Wednesday, January 29, 2014
همواره به ایران بیندیشیم، از ایران سخن بگوییم و به ایران دوستان و ایران شناسان، رو ترش نکنیم!
،با دریغ، دیروز آگاهی یافتم که پخش ایران شناخت درایران، بازداشته شده است و دوستداران نیک دل و نیک اندیش ِ ایران، از دیدن و شنیدن و خواندن آن، بی بهره مانده اند!
به گفته ی خواجه ی بزرگمان : "جای آن است که خون موج زند در دل ِ لعل ...".
*
درهمین فاصله ی کوتاه، شمار زیادی رایان پیام به دفتر ِ کانون رسیده است که نویسندگان آنها با نیک اندیشی و همدلی و گرایش ژرف ایران دوستانه، از این بازداری ی ناروا، ابراز تأسّف کرده اند. آقای مسعود لقمان، مدیر روزنامه ی قانون و سامانه ی ایرانشهر، این پرسش تلخ کامانه را به میان آورده است: "مگر در ایران شناخت چه چیزی جز نیک اندیشی و نیک خواهی برای ایران، بوده است که آن را ممنوع کرده اند؟!"
:دوست دیگری از یک"کشور خارج از کشور"، با لطف بسیار، نوشته است:
:دوست دیگری از یک"کشور خارج از کشور"، با لطف بسیار، نوشته است:
"دوست بزرگوارم
.بسیار غمگین شدم
امید وارم هرچه زودتر دست اندرکاران به سست اندیشی ی خود پی ببرند و ایران شناخت را که دفتری ارجمند برای شناساندن میهن ما ست ارج بگزارند.
بدرود
".ا. ب
*
ای کاش همه ی دست اندر کاران، اندرز گوهرین دهخدای بزرگ (← درآمد ِ دیروز) را آویزه ی گوش خود کنند و بیش و پیش از هرچیز، به ایران بیندیشند. چُنین باد!