Tuesday, December 16, 2008
پژوهش ِ مُستند درباره‌ي ِ رويدادي در تاريخ ِ معاصر ِ ايران يا نعل ِ وارونه زدن و تلاش براي ِ ديگرگونه‌نمايي؟!
يادداشت ِ دوم ِ ويراستار
سه‌شنبه بيست و ششم آذر ماه ١٣٨٧ خورشيدي
(١٦دسامبر ٢٠٠٨)
نشر ِ يادواره‌ي ِ زنده‌ياد ارحام‌صدر در اين تارنما، با پذيره‌ي ِ گرم ِ شماري از رسانه‌هاي ِ خبري و فرهنگي رو به رو شد و متن ِ آن را بازْنشردادند و يا پيوندْنشاني بدان را آوردند؛ امّا – چُنان كه از شيوه‌ي ِ پسنديده‌ي ِ پايْ‌بندي به آزادي‌ي ِ انديشه و بيان و پذيرش ِ حقّ ِ "ديگرْانديشي" مي‌سزد – هيچْ‌يك به ارزشْ‌داوري درباره‌ي ِ درونْ‌مايه‌ي ِ آن يادواره و برداشت‌هاي ِ نگارنده‌ي ِ آن نپرداختند و بازْگفت ِ به‌هنگام و سزاوار ِ خاطره‌اي تاريخي از صاحب ِ آن يادواره را "بهانه" (؟!) نينگاشتند و نكوشيدند تا خوانندگان ِ رسانه‌ي ٍ خود را به پذيرش ِ برداشت ِ ديگرگونه‌ي ِ خويش، "هدايت فرمايند"! (نمونه ي ِ اين برخورد ِ درست را در
سه‌شنبه بيست و ششم آذر ماه ١٣٨٧ خورشيدي
(١٦دسامبر ٢٠٠٨)
نشر ِ يادواره‌ي ِ زنده‌ياد ارحام‌صدر در اين تارنما، با پذيره‌ي ِ گرم ِ شماري از رسانه‌هاي ِ خبري و فرهنگي رو به رو شد و متن ِ آن را بازْنشردادند و يا پيوندْنشاني بدان را آوردند؛ امّا – چُنان كه از شيوه‌ي ِ پسنديده‌ي ِ پايْ‌بندي به آزادي‌ي ِ انديشه و بيان و پذيرش ِ حقّ ِ "ديگرْانديشي" مي‌سزد – هيچْ‌يك به ارزشْ‌داوري درباره‌ي ِ درونْ‌مايه‌ي ِ آن يادواره و برداشت‌هاي ِ نگارنده‌ي ِ آن نپرداختند و بازْگفت ِ به‌هنگام و سزاوار ِ خاطره‌اي تاريخي از صاحب ِ آن يادواره را "بهانه" (؟!) نينگاشتند و نكوشيدند تا خوانندگان ِ رسانه‌ي ٍ خود را به پذيرش ِ برداشت ِ ديگرگونه‌ي ِ خويش، "هدايت فرمايند"! (نمونه ي ِ اين برخورد ِ درست را در
ببينيد. )
در اين ميان، امروز با يك استثنا رو به رو شدم. نشريّه‌ي ِ الكترونيك ِ روزنامك – كه به كوشش‌هاي ِ فرهنگي‌ي ِ سردبير و نويسندگانش اميدبسته‌بودم – در ستون ِ روزانك‌هاي ِ خود، با عبارت ِ:
خاموشي ي ِ هنرمند ِ بلندآوازه و مردمي ي ِ اصفهان و به همین بهانه، یک سینه زنی‌ي ِ سوزناک در کربلای ٢٨ امرداد (کانون پژوهشهای ايران شناختی) دکتر جلیل دوستخواه، پيوندْنشاني داده‌است! به‌راستي، وصله‌كردن ٍ تعبير ِ "... و به همین بهانه، یک سینه زنی‌ي ِ سوزناک در کربلای ٢٨ امرداد" بر عنوان ِ به‌كاربرده‌ي ِ نگارنده براي ِ آن يادواره، نشان از چه دارد؟ آيا جُز آن است كه سردبير ِ روزنامك، به اقتفاي ِ "استاد ِ اعظم" ِ خود و با كاربُرد ِ عين ِ واژگان ِ او، به ريشخند ِ رنج و شكنج ِ پنجاه و چندساله‌ي ِ ملّتي پرداخته‌است؟!
نه، آقاي ِ سردبير، با نقابي ِ ساختگي همچون "سینه زنی‌ي ِ سوزناک در کربلای ٢٨ امرداد"، نمي‌توان سيماي ِ سياه ِ يك كُنش ِ ايرانْ‌ستيزانه را سفيد و منزّه وانمود! نه ٢٨ امرداد، "كربلا"ست و نه كوشش و كُنِش براي ِ شناخت ِ دانشگاهي‌ي ِ ريشه‌ها و سويه‌هاي ِ گوناگون ِ آن و پي‌آمدهاي ِ شوم و زيانْ‌بارش در فرارَوَند ِ تاريخ ِ معاصر ِ ميهن ِ ما، "بهانه" و "سينه‌زني‌ي ِ سوزناك"! با اين "گِل"ها نمي‌توان آفتاب ِ واقعيّتي چُنين آشكار و مُستند را پوشاند!
من در شگفتي‌ام كه يك ايراني چگونه مي‌تواند اين همه گواه و پشتوانه و سند ِ مَحْكَمِه‌پَسند را يكْ‌سره ناديده بگيرد و نعل ِ وارونه بزند!
در اين ميان، امروز با يك استثنا رو به رو شدم. نشريّه‌ي ِ الكترونيك ِ روزنامك – كه به كوشش‌هاي ِ فرهنگي‌ي ِ سردبير و نويسندگانش اميدبسته‌بودم – در ستون ِ روزانك‌هاي ِ خود، با عبارت ِ:
خاموشي ي ِ هنرمند ِ بلندآوازه و مردمي ي ِ اصفهان و به همین بهانه، یک سینه زنی‌ي ِ سوزناک در کربلای ٢٨ امرداد (کانون پژوهشهای ايران شناختی) دکتر جلیل دوستخواه، پيوندْنشاني داده‌است! به‌راستي، وصله‌كردن ٍ تعبير ِ "... و به همین بهانه، یک سینه زنی‌ي ِ سوزناک در کربلای ٢٨ امرداد" بر عنوان ِ به‌كاربرده‌ي ِ نگارنده براي ِ آن يادواره، نشان از چه دارد؟ آيا جُز آن است كه سردبير ِ روزنامك، به اقتفاي ِ "استاد ِ اعظم" ِ خود و با كاربُرد ِ عين ِ واژگان ِ او، به ريشخند ِ رنج و شكنج ِ پنجاه و چندساله‌ي ِ ملّتي پرداخته‌است؟!
نه، آقاي ِ سردبير، با نقابي ِ ساختگي همچون "سینه زنی‌ي ِ سوزناک در کربلای ٢٨ امرداد"، نمي‌توان سيماي ِ سياه ِ يك كُنش ِ ايرانْ‌ستيزانه را سفيد و منزّه وانمود! نه ٢٨ امرداد، "كربلا"ست و نه كوشش و كُنِش براي ِ شناخت ِ دانشگاهي‌ي ِ ريشه‌ها و سويه‌هاي ِ گوناگون ِ آن و پي‌آمدهاي ِ شوم و زيانْ‌بارش در فرارَوَند ِ تاريخ ِ معاصر ِ ميهن ِ ما، "بهانه" و "سينه‌زني‌ي ِ سوزناك"! با اين "گِل"ها نمي‌توان آفتاب ِ واقعيّتي چُنين آشكار و مُستند را پوشاند!
من در شگفتي‌ام كه يك ايراني چگونه مي‌تواند اين همه گواه و پشتوانه و سند ِ مَحْكَمِه‌پَسند را يكْ‌سره ناديده بگيرد و نعل ِ وارونه بزند!
