ِ فخرالدّين اسعد گرگاني، سخنْ‌بگويد.
متن ِ فراخوان ِ اين همايش را در دنباله، مي‌خوانيد ↓

خاستگاه: رايان‌ْْپيامي از حسن نقاشي - يزد


١٩. يك فاجعه‌ي ِ زيستْ‌محيطي‌ي ِ ديگر‌: قطع درختان کهنسال گیلان به بهانه‌ی مبارزه با خرافات!


با اندوه ِ بسيار، آگاهي‌يافتم كه كارْبه‌دستان در استان ِ سبزْ‌ْْپوش ِ گيلا ن، به بهانه‌ي ِ فريبنده و خندستاني‌ي ِ "مبارزه با خُرافات" (؟!)، با كُنِشي اهريمني به جان ِ درختان ِ كهنْ‌سال افتاده‌اند و اين يادْمان‌هاي ديرينه‌ي ِ نياكان ِ آبادْگرمان را نابودمي‌كنند!

درخت ِ كهن و بي همتايي

گزارش ِ اين فاجعه را در اين جا بخوانيد و مانند ِ من، آه از نهاد برآوريد و آب در چشم بگردانيد! ↓
http://www.greennews.ir/detail_fa/?iData=328&iCat=347&iChannel=1&nChannel=News


خاستگاه: رايان‌ْْپيامي از فرشيد ابراهيمي - تهران


يادآوري‌ي ِ دردمندانه‌ي ِ ويراستار:


اين خبر ِ تكانْ‌دهنده و هولْ‌انگيز، خاطره‌ي ِ تلخ ِ دو رويداد ِ همانند در شهر ِ زادگاهم اصفهان را در ذهن ِ دردمند و رنجورم بيداركرد و بر زخم‌هاي كهنه‌ام نمكْ‌پاشيد!
در فرارَوَند ِ رويداهاي ِ توفاني‌ي ِ سال‌هاي ِ ٥٧ و ٥٨، كساني به دستْ‌آويز ِ جاي ِ "فسق و فجور"بودن ِ حمّام ِ خسروآقا، با پرتاب ِ افزار ِ انفجاري‌ي ِ دستْ‌ساخته‌ي ِ رايج ِ آن روزها به نام ِ "سه‌راهي" به درون ِ آن بناي ِ تاريخي و فرهنگي، بخشي از آم را به تباهي كشاندند كه همانا خشنودي‌ي ِ خاطر ِ كامل‌شان را فراهمْ‌نكرد و سال‌ها بعد، در يك تازش ِ شبانه، همه‌ي ِ آنِ يادمان ِ ارزشْ‌مند را در كنار ِ مجموعه‌ي ِ "نقش ِ جهان"، يكْ‌باره از صفحه‌ي ِ روزگار محوكردند تا نشاني از "فسق و فجور" بر دامن ِ آن "دارُالعِباد"‌ نمانَد!
*
درهمان سال‌ها، بازهم كساني از همان قبيل و قبيله، درخت ِ چناري را كه در پناهْ‌گاه و آرامشْ‌گاهي به نام ِ خاجيك (نام ِ همْ‌ميهن ٍ ارمني‌ي ِ كارنده‌ي ِ آن درخت و آبادْگر ِ آن پناهْ‌گاه) در دامنه‌ي ِ كوه ِ صُفه در جنوب ِ اصفهان، با قناعت به آب ِ چشمه‌اي همْ‌چند ِ اشك ِ چشم ِ كور، باليده و تنومند و سايه‌افكن شده‌بود، بازهم به بهانه‌ي ِ اين كه كساني در آن جا به "هرزگي و فساد" مي پرداخته‌اند، با انداختن ِ يكي از همان «سه‌راهي»هاي ِ ويرانگر به شكاف ِ درون ِ تنه‌ي ِ آن، بر خاك افكندند و به توده‌اي زغال، مبدّلْ‌كردند و داغ ِ سايه‌سار ِ آرامشْ‌بخش ِ آن را بر دل ِ خستگان از پياده‌روي در آن كوه ِ آفتاب‌ْپوش ِ بي‌آب و گياه، گذاشتند!


٢٠. رشته جُستارهايي درباره‌ي ِ تاريخ ِ كهن ِ ايرانْ‌زمين


بخش ِ سوم ِ اين پژوهش ِ بهرام روشنْ‌ضمير را با دو عنوان ِ تاريخ ِ ايلام و بحث درباره‌ی‌ ِ ريشه‌يابي‌ي ِ نام زرتشت، در اين جا بخوانيد ↓
http://rouznamak.blogfa.com/post-390.aspx


خاستگاه: رايان‌ْْپيامي از مسعود لقمان، دفتر ِ روزنامك - تهران


٢١. بازی‌های ِ آوازی در بُرج ِ آزادی: كوششي براي نگاهباني از فرهنگ ِ توده و انتقال ِ آن به كودكان و نوجوانان ِ امروز


در اين جا بخوانيد ↓
http://www.mehrnews.com/fa/NewsDetail.aspx?pr=s&NewsID=779174


خاستگاه: رايان‌ْْپيامي از فرشيد ابراهيمي - تهران


٢٢. ورود ِ "ویکی‌پدیای ِ فارسی" به باشگاه ِ ۵۰ هزارتایی‌ها


در اين جا بخوانيد ↓
http://www.radiofarda.com/Article/2008/11/12/f3_wikiepdia_persian_50thousands.html


خاستگاه: تارنماي ِ راديو فردا


٢٣. جایزه ي ِ ادبی ي ِ گنکور به "عتيق رحيمی" نویسنده ي ِ افغان رسید

دکتر کاوه فرّخ جايزه‌ي ِ بهترين کتاب ِ تاريخي‌ي ِ سال ِ 2008 به نام ِ بنجامين فرانکلين را از سوي ِ اتّحاديّه‌ي ٍ ناشران ِ مستقلّ ِ آمريكا براي ِ كتاب ِ سايه‌هاي ِ كوير[Shadows In The Desert] دريافت.
گزارش ِ اين كامْ‌يابي‌ي ِ فرهنگي را در اين دو جا بخوانيد ↓
http://www.savepasargad.com/Nov.08/Dr.%20kaveh%20farrokh.htm

"Shadows In The Desert"
Dr. Kaveh Farrokh wins the Benjamin Franklin Award
http://www.savepasargad.com/european_languages.htm

شاهنامه، بي هيچ اغراقي، درياست و ناگفته پيداست كه شناخت ِ دريا را هرگز نمي‌توان پايانْ‌يافته انگاشت. فرارَوَند ِ شاهنامه‌پژوهي‌ي ِ سامانْ‌مَند و دانشگاهي – كه از دو سَده‌ي ِ پيش ازين، نخست از سوي ِ جُزْايرانيان آغازشد و سپس، از جانب ِ خود ِ ايرانيان ادامه‌يافت – در دهه‌هاي ِ اخير، به فرازها و پايگاه‌هاي والايي رسيده و رازْواره‌هاي بيشتري از هزارتوي ِ حماسه‌ي ِ ملّي‌ي ِ ايرانيان را آفتابي كرده‌است. با اين همه، كوشش و كُنِش در اين راه ِ فرخنده ادامه‌دارد و پيوسته شاهد ِ دستْ‌آوردهاي ِ تازه‌تر و يافته‌هاي ِ روشنْ‌گرتر و گرهْ‌گشاتري در اين زمينه هستيم. "تا باد، چُنين بادا!"
دكتر ابوالفضل خطيبي، ادبْ‌شناس، شاهنامه‌پژوه، ياورْويراستار ِ استاد دكتر جلال خالقي مطلق در ويرايش ِ دفتر ِهفتم ِ شاهنامه و عضو ِ فرهنگستان ِ ادب ِ ايران، يكي از راهْ‌پويان ِ راهْ‌شناس و سختْ‌گامْ در اين راه ِ دُشخوار و ناهموارست. او در دفتر ِ موضوع ِ اين بررسي، پانزده گفتار ِ شاهنامه‌شناختي‌ي خود را – كه پيشتر در مجلّه‌ي ِ نشر ِ دانش، درجْ‌كرده بوده – فراهم‌آورده و انتشارداده‌است تا دستْ‌رسْ نداشتگان ِ بدان مجلّه – همچون اين "شهرْبند ِ غُربت" – نيز بي‌بهره‌نمانند.
خطيبي، در اين پانزده پژوهش، طيف ِ گسترده‌اي از نادانسته‌هاي ِ دانستني در حوزه‌ي ِ شاهنامه شناسي را كاويده و بررسيده و به برآيندهاي ِ چشمْ‌گير و رازْگشا و آگاهاننده‌‌اي رسيده‌است. در اين بررسي‌ي ِ كوتاه، مجال ِ آن را ندارم كه به نقد ِ كارشناختي‌ي ِ يكايك ِ اين پژوهش‌ها بپردازم و ناگزير به همين شناختْ‌نامه‌ي ِ كلّي، بسنده‌مي‌كنم و خوانندگان ِ ارجمند را به خواندن ِ دقيق و باريكْ‌بينانه‌ي ِ اين دفتر ِ دانش و ادب و فرهنگ ِ ايراني فرامي‌خوانم.


دو) حورا ياوري: روانكاوي و ادبيّات: دو متن، دو انسان، دو جهان از بهرام ِ گور تا راوي ِ بوف ِ كور، چاپ ِ دوم، ٢٨٨ صفحه، انتشارات ِ سخن، تهران- ١٣٨٦

posted by Jalil Doostkhah @ 4:52 AM