CENTER FOR IRANIAN STUDIES - کانون پژوهشهای ايران شناختی

يادداشت ويراستار


جمعه ١١ امرداد ١٣٨٧ خورشيدي
(١ اوت ٢٠٠٨)


گفتاوَرد از داده‌هاي اين تارنما بي هيچ‌گونه ديگرگون‌گرداني‌ي متن و با يادكرد از خاستگاه، آزادست.

Copyright © 2008 - 2005


All Rights Reserved.

١. پيْ‌گيري‌ي ِ گفتمان ِ كيستي‌ي ِ «كورش بزرگ»: برداشت ِ ديگرگونه‌ي ِ استادي تاريخْ‌شناس و تاريخْ ‌نگار و تحليل ِ پژوهنده‌اي ايرانْ‌شناس از روحيّه‌ي ِ توطئه‌انگاري و اعتراض و پرخاش ِ ما ايرانيان به هرگونه برداشت و نظر ِ انتقادي نسبت به تاريخ و فرهنگمان


همين تازگي، به گفتاري درباره‌ي ِ كورش – كه در مجلّه‌ي ِ آلماني‌ي ِ شْپيگل نشريافته‌است – و پاسخ ِ دكتر كاوه فرّخ بدان، پيوندْدادم. همْ‌زمان، از دوست ِ دانشمندم استاد دكتر پرويز رجبي نيز خواهشْ‌كردم كه برداشت ِ كارشناسانه‌ي ِ خود درباره‌ي ِ اين گفتمان را برايم بنويسند. موازي با خواهش ِ من، جوان ِ پژوهنده‌اي – كيارش نام – نيز، همين پرسش را با استاد درميانْ‌گذاشته‌است. استاد با رويْ‌كرد ِ مهرْآميزشان به دوستان و دوستْ‌داران ِ دانستن، پاسخي در زير ِ عنوان ِ " باری دیگر دربارۀ کورش بزرگ به خاطر نظر مجلۀ اشپیگل آلمان" نوشته و در تارنماي ِ خود نشرداده و جداگانه هم به پيوست ِ يك راياپيام، به اين دفتر فرستاده‌اند كه با سپاس از ايشان، پيوندْنشانيي ِ آن را براي آگاهي‌ي ِ خوانندگان ِ ارجمند ِ ايران‌ْشناخت، در اين جا مي‌آورم ↓
http://parvizrajabi.blogspot.com/

در همين زمينه، گفتار شيوا و آموزنده‌ي ِ استاد رجبي را با عنوان ِ به گذشته‌مان علا‌قه‌منديم؛ ولي با تاريخ‌مان بيگانه! – كه در اعتماد ملّي، روزنامه‌ي ِ بامداد ِ تهران نشرْيافته‌است – در اين جا بخوانيد ↓
http://www.roozna.com/Negaresh_site/FullStory/?Id=64348&Title=به%20گذشته‌مان%20علا‌قه‌منديم%20ولي%20با%20تاريخ‌مان%20بيگانه%20-%20پرويز%20رجبي
* * *
ويراستار، همان پرسش ِ از استاد رجبي را براي ِ دوست ِ پژوهنده‌ي ِ ايرانْ‌شناس، آقاي دكتر رضا مُرادي غياث‌ْآبادي نيز فرستاده‌بود. ايشان نيز پاسخي تحليلي و آگاهاننده بدان نوشته و با عنوان ِ " اشپیگل و بهانه‌ای تازه برای اعتراض‌های بی‌پایان ایرانیان" در تارنماي خود به نام ِ پژوهش‌هاي ايراني نشرداده و جداگانه هم بدين دفتر فرستاده‌اند. در اين جا بخوانيد ↓
http://www.ghiasabadi.com/spiegel.html




٢. آتشْ‌كده‌ها و نيايشْ‌گاه‌هاي زرتشتيان در يزد و پيرامون ِ آن


در يك فيلم ِ كوتاه ببينيد و بشنويد ↓
http://www.youtube.com/watch?v=7-ZQGwhVMkc&feature=related


خاستگاه: راياپيامي از دكتر تورج پارسي - سوئد


٣. گزارشي از زندگي‌ي ِ نخستين «ايراني-آمريكايي»

حاج سيّاح محلاّتي
The First Iranian American




http://www.paaia.org/cs/our_community/the_first_iranian_american


خاستگاه: راياپيامي از دكتر تورج پارسي - سوئد


٤. طنزي گوياي ِ برخورد ِ «از ما بهتران» (؟!) با مردم ِ جهان


چندي پيش، طنزي به زبان انگليسي در شبكه‌ي ِ جهاني‌ي ِ رسانه‌ها نشرْيافت كه به‌درستي، بيانْ‌گر ِ چگونگي‌ي ِ نگرش و برخورد ِ «از ما بهتران» (؟!) / «از دماغ ِ فيل افتادگان!» به مردم ِ جهان (جُزخودي‌ها) بود.
ترجمه‌ي ِ فارسي‌ي ِ متن ِ آن طنز، چُنين است:
مردي دارد در پارك مركزي شهر نيويورك قدم مي‌زند كه ناگهان مي‌بيند سگي به دختربچه اي حمله كرده است. مرد به طرف آن‌ها مي دود و با سگ درگير مي‌شود و سرانجام سگ را مي كشد و زندگي دختربچه را نجات مي دهد.
پليسي كه آن صحنه را ديده‌بود، به سوي ِ مرد و دختر مي آيد و مي گويد:
-- «تو يك قهرماني! فردا در روزنامه ها مي نويسند: يك نيويوركي شجاع ، جان دختر بچه اي را نجات داد!»
آن مرد مي‌گويد: « اما من نيويوركي نيستم. »
-- پس روزنامه‌هاي صبح مي‌نويسند : ' يك آمريكايي‌ي ِ شجاع، جان دختر بچه اي را نجات داد! '
آن مرد دوباره مي‌گويد : « امّا من آمريكايي نيستم. »
-- « خوب، پس تو اهل كجا هستي؟»
-- « من ايراني هستم.»
*
فرداي آن‌ روز، روزنامه‌ها مي‌نويسند:
'يك تندرو ِ مسلمان، سگ ِ بي گناه ِ آمريكايي را كشت!'


خاستگاه: راياپيامي از دكتر سيروس رزّاقي‌پور- سيدني


٥. گزارشي از «جشن ِ تيرگان» در "تورنتو" (كانادا): پيام ِ «استاد دكتر احسان يارشاطر»

ENCYCLOPAEDIA IRANICA FOUNDATION

July 25, 2008


Dear Trustees and supporters and friends of the Encyclopaedia Iranica,As you may have know, the Canadian-Iranian Centre for Art and Culture, under the able leadership of Mr. Mehrdad Ariannejad, organized a Festival (17-20 July). For a time it was known only as “Yeki bud yeki nabud”, but later it came to be better known as the “Tirgan Festival” (in ancient Iran when the name of the month coincided with the name of the day, the occasion called for celebration. For instance, the 16th day of each monthwas called Mehr; the day Mehr in the month of Mehr was an occasion for a great festival,that of Mehregan. Tirgan occurred on the day Tir in the month of the same name.).The Festival was a model of careful planning and meticulous execution. A great many artists in a variety of fields from the US, Europe, and even Iran participated. All programs were very well attended; sometimes a large number of people found only standing room.A large tent was set up for the Encyclopaedia Iranica, as part of the Festival’s program.In the tent, apart from the volumes of the Encyclopaedia Iranica, the volumes of the critical edition of the Shahnameh by Dr. Djalal Khaleghi, a number of brochures and posters were displayed. But the real attraction was an exhibition of a series of enlarged photographs related to the Constitutional Period. They belong to Dr. Akbar Ghahary, our Vice-Chairman, who had lent them to the Encyclopaedia for the occasion.A large crowd visited the tent even though it was raining. Dr. Mansour Bonakdarian, who teaches at the University of Toronto, had spent a great deal of time and care in setting up the photographs, and guided the visitors during the entire Festival, beyond all call of duty and as a service to the Encyclopaedia Iranica.As the title of the Festival, Tirgan, evokes shooting of arrows (tir), somehow the legend of Arash Kamangir (Arash the Bowman), one of the most attractive legends of ancient Iran, was brought into play during the Festival. The feud between Iran and Turan, two Iranian entities derived from Fereydoun’s sons Iraj and Tur, respectively, had been raging for years. The frontier line was a bone of contention and Manuchehr and Afrasiab could not agree on a common frontier. When the two sides grew tired of the protracted wars, they at last agreed to the Iranian proposal that an arrow be shot by an Iranian and where the arrow fell to the earth that would mark the frontier line. The Iranians were hoping that the River Oxus (Amu darya) would become the frontier.The Iranians called on Arash the Bowman, a young hero known for his superior strength and prowess, to shoot the arrow as far as he could. A patriot devoted to the interests of his country, Arash summoned all his strength – to the last drop – and put it into his arms and shot the arrow. No more strength was left in him; he fell on the ground and gave up theghost, having sacrificed himself for the benefit of Iran.The arrow, protected by an angel sent by Ahura Mazda, traveled high in the skies for long distances and dropped at the shore of Oxus River, which became the frontier between Iran and Turan. It is a tale of patriotism and dedication and giving up one’s life in theinterest of one’s country.Siavash Kasrai, the able poet of the second half of the 20th century (d. 1996), made this legend the subject of his best-known poem. Shahrokh Moshkin-Ghalam, the well-known dancer and choreographer, made the poem the subject of his show during the Festival.A highlight of the program was the speech that our Trustee, Mrs. Houra Yavari, delivered about the legend of Arash. Her speech was, as expected, so eloquent and so well composed that it brought tears to the eyes of many listeners.I was asked to present prizes to the artists and writers who were being recognized for their achievements. The prize was a beautiful statue, cast in golden color, which showed Arash shooting the miraculous arrow.
I took the opportunity to talk a little about the Encyclopaedia Iranica, what it does, and what its needs are.Later I talked to Tina Tehranchian, our able Treasurer, about a second gala for Iranica in 2009 in Toronto. You recall that we had a very successful Gala, chaired and directed by her, in 2005. At the Tirgan Festival she was instrumental in organizing the Iranica Tentas well as publishing our 2007 Annual Report with color pictures (for $6,000) with no expenses to us, thanks to Mr. Oscar Meshkati, a long standing friend of Iranica in Canada. She approved the idea of a second Gala in Toronto. We are hoping that the large crowd that participated in the Tirgan Festival and were exposed to our project will help to make the forthcoming second Toronto Gala a true success. Please contact Ms.Tehranchian (E-mail: ttehranchian@assante.com; Tel: 905 707-5220), if you have any ideas about the Gala and its program.


With best wishes,

Sincerely yours,

Ehsan Yarshater

خاستگاه: راياپيامي از استاد دكتر احسان يارشاطر، دفتر ِ دانشنامه‌ي ِ ايرانيكا، دانشگاه كلمبيا- نيويورك

چند تصوير از جشن ِ تيرگان در تورنتو:

(با سپاس از بانو حورا ياوري و آقاي حسن زرهي براي فرستادن ِ تصويرها)

٦. درسْ‌گفتار ِ گاهانْ‌شناختي‌ي ِ ديگري براي ِ دوستْ‌داران ِ شناخت ِ بهتر ِ آموزه‌ي ِِ زرتشت


دو متن ِ زير را استاد جعفري در اين هفته، بدين دفتر فرستاده‌اند كه با سپاس از ايشان، در اين جا بازْنشرمي‌دهم.

[xsatra]

The Super-Intellect Being


Ghathaic Text:

têm nê ýasnâish ârmatôish mimaghzhôýê ãnmênî mazdå srâvî ahurôhyat hôi ashâ vohucâ côisht mananghâxshathrôi hôi haurvâtâ ameretâtâahmâi stôi dãn tevîshî utayûitî.

Translated Text:


I shall seek to exalt Him for us with praises of serenity,Who, by a new name, is known as the Wise God.He grants, through righteousness and good mind,wholeness and immortality in His dominion.May He grant us steadfast strength and endurance.
(Gathas: 10-10)
Summary Substance: Serene and satisfied, Zarathushtra glorifies God because Him is no more the old conception of a deity. He is the Super-Intellect Being, a new name that defines Him the best. He has established Primal Principles of Life according to which one achieves immortal perfection in the divine dominion. May He grant us lasting strength and endurance!
Pondering Points: Super-Intellect, Master Mind that kindly creates, carefully maintains, and pleasingly promotes.

My Companions-in- Asha,


Ushta!


During the discussions, in January/February 2006, on whether "Good Conscience" of Zarathushtra is monist, monotheist or something else, I gave my opinion and one of them is the following copy from Wikipedia, the Internet free encyclopedia, followed by my "Monotheism and Dualism in the Gathas," and what I got in response was so insulting that I left then "Asha" group and do not participate in its form of "Asha." I see that the same interpretations of the Zarathushtrian Doctrine, of course under the name of "Mazdayasna, " are now being posted on a number of Z-groups without providing a single quotation from the Gathas, the Sublime Songs of Zarathushtra, on his Divine Doctrine. Yesterday, Captain Maneck Daruwalla reminded us of the past. Therefore, I am re-posting the two, one after another, today, for your kind attention.


The Zarathushtrian Assembly
Ali A. Jafarey, Ph.D.

Buena Park, Southern California

٧. بايگاني‌ي ِ بزرگ ِ موزيك ِ ايراني با سامان ِ الفبايي‌ي ِ نام ِ خُنياگران (/ آوازْخوانان)


در اين دو پيوندْنشاني، بيابيد و بشنويد ↓

http://www.persianpersia.com/index.php
http://www.persianpersia.com/music/artists.php?l=2


خاستگاه: راياپيامي از دكتر سيروس رزّاقي‌پور، كتابخانه ي ايرانيان- سيدني


٨. روزْآمدشدن ِ يك تارنماي ِ ايرانْ‌شناختي با گفتاري تازه و خواندني


پژوهنده‌ي ِ جوان و پويا ياغش كاظمي، نويسنده‌ي ِ كتاب ِ ارزشْ‌مند ِ آتشگاه ِ اصفهان، تارنماي ِ ارزنده‌ي خود به نام ِ از اين اوستا را با گفتاری نو، زير ِ عنوان ِ "آتش در باغ"، روزْآمدكرده‌است. او در بخشی از این گفتار به نقد ِ انگاشت ِ کاربُردْداشتن ِ چارتاقی‌ها در گاهْ‌شماري‌ي ِ ايراني پرداخته‌است.
در اين جا ببينيد و بخوانيد ↓
http://asha.blogsky.com/


خاستگاه: راياپيامي از ياغش كاظمي - اصفهان


٩. پي‌گيري‌ي ِ يك پرسش: نكته‌يابي‌هاي ِ يك پژوهنده


در زيرْبخش ِ ١٠ از درآمد ِ ٤: ٨ ، پيوندْنشاني‌ي ِ ٧ (اوپانيشاد)، در پاسخ به پرسشي از سوي ِ يكي از شركتكنندگان ِ در كارگاه ِ شاهنامه‌پژوهي، سخني نارسا گفته‌ام كه چندان روشنْ‌گر ِ ابهام ِ درونْ‌مايه‌ي ِ پرسش نيست. اين نكته را در راياپيامي به پرسشْ‌گر هم يادآورشدم.
همْ‌ميهني به نام ِ مهدي پيمان كه اين نارسايي را برنتافته، متن ِ باپشتوانه و گويا و رهنمون زير را به دفتر ِ انجمن ِ دوستداران ِ شاهنامه فرستاده‌است كه از آن جا نيز به دفتر ِ من پيشْ‌بُردكرده‌اند و من نيز با سپاسْ‌گزاري از نويسنده، در اين جا مي‌آورم.


خاستگاه: راياپيامي از اردلان عنصري (ايران مهر)، دفتر ِ انجمن ِ دوستداران ِ شاهنامه - كاليفرنياي شمالي


با درود به ایرانْ‌مهر گرامی .
نخست سپاس فراوان از رایا پیامتان. نشست قبل هم استفاده از محضر استاد دوستخواه و شما ممکن‌نشد . امّا در باب نظر خواهی پیرامون گفت وشنود،عجالتا نکاتی به نظرم رسیده‌است که در ارتباط با پرسش آقای تهماسبی در میان می‌گذارم.


1: بهارات ـ Bharata اگر منظور آقای تهماسبی از بهارا واژه ای باشد که با حروف لاتین آوردم ــ با مصوت اول بلندـ اشاره به کشور هند است و نیز به معنای برنده , , پوشنده و به صیغه جمع طبقه سپاهی است.
به معنی زاده بهارات هم هست و به اگنی یکی از روحانیان هند اطلاق میشود. در کتاب اوپانیشاد , ترجمه شاهزاده محمد داراشکوه ( از گورکانیان هند) تحت عنوان » سر اکبر« باهتمام و مقدمه محمدرضا جلالی نائینی و دکتر تاراچند , ذیل این واژه معانی زیر هم آمده : نگاهداشته شده , بازیگر , بافنده , اجیر , کوه نشین , نیمه وحشی, آتشی که برنج را برای برهمنان روی آن میجوشانند, نام یکی از قهرمانان و پادشاه مشهور هندوستانکه پسر » دوشینت « و »شکنتال« بوده است .....نام رودخانه ای . نام یکی از پادشاهان قدیمی منونتر ..... اوپانیشاد ص 540, 541 , 542
2 : نیایکا ـ باز اگر منظور ایشان نه نیاکا که نیایکا Nyayikaبا مصوت بلند a باشد , معنای آن منطق است که از Nyaya به معنای صورت نخستین , روش , قاعده , قاعده کلی , اصل , نمونه , بدیهی , منطق
ساخته شده و یکی از مکاتب ششگانه فلسفی هند میباشد. : »نیایا ( nyaya)از ریشه > نی< به معنی رفتن مشتق گردیده است . این ریشه از سوی دیگر با ریشه >گام< یعنی رفتن برابر است و نیایا از لحاظ اشتقاق لغوی با نیاگاما که به معنی قیاس منطقی است , یکی است .« داریوش شایگان . ادیان و مکتب های فلسفی هند. ج 2 ص 438. هلموت گلازناپ هند شناس المانی در توضیح همین واژه مینویسد :»واژه >نیایا< به معنای قاعده , اصل وشاقول است.آموزه اصول استدلال علمی از اینرو نیایا نامیده میشود.و در معنای فنی اش سیستمی است که قواعدی را برای اندیشیدن درست , استنتاج ومباحثه ارایه میکند« Helmuth Glasenapp , Philpsophie der Inder , S 132, ونمایندگان آن نیاییکاز خوانده میشوند. 3:اوپانیشادـ اوپانیشادها > علوم سرّی > بررسی های یزدان شناختی اند که همانند براهماناز ضمایم توضیحی وداهارا تشکیل داده و از اینرو شروتی یا وحی مقدس شمرده میشوند. هلموت گلازناپ, فلسفه هندوها
ص36 اما واژه اوپانیشاد از آنجا که مدعی است پایان وداهاست ودانتا ved- anta نامیده شده و ناظر به انست که در وی تکمیل تعلیمات ودائی به انجام وپایان میرسد. نگاه کنید به :Indische Philosophie,Radha Krishnan, bd1, s.117این واژه از اوــ پا نی سد اشتقاق یافته و از نظر اتیمولوژیک > نزدیک نشستن ـ به < و بعبارت دیگر تنگ آموزگار نشستن و آموختن از اوست. محمد رضا جلالی نائینی در مقدمه خویش به کتاب اوپانیشادکه از ان یاد شد در توضیح این واژه مینویسد»لفظ اوپانیشاد از کلمه > اوپ upa ( نزدیک)< و > نی ni (پائین) و > سد sad (نشستن)< ترکیب شده است . بعبارت دیگر واژه اوپانیشاد از ریشه > سد < گرفته شده و دو پیشوند > اوپ < و > نی< به آن افزوده شده است « که یکی موید نزدیک و دیگری پائین نشستن است . » از اینرو اوپانیشاد به معنی نشستن نزد استاد برای اموختن علوم سری می باشد و میتوان این کلمه را در فارسی به > پائین نشینی < تعبیر نمود.« اوپانیشاد ص 108. وی پائین نشستن را » مجموعا نشانه فروتنی و تواضعی « که شاگرد هنگام رسیدن بحضور استاد از خود نشان میدهد , دانسته است.تعبیر اخیر را جلالی نائینی ظاهرا با استناد به فرضیه هرمان الد نبرگ دانشمند المانی آورده چون او لفظ اوپانیشاد را از کلمه اوپاسانا upasana با مصوت بلند دوم,به معنای احترام , تجلیل, ستایش ویا تقدیس مشتق دانسته. حال آنکه میان دو تعبیر آمده تفاوت جدی وجود دارد و پاول دویسن فیلسوف وهند شناس آلمانی در کتاب خویش به این تفاوت اشاره کرده و نادرست بودن نظریه الدنبرگ را مدلل ساخته است. رجوع شود به Philosophie der Upanishad,s S.14- 15 , Paul Deussen, چاپ پنجم , لایپزیگ , 1922. پس بطور فشرده میتوان گفت که واژه اوپانیشادبدوا نزدیک وتنگ استاد نشستن معنی میداده و سپس در طول زمان بار معنائی آن دچار تغییر شده و بیانگر دروسی سری شده که معلم به شاگردان معتمدش میاموخت . یعنی گونه ای از دانش سری Rahasyam ونیز به دانشی اطلاق گشته که انسان را به شناختن خطاهای خویش ویافتن حقیقت توانا میسازد.شناخت براهما اوپانیشاد نامیده میشود. شانکارا میگوید : اوپانیشاد هارا باید چنین نامید زیراکه نادانی را منهدم ساخته و به براهما رهبری‌می‌کنند. پاول دویسن همانجا. ص 11 شاد وسرفراز باشید.

آگاهي‌يافتم كه درس ِ بيست و دوم (صص ١٥٨- ١٦٠) از كتاب ِ فارسي‌ي ِ سال ِ دوم ِ دبستان را ويژه‌ي ِ شناساندن ِ فردوسي و شاهنامه به نوآموزان كرده‌اند.

متن ِ اين درس، به شيوه‌اي ابتكاري در شكل ِ گزارش ِ سفري به توس و ديداري از بناي ِ يادمان ِ شاعر ِ ملّي‌مان از زبان ِ يك كودك و با دستْ‌نوشت ِ او تهيّه شده و سادگي و رواني‌ي ِ نگارش ِ آن، به خوبي درخور ِ دريافت ِ خوانندگان ِ آن (گروه ِ سِنّي‌ي ِ هفتْ‌سالگان) است. امّا در اين متن – كه بايد آن را سنگ ِ بناي ِ آگاهي‌ي ِ نوباوگان از چيستي‌ي ِ حماسه‌ي ِ ملّي شمرد – سنگي كجْ‌نهاده، سختْ چشمْ‌آزارست. از دو بيتي كه به منزله‌ي ِ نمونه‌ي ِ سخن ِ استاد ِ توس در پايان ِ اين درس آورده‌اند، يكي ("بسي رنجْ‌بُردم درين سال سي/ عجم زنده‌كردم بدين پارسي") – با همه بلندْآوازگي و جاافتادگي‌اش در ذهن و زبان و نوشتار ِ خاصّ و عام – سروده‌ي ِ فردوسي نيست و از افزوده‌هاي بر شاهنامه به شمارمي‌آيد (← ابوالقاسم فردوسي: شاهنامه به كوشش ِ جلال خالقي مطلق، دفتر ٨، ص ٤٨٧، پي‌ْْ نوشت ِ ٩، بازْبُرد به ب ٨٩٠). درباره‌ي ِ اين بيت، پيش ازين گفتاري پژوهشي با عنوان ِ "يك برداشت ِ نادرست در انتساب ِ بيتي به فردوسي: در حاشيه‌ي ِ نشست ِ «در ستایش ِ فردوسی» در شهر ِ کتاب ِ مركزي‌ي ِ تهران" نشرْداده و همه‌ي ِ گفتني‌ها را گفته‌ام (← همين تارنما، دوشنبه ٢٣ ارديبهشت ماه ١٣٨٧ خورشيدي / ١٢مي ٢٠٠٨) و نيازي به بازْآوردن ِ آن‌ گفتار در اين جا نمي‌بينم.

به هر روي، به رَغْم ِ اين اشتباه ِ بزرگ، كار ِ وزارت ِ آموزش و پرورش در گنجانيدن ِ اين متن در كتاب ِ يادكرده، ستودني‌ست. من اين كُنِش ِ فرهنگي‌ي ِ ملّي را به فال ِ نيك مي‌گيرم و اميدوارم در چاپ‌هاي ِ ديگر ِ كتاب، بيت ِ سروده‌ي ِ راستين ِ فردوسي: "من اين نامه فرّخ‌ْگرفتم به فال/ بسي رنجْ‌بُردم به بسيارْسال" را جايْ‌گزين ِ بيت ِ ساختگي و افزوده‌ي ِ يادكرده، گردانند. همچنين اين نويد را به خود مي‌دهم كه كار به همين جا پايانْ‌نپذيرد و در ديگرْ كتاب‌ْهاي درسي نيز (هرگاه تا كنون نكرده‌ باشند)، به تناسب ِ سنّ ِ خوانندگان ِ آن‌ها، متنْ‌هايي سزاوار در شناساندن ِ فردوسي و شاهنامه و گزينه‌ هايي شورْانگيز و آموزنده از حماسه‌ي ِ ملّي‌مان را بگنجانند. چُنين باد!

(ويراستار خواهدكوشيد كه در تماس با دستْ‌اندركاران ِ تأليف و تدوين ِ كتاب‌ْهاي درسي در وزارت ِ آموزش و پرورش، سخن ِ دلْ‌سوزانه و انتقادي‌ي ِ خود را بازگويد و آنان را به برداشتن ِ گامْ‌هاي درست‌تر و بلندتري در راستاي ِ وَرزيدن ِ اين خويشْ‌كاري‌ي ِ فرهنگي‌ي ِ ملّي فراخوانَد. گوش‌هاشان شنواباد!)

خاستگاه: رايا پيامي از دكتر شاهين سپنتا - اصفهان

پژوهش ِ روشنْ‌گر و آموزنده‌ي ِ تيرداد بُنكدار در اين زمينه را در اين جا بخوانيد ↓

http://rouznamak.blogfa.com/post-326.aspx


خاستگاه: راياپيامي از مسعود لقمان، دفتر ِ روزنامك - تهران


١٢. پيوند به پانزده گفتار، گزارش، نقد و تحليل ِ ادبي، جامعه‌شناختي، سياسي، فلسفي، هنري و فرهنگي

A Conversation with Dr. Aramesh Doustdar (2004) with Deutsche Welle http://www.aramesh-dustdar.com/index.php/article/33/
A Note about Unhistorical Culture, by Dr. Aramesh Doustdar http://www.aramesh-dustdar.com/index.php/article/34/
A Conversation with Dr. Hamid Tafazzoli with Deutsche Welle on Goethe's ''East-West Divan'' http://www.dw-world.de/dw/article/0,2144,3499779,00.html
Sociology of Dissent, Part-1, by Dr. Esmail Nooriala http://www.newsecularism.com/Nooriala/072508-Discontent.htm
The Sterility of Islam in Art and Music, by Dr. Aramesh Doustdar http://www.aramesh-dustdar.com/index.php/article/35/
Looking at the Ethics, by S. Sattari http://www.etemaad.com/Released/87-05-07/226.htm
Blind Lantern, by Dr. Aramesh Doustdar http://www.aramesh-dustdar.com/index.php/article/36/
A Conversation with Dr. Ramin Jahanbaglou by Gozaar http://www.gozaar.org/template1.php?id=1064&language=persian
A Conversation with Dr. Yousof Molaei by Gozaar http://www.gozaar.org/template1.php?id=895&language=persian* * * http://radiozamaaneh.com/news/2008/07/post_5817.html http://www.mehrnews.ir/NewsPrint.aspx?NewsID=722104http://www.fakouhi.com/node/2578http://www.ibna.ir/vdcbs5b5.rhbfgpiuur.htmll http://www.ibna.ir/vdcamyn6.49n0y15kk4.htm http://www.etemaad.com/Released/87-05-03/150.htm#106813

خاستگاه: راياپيامي از پيام جهانگيري - شيراز


١٣. فراخوان ِ برگزاري‌ي ِ شب ِ ديگري از «شبْ‌هاي ِ بُخارا» در تهران

گفتار ِ دکتر بیژن باران در اين زمينه را در تارنماي ِ شهر ِ شعر، بخوانيد ↓
http://bejanbaran.blogfa.com/


خاستگاه: راياپيامي از دکتر بیژن باران - آمريكا


١٧. آشنايي با كوشش و كُنِش ِ يك گروه ِ دانشي - فرهنگي‌ي ِ ايراني در شبكه‌ي ِ جهاني


گروه ِ نيكي: انجمن ِ دانش و نوآوري‌ي ِ ايرانيان
Network of Iranians for Knowledge and Innovation
را در اين پيوندْنشاني‌ها بشناسيد ↓
http://www.theniki.net/home-en.html
http://au.mc511.mail.yahoo.com/mc/showMessage?fid=Inbox&sort=date&order=down&startMid=0&.rand=659697892&midIndex=0&mid=1_39960_AJMmvs4AAXt%2B


خاستگاه: راياپيامي از دفتر

"Network of Iranians for Knowledge and Innovation"


١٨. دانشگاه لندن به «رخشان بني اعتماد»، سينماگر ِ ايراني، دكتراي ِ افتخاري داد





گزارش ِ اين رويداد ِ فرهنگي را در اين جا بخوانيد ↓
http://www.theniki.net/newsdetail-en-43.html


١٩. نام ِ نامي‌ي ِ «زرتشت» بر يكي از بلندي‌هاي «پارك ِ ملّي‌ي ِ گراند كانيون»

درباره‌ي اين پارك ِ شگفت و زيباي طبيعي، در اين جا بخوانيد ↓
http://www.google.com/search?q=Grand+Canyon&rls=com.microsoft:en-us:IE-SearchBox&ie=UTF-8&oe=UTF-8&sourceid=ie7&rlz=1I7IRFA


خاستگاه: راياپيامي از گيتي مهدوي - آمريكا
(با سپاس ِ ويژه از گيتي براي اين ارمغان ِ ارزنده از سفرش به آمريكا)


٢٠. پاسخ ِ دلْ‌آگاهانه و هوشْ‌مَندانه‌ي ِ يك شاعر به خواستاران ِ تباهْ‌گرداني‌ي ِ پيوند و پيمان ِ ايرانيان


قانون تکامل و جُدایی‌طلبی


اسماعیل خوئی


قانون تکامل
قانون ِ تکامل، ز ِ پس ِ جنگی سرد،

مردم به اروپا را زی هم آورد.

ای خیل ِ جدایی‌طلبان در وطن ام!

کاری که کنید نیست جز واپسْ‌گرد.

*

اروپاییان
مردم، چو به چند گانگی برگشتند،

به گستره‌های ِ خانگی برگشتند.

دیدند، امّا، زیان ِ بی‌هم‌بودن:

يکْ‌دل، به سوی ِ یگانگی برگشتند.

*

همْ‌گرایی
مارا همه کاش همْ‌گرایی می‌بود؛

واندر همه کار همْ‌نوایی می‌بود.

من هم زجدایی‌طلبان می‌بودم،

ره سوی ِ رهایی، ارجدایی می‌بود.

*

وارونه‌کاری
خواهید که بوم ِ خویش آبادکنید

وَز بند ِ ستم، خلق ِ خود آزادکنید

وآن هم ز ِ رَه ِ جُداشدن ازایران؟!

سُرنا ز ِ سر ِ گشاد ِ آن بادکنید!
*

جدایی طلب
خواهد که بِرون از دل برزخ برود.

آگاه ز راه نیست – وآوخ! – برود.

این پیشْ‌رَو ِ مردم ِ خود سوی ِ بهشت،

از بی‌خِرَدی به راه ِ دوزخ برود.

*

هُشدار!
در بَحر ِ جهان، خورده‌شود ماهی‌ی ِ خُرد.

هربرگ که ازشاخه جداشد، پژمرد.

ایران ِ من – ای مام ِ بلادیده! – بگوی

با ترک و بلوچ و خوزی و فارس و کُرد.

*

آینده‌ای که مباد!
گرترک و بلوچ و خوزی، ار کُرد و لری،

این خون برادر است، بنگر چه خوری!

قصّاب نه‌ای – برادرم! – کاردْ بِنِه:

این پیکر ِ مادرست، از او چه بُری؟!

*

این ملت
این ملّتْ یک زبانه وهمْ‌دین نیست.

گفتارش و انديشه به یک آیین نیست.

با این‌همه، از جُداسری بادا دور!

که راه ِ رهایی و تکامل این نیست.

*

زشتْ‌آیین
خواهان ِ جدایی بد و زشتْ‌آیین است.

در منطق ِ پیشْ‌رفت، وارونْ‌بین است.

از ساده به پیچیده، ز کوچک به بزرگ:

قانون ِ تکامل ِ طبیعت این است.

بی‌درکجای ِ لندن

نهم اكتبر ١٩٩۲ و نوزدهم دسامبر ۲٠٠٧


خاستگاه: راياپيامي از

"Havadarane Pan Iranism"


٢١. "بررسي‌ي ِ نِگره‌های ِ ادبی‌ي ِ فردوسی": یک آگاهي‌نامه


در اين جا بخوانيد ↓
http://www.mehrnews.ir/NewsPrint.aspx?NewsID=723512


خاستگاه: راياپيامي از پيام جهانگيري - شيراز


٢٢. نخستين كارگاه ِ پژوهش ِ دانشجويان درباره‌ي ِ صلح، دين و رسانه‌هاي ِ گروهي: يك آگاهي‌نامه

The First Students Workshop on Peace, Religion and Media will be held in Iran, from November 9th to 22nd, 2008 simultaneously with The Second International Conference on Religion and Media. It will provide a unique opportunity in a friendly environment for the young participants to explore the complicated relationship between religion and media and to enhance their knowledge and skills in redirecting the power of this relationship towards the positive aim of building a culture of peace.We cordially invite young journalists, film and media activists, NGO workers, peace and human rights activists, community leaders and researchers who have at least a bachelor degree in related fields to apply for the workshop.All costs of the program in Iran (accommodation, food, local transport, etc) will be covered for participants but they are responsible for their own airfare.
Further information could be found here:
http://www.religion-media.com/workshop.htm

خاستگاه: راياپيامي از دفتر ِ انجمن جهاني‌ي ِ پژوهش‌هاي ايرانْ‌شناختي

[ISIS]


٢٣. نسل ِ جوان ِ امروز در جست و جوي ِ كيستي‌ي ِ فرهنگي‌ي ِ ايراني‌


در اين زمينه، گفت و شنود ِ نشريّه‌ي ِ «مير» با مسعود لقمان را در اين جا بخوانيد ↓
http://rouznamak.blogfa.com/post-325.aspx


خاستگاه: راياپيامي از مسعود لقمان، دفتر ِ روزنامك- تهران


افزوده‌ي ِ ويراستار:

مسعود لقمان در پاسخْ‌گويي‌اش به پرسش‌هاي ِ گزارشْ‌گر ِ نشريّه‌ي ِ «مير»، حاصل ِ پژوهش‌هاي ِ آرامش دوستدار را دست ِ كم گرفته‌است و بي آن كه به تحليل و نقد ِ بنيادي و فرهيخته‌ي ِ ديدگاه‌هاي ِ او بپردازد، بر پايه‌ي ِ ناباوري‌ي ِ شخصي، اشاره‌اي سربسته بدان‌ها مي‌كند. از آن جا كه كتاب‌ها و گفتار هاي ِ اين پژوهشْ‌گر ِ صاحبْ‌نظر ِ ايراني از دستْ‌رس ِ بسياري از اهل ِ مطالعه و پژوهش (به‌ويژه در ايران) دورست، ويراستار سزاوار و بايسته مي داند كه براي ِ جبران ِ اين كمْ‌بود، چند پيوندْنشاني به آن‌ها را در اين جا بياورد ↓

http://www.aramesh-dustdar.com/index.php/article/34 http://www.mahmag.org/philosophy.php?itemid=71 http://ashouri.malakut.org/archives/upload/2006/01/doustdar.pdf http://www.bbc.co.uk/persian/arts/story/2007/11/071113_of_doostdar.shtml http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%D8%B1%D8%A7%D9%85%D8%B4_%D8%AF%D9%88%D8%B3%D8%AA%D8%AF%D8%A7%D8%B1

دنباله‌ي ِ پژوهش ِ گسترده‌ي ِ مزدک بامدادان را در اين جا بخوانيد ↓
http://www.iran-emrooz.net/index.php?/politic/more/16400/


٢٥. ميراث ِ ايران، رسانه‌اي پويا و روزْآمد در راستاي ِ شناخت ِ تاريخ و فرهنگ وجامعه‌ي كنوني‌ي ايران


ميراث ِ ايران ِ ماهانه – كه در كنار ِ فصلْ‌نامه‌ي ميراث ِ ايران به سردبيري‌ي ِ دكتر شاهرخ احكامي در نيوجرزي‌ي ِ آمريكا به دو زبان نشرمي‌يابد – شماره‌ي ٣١- امرداد ١٣٨٧ خود را عرضه داشت. در اين شماره‌ي مجلّه نيز، همچون ٣٠ شماره‌ي ِ پيش از آن، خبرها، گزارش‌ها، پژوهش‌ها و تحليل‌هاي آگاهاننده و ارزشْ‌مندي در راستاي ِ شناخت ِ بهتر ِ ديروز و امروز ِ ايران، درج‌گرديده‌است.
به سبب آن كه آگاهي‌نامه‌ي ِ نشر ِ اين شماره با ساختار ِ

PDF

به اين دفتر رسيده‌است، متأسفانه نمي‌توانم فهرست يا گفتاري از آن را در اين صفحه بازْنشردهم. تنها يادآوري‌مي‌كنم كه يكي از گفتارهاي ارزنده و سودمند ِ اين شماره، آگاهي، وابستگي و سرْسپرد گي: كودتاي ٢٨ مرداد به قلم ِ اميرحسين لادن است كه ٥٥ سال پس از آن تازش ِ سياه و ايرانْ‌بربادْدِه، هنوز حرف‌هاي تازه وناگفته دارد و نشانه‌هاي روشنْ‌گر ِ بيشتري از آن به دست مي‌دهد و ايرانيان امروز را به دقت و ژرفْ‌نگري فرامي‌خواند تا بتوانند امروز ِ خود را در پرتو ِ شناخت ِ ديروز، بهتر بشناسند.


٢٦. ایران باستان و هویّت ایرانی: گفت و گوی "دکتر حمید احمدی" با «مرتضی ثاقب‌فر»

در اين جا بخوانيد ↓
http://rouznamak.blogfa.com/post-327.aspx


خاستگاه: راياپيامي از مسعود لقمان، دفتر ِ روزنامك- تهران