Friday, April 03, 2009

 

چهار پیوست بر درآمد ِ ٤: ٤١



يادداشت دوم ِ ويراستار

شنبه پانزدهم فروردين ماه ١٣٨٨ خورشيدي
(چهارم آوريل ٢٠٠٩)

یک) پیوست زیربخش ١ِ: یادواره نوشتی از "مجید روشنگر" و شعری از "مجید نفیسی" برای ِ زنده یاد "اردوان داوران"



دو) پیوست ِ زیربخش ٢: نامه ای از "فروغ فرّخ زاد" به هفته نامه ی ِ فردوسی (گوشه ای از زندگی نامه ی ِ شاعر)

یادداشت ِ مجید روشنگر:




خاستگاه: فصلنامه ی ِ بررسی کتاب، ویژه ی هنر و ادبیّات، شماره ی پنجاه و ششم ِ دوره ی جدید، سال هیجدهم، لوس آنجلس- زمستان ۱۳۸۷


سه)«مجموعه ی ِ گل» در گستره ی ادب ِ برون مرزی و درون مرزی ِ ایرانیان



شرح ِ مجموعه ی ِ گل، مرغ ِ سحر داند و بس«! »

(حافظ)



فصلنامه ی گرانمایه ی دو زبانی ی ِ بررسی ی کتاب، چاپ لوس آنجلس، با نشر ِ شماره ی ِ پنجاه و ششم، دوره ی جدید، سال هیجدهم، لوس آنجلس- زمستان ۱۳۸۷، به پایان ِ هیجده سالگی ی خود رسید و در کار ِ کارستان ِ انتشار یک نشریّه ی ِ به تمام معنی فرهنگی، آن هم در شرایط ِ دشوار و فرساینده و تاب سوز ِ غربت، به حدّ و مرز ِ والایی رسید که بی گمان در تاریخ ِ تلخ ِ رنج و شکنج ِ اهل ِ فرهنگ ِ این روزگار، با شگفتی و آفرین از آن یادخواهدشد.



بررسی ی کتاب با آن که نشریّه ای برون مرزی به شمار می آید، از کوشش ها و کُنِش های ِ ادبی، فرهنگی و هنری ی ِ درون مرزی نیز غافل نیست و پیش از آن که دیوار ِ میان ِ دو سوی ِ مرزهای ِ میهن تا سنگ ِ آخر فروریزد، با دل آگاهی ی ِ سردبیر ِ پویا و فرهیخته اش، چشم اندازی درخشان از جهان ِ فرهنگ ِ ایرانی را در برابر ِ دیدگان ِ خوانندگانش می گشاید و به جرأت می توانم بگویم که هم اکنون، جای ِ خالی ی ِ نشریّه ای با چُنین درون مایه ی ادبی و فرهنگی در میهن مان سخت چشم گیر و تأسّف آورست! چُنین مباد!



هرگاه بخواهم به زبانی بیهقی وار از کار ِ بنیادگذار و فراهم آورنده ی این رنگین کمان فرهنگی یادکنم، باید بگویم که مجید روشنگر انگشت در جهان درکرده است و نشان از فروزه های فرهنگ و ادب و هنر ایرانی می جوید و هرکجا راست آید، بر صدر ِ برگهای این دفتر می نشاند و به دوستداران این فرهنگ، پیشکش می کند تا نشان دهد که ظلمات ِ غربت با همه ی جان فرسایی اش، نخواهدتوانست خورشید اندیشه و هنر ِ ایرانی را از تابش بازدارد و هنگامی که عشق ِ راستین در کار باشد، غربت با همه ی دشواری هایش رنگ می بازد و بی اثر می شود.
بیتی از صائب تبریزی/ اصفهانی، زبان ِ حال ِ روشنگرست:
"زین بیابان گرم تر از ما کسی نگذشته است/ ما ز نقش ِ پا، چراغ ِ مردم ِ آینده ایم."



کوشش ِ پیگیر و بَرومند ِ مجید روشنگر را ارج می گزارم و می ستایم و پویایی و کامیابی ی او را در پیمودن ِ دنباله ی این راه ِ دشوار، آرزومی کنم. چُنین باد!


چهار) در این دفتر، بررسی و نقد ِ کوتاه ِ کارنامه ی ِ شعری ی ِ زنده یاد "کیوان قدرخواه"، شاعر ِ توانای ِ روزگارمان از نگارنده ی این سطرها، همراه با شعری والا و یادمانی از این شاعر ِ زود از دست رفته، به چاپ رسیده است.




جام های سفالین بازمانده از هزاره های پیش از میلاد، یافته در کاوش های شوش
که شاعر در سرودن ِ شعر ِ آبدان ِ ماه، به نگاره های آنها، رویکرد داشته است.




<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?