CENTER FOR IRANIAN STUDIES - کانون پژوهشهای ايران شناختی

٥. فيلم ِ پرسپوليس نامزد ِ دريافت ِ جايزه‌ي ِ اُسكار ِ امسال شد


آگاهي‌يافتيم كه فيلم ِ پويانماي ِ پرسپوليس، ساخته‌ي ِ مرجان ساتراپي از ميان ِ ٣٠٦ فيلم در سال ٢٠٠٨، نامزد ِ دريافت ِ جايزه‌ي ِ اُسكار شده‌است. اين فيلم، همين امسال هم جايزه ي نخل ِ زرّين ِ هيأت ِ داوران ِ جشنواره‌ي ِ جهاني‌ي ِ فيلم ِ كان در فرانسه شد.
درباره‌ي ِ اين فيلم، بيشتر بخوانيد و بدانيد ↓
http://www.persiancultures.com/Film/persepolis/the_movie.htm



٦. اثرهايي از استادان ِ موزيك ِ ايراني: «پژمان اكبرزاده» در يك برنامه‌ي ِ تكْ‌نوازي‌ي ِ پيانو در آمستردام

First Persian Piano Recital in Amsterdam
Source: Bethanienklooster


Payvand.com - For the first time in Amsterdam, on March 1st, 2008, a Persian piano recital will be held. The young Persian pianist and journalist, Pejman Akbarzadeh, who immigrated to the Netherlands
in 2006, will perform works by Javad Badizadeh, Mostafa Kasravi, Rouhollah Khaleghi, Homayoun Khorram, Javad Maroufi, Anoushiravan Rohani, Shardad Rohani and Parviz Yahaghi. All pieces have been arranged for piano by the pianist.

آگاهينامه و فراخوان ِ اين رويداد ِ هنري را – كه براي يكم ماه مارچ ٢٠٠٨ تدارك‌ ديده‌شده‌است – در اين جا بخوانيد ↓
http://www.payvand.com/news/08/jan/1200.html


٧. آگاهي از تاريخ و جغرافياي اوسِّتيا، سرزمين ِ مردم ِ ايراني‌تبار ِ قففاز ِ شمالي (بَرزخ ِ ميان ِ آسيا و اروپا)


↓در اين جا بخوانيد
http://www.bashgah.net/pages-14334.html


٨. پاسخ به تحريف كنندگان ِ تاريخ و بدخواهان ِ ايران


در اين جا بخوانيد↓ ↓http://www.azargoshnasp.net/recent_history/Azarbaijan.htmhttp://www.azargoshnasp.net/Pasokhbehanirani/main.htm

٩. دو پژوهش ِ آگاهاننده و آموزنده درباره‌ي ِ موزيك در ايران ِ باستان


در اين جا بخوانيد ↓

متن ِ اين تارنما را در اين جا ببينيد و بخوانيد ↓
http://www.iransliterature.com/
(با سپاسْ‌گزاري از فرزانه طاهري / گلشيري كه اين نشاني را بدين دفتر فرستاد.)


١٥. دو رسانه‌ي ِ فرهنگي و ادبي‌ي ِ سودمند و سزاوار ِ ديگر در شبكه‌ي ِ جهانيِ


«مُشت ِ خاكستر» و «نقد و نظر»، عنوان‌هاي ِ دو تارنماي ِ ادبي‌ي ِ فرشته مولوي، نويسنده‌ي ايراني‌ي مقيم كانادا و عضو ِ انجمن ِ قلم ِ آن كشورست.
متن ِ اين دو تارنماي خواندني و سودمند را در اين نشاني‌ها ببينيد و بخوانيد ↓
http://www.fereshtehmolavi.net/Farsi/farsi-mainpage.htm

١٦. هزينه‌ي ِ سرسام‌آور ِ جنگ و جاي ِ خالي‌ي ِ آن در زندگي‌ي ِ صلح‌ْآميز ِ مردم


بر پايه‌ي ِ داده‌هاي ِ آماري‌ي ِ رسمي، هزينه‌ي ِ جنگ و كشتار ِ آزمندان ِ سرمايه سالار و تباهكاران ِ آتشْ‌افروز در عراق، درهر دقيقه 500000 دلار و درهر روز 720000000 دلارست (درست خوانده‌ايد، در هردقيقه پانصدهزار و در هر روز هفتصد و بيست ميليون دلار!)
براي اين كه بدانيد با اين مبلغ ِ كلان، پاسخْ‌گوي ِ چه نيازهايي در زندگي‌ي ِ صلحْ‌آميز ِ مردم مي‌توان‌بود، به اين فيلم ِ ويديويي بنگريد ↓
http://www.youtube.com/watch?v=Wnq6cD5jk1Q


١٧. ھنرھا و ادبيات: منظرھای انسان شناسی و مطالعات فرھنگی


پژوهشي از: دکتر نعمت‌الله فاضلی


در اين جا بخوانيد ↓
http://farhangshenasi.com/persian/node/636


١٨. روايت ِ زندگي‌ي ِ «فردوسي» در ساختار ِ يك رُمان ِ امروزين


خبرگزاري دانشجويان ايران - تھران
فرھنگ و ادب - كتاب


محمّد ايّوبي زندگي فردوسي را در رماني روايت كرد.
به گزارش خبرنگار بخش كتاب خبرگزاري دانشجويان ايران/ايسنا، اين رمان اجتماعي- تاريخي با
عنوان "مرد تشويش ھميشه" زندگي فردوسي را با نگاھي رمانْ‌گونه و به زبان امروزي در قالب
نامه روايت مي‌كند.
ايّوبي در توضيح اين كتاب گفت: راوي اصلي در اين رمان، فردوسي است و به دليل اين‌ كه پدرم اولين كسي بود
كه مرا با "شاھنامه" آشنا كرد، زندگي فردوسي به صورت تخيلي در قالب نامه‌ھايي با واسطه‌ي پدرم به من
مي رسد و درواقع از اين طريق، زندگي‌نامه‌ي اين شاعر روايت مي‌شود.
اين رمان قرارست به ھمراه رمان "صورتك‌ھاي تسليم" از سوي انتشارات افراز منتشر و براي نمايشگاه بين‌المللي كتاب امسال به بازار عرضه شود.


١٩. جامعه‌شناسي‌ي ِ مدير ِ مدرسه‌ي ِ «آل ِ احمد»


پژوهش ِ دكتر نويد فاضل در اين زمينه را در اين جا بخوانيد ↓
http://farhangshenasi.com/persian/node/%20626


٢٠. مجموعه‌ي ِ فرانسه شناسي و ايرانيان در فرانسه


محمد حسين نعيمي در تارنمايي به نام ِ فرانسه، به شناخت ِ همه‌سويه‌ي ِ سرزمين و مردم و فرهنگ فرانسه و نيز شناساندن ِ شماري از نامداران ِ ايراني‌ي ِ ساكن ِ فرانسه پرداخته‌است.
در اين جا ببينيد و بخوانيد ↓
http://www.paysdefrance.blogfa.com/


٢١. پايه‌ي ِ ستون‌هاي كاخ ِ آپاداناي ِ شوش، شكسته‌شد.

اما برخى ازشاهنامه شناسان، اين روايت‌ رااز افزوده‌ها مى‌دانند.
نكته اى كه در اين‌ جا مى‌توان مطرح‌كرد، آن باغ هميشه تر و تازه ى ِ ذهن ِ رؤياپرور ِ آدمى است، يعنى رؤياى گمْ‌نامان هميشگى‌ي‌ صحنه ى زندگى. در زير همه ى تاروپود به گردآلود ەى زمان، راه باريكه‌ى پسينى از استوره به تاريخ هست كه مى بايد كنجكاوانه آنرا كاويد؛ به ويژه در " ايران: سرزمين تضادهاى بزرگ"**.
به هر روى بزرگْ‌داشت ِ اين آخشيج (عنصر) در هريك از چهارسوى جهان به نامى و نشانى برگزارمى‌گردد و در ايران‌زمين نيز در دهم بهمن يعنى آبان روز از ماه بهمن اين آيين برگزارمي‌شود از سده سوزى‌ي ِ چوپانى و سده سوزى‌ي ِ زرتشتيان گرفته تا چيلله قاچدىي ِ روستاهاى اورميه، تا...
همه نشانه‌هايي از شناخت ِ انسان است در راستاى كار و آبادانى.
روشنايي، گرما و شادمانى همگانى باد!


سرچشمه ها:


* آنچه از اوستا برگرفته شده، از اوستا، كهن ترين سرودها و متن‌هاى ايرانى، گزارش و پژوهش جليل دوستخواه، جلد يكم، چاپ يازدهم، انتشارات مرواريد، تهران - ١٣٨٦ است.
** شناخت اساطير ايران، پژوهش ِ جان هينلز، ترجمه‌ي ِ ژاله آموزگار و احمد تفضّلى، كتابسراى بابل و نشر ِ چشمه، بابل و تهران - ١٣٦٨، رويه‌ي ِ ٩.
* * *
در تارنماي روزنامك نيز چند گفتار ِ خواندني و چند پيوند به تارنماهاي ديگر درباره‌ي ِ پيشينه و فلسفه و سويه‌هاي گوناگون ِ جشن ِ سَده و نيز ٢٦ تصوير از برگزاري‌ي ِ اين جشن، آمده‌است. در اين جا ببينيد و بخوانيد ↓
http://www.rouznamak.blogfa.com/post-225.aspx


اين هم سروده‌اي براي سَده از بانو شكوه ميرزادگي


شب سده
کدام سده
از حافظه‌ی کيهانی‌ي ِ من گذشته‌ای
که اسم شب را نمی‌دانم
و ميان مهربانی و آتش سرگردانم؟


در کدام جاده‌ی کهکشان
نوازشم کرده‌ای
که تا ابد در عطر ستاره غوطه می‌خورم؟
***
شب آتش است امشب
مِه می پوشم و
در خواب‌های خوش‌ات می‌گردم؛
ـ باغ خدايان است خوابت
يا گذرگاه سيب و عسل؟ـ


کشمکشی است
ميان خورشيد و ماه
بلور آتش می‌ريزد
بر شب
و موج پا می‌کوبد بر ساحل
***
ميان ِ بوسه‌ي ِ ماهی و آب
مرا به خانه‌ی آتشفشان ببر.
* * *
مجموعه‌اي از عكس‌هاي جشن ِ سده در كرمان را در تارنماي حميد صادقي به نام ِ «سيب و حوّا» ببينيد ↓
http://www.hamidpix.blogfa.com/post-449.aspx


٢٥. نگرشي بر تاريخ ِ انديشه‌ستيزي و فلسفه‌گريزي در ايران


گزارش سخنراني‌ي ِ دكترغلا‌محسين ابراهيمي ديناني با عنوان ِ سهروردي و تاريخ حكمت اشراق را در اين جا بخوانيد ↓
http://www.roozna.com/Negaresh_site/FullStory/?Id=54120

٢٦. نقدي بر روايتي تازه از «مولوي» به زبان ِ انگليسي


مجيد نفيسي، شاعر و ناقد ِ ادبي‌ي ِ شهربند ِ كاليفرنيا، نقدي نوشته‌است بر روايت ِ کلمن بارکز
[Coleman Barks]
از گزينه‌ي ِ سروده‌هاي ِ مولوي.
نفيسي اين نقد را به سه زبان ِ فارسي، انگليسي و آلماني نشرداده‌است. متن ِ فارسي و نشاني‌ي ِ پيوند به روايت ِ انگليسي‌ي آن را در اين جا مي‌آورم.

پرداخته و چگونگي‌ي ِ نقشْ‌وَرزي‌ي ِ او را با «ليلي» ي ِ كُنِشْ‌پذير در ِ ليلي و مجنون ِ نظامي، سنجيده‌است.
متن ِ اين پژوهش ِ سنجشي‌ي ِ خواندني را – كه نشان از ديگرْديسي‌ي ِ رويْ‌كرد به ادب ِ كهن در نقد ِ ادبي‌ي ِ امروز دارد – در اين جا بخوانيد ↓
http://www.shahrzadnews.org/article.php5?id=779


٢٩. پژوهشي آماري و دانشي در باره‌ي ِ فرآيند ِ پناهندگي و كوچ در ايران و فراسوي ِ آن

‍
شيرين حكيم زاده، پژوهشي دانشگاهي و آماري و با پشتوانه و همراه با جدول‌ها، نقشه‌ها و نمودارها دارد درباره‌ي ِ فرآيند ِ پناهندگي و كوچ در ايران و فراسوي ِ آن.

Country Profiles


Iran: A Vast Diaspora Abroad and Millions of Refugees at Home
By Shirin Hakimzadeh

متن ِ اين پژوهش ِ مهمّ و آموزنده را در اين جا بخوانيد ↓
http://migrationinformation.org/Profiles/display.cfm?id=424
(با سپاس از مجيد نفيسي كه نشاني‌ي ِ پيوند به متن ِ اين پژوهش را بدين دفتر فرستاد.)


٣٠. پژوهشي درباره‌ي ِ گل و گياه در شعر ِ كهن ِ فارسي



بهرام گرامي، پژوهشي سودمند دارد درباره‌ي ِ جاي‌گاه ِ گلها و گياهان در شعر ِ فارسي‌ي ِ هزاره‌ي ِ گذشته كه مي‌توان آن‌ را كليدي براي گشودن ِ قفل ِ برخي از شناختْ‌مايه‌هاي ادب ِ ديرين‌مان به‌شمارآورد.
گل و گياه در هزار سال شعر فارسی
Flowers and Plants in one thousand years of Persian Poetry

آگاهي‌نامه‌ي ِ نشر ِ اين كتاب را در اين جا بخوانيد ↓
http://shopping.ketab.com/addprod.asp?id=19109&pgs=1&cat=1

گزينه‌ای از درآمد ِ کتاب
به قلم: ایرج افشار


این كتاب هم خواندنی است برای لذت بری و هم مرجعی است برای شناخت تشبیهات و تعبیرات شاعرانه از گلهای شناخته میان شاعران. خواندنی است زیرا در هر برگش چند یا چندین بیت به گل آمیخته می بینید و از مضامین هر یك پی به اندیشه شاعری می برید كه گلی یا گیاهی را در خیال خویش وسیله جان دادن و زیبا كردن واژه های دیگر شعر خود كرده است و در می یابیم كه گلها وگیاهانی كه در باغ و راغ می بینیم چه مایه از سرشاری برای تجسم صُوَر ِ خیال در خود نهان دارند. اینكه گفته شد كتاب جنبه مرجعی دارد از این روست كه به آسانی جنس و گونه و خانواده هر گیاه را با نامهای علمی آن می شناسید و اگر بخواهید شاهد و مثال شعری برای هریك داشته باشید چندین بیت خوب را در آن می یابید و از راه توضیح و تحلیلی كه مؤلّف آشنا و كارشناس داده است بر نحوه‌ي ِ تلقی و احساس شاعر از آن گیاه آگاه می شوید و چون مؤلّف معنی كلمات دشوار را هم آورده است مشكلی پیش روی شما نمی ماند.
گردآورندهء گرامی كتاب چون در رشتهء كشاورزی آموزش عالی دیده و با شعر فارسی مأنوس است، در سالهای دوری از وطن به یاد گل و گیاهانی بوده است كه شاعران هموطنش از هزار سال پیش می شناخته اند و زیبایی و خوش‌بویی آنها را در شعر خود ماندگار ساخته اند. این گیاهان از مهمترین عناصری بوده اند كه همیشه در شعر فارسی مرتبتی اساسی و طراوت بخش داشته اند. كدام شاعر زبان فارسی است كه در شعرش از یاد گل كه یكی از مظاهر زیبا و جان بخش طبیعت است به دور مانده باشد. شاید اغراق نباشد اگر گفته شود كه امری محال است . شعر فارسی و گل -- دو جوهر زیبایی -- پیوندی دارند همیشگی و ناگسستنی.
گرامی چون با گیاه آشناست متوجه بوده است كه برای فهم درست شعرهای به گل آمیخته ، باید خواننده نوع و شكل و خواص هر یك را درست بداند و چون دیده است كه فرهنگ های فارسی در حل مشكل برای این گونه نكات راهگشا نیستند در پی آن شده است كه با بررسی دیوان های بسیاری از شاعران مبهمات و مشكلاتی را كه ممكن است پیش راه بیاید و خواننده نتواند توجیه روشنی از بیت داشته باشد، او را یاری دهد و با شناساندن لفظی و علمی ، سبب و نحوه استعمال آن گیاه را روشن سازد. پس كار گرامی دارای دو جنبه لغوی و معارفی است. او در این كتاب پانصد صفحه ای ده ها گل و گیاه را با تعریف علمی هریك از نظر دانش گیاه شناسی می شناساند و سابقه انس و آشنایی شاعران را با آنها به شما واگو می كند.
مؤلّف نگاه حافظ به گیاهان را شایسته آن دانسته است كه در گفتاری جدا و حتی در پیشانی كتاب طرح كند، زیرا دید آن سخنسرای بزرگ دارای معنویتی دگرگونه است و هر گلی را كه به باغ شعر خود نشانیده بدان برجستگی و حشمت داده است . قدر گل نزد حافظ همانندست با ارزشی كه مرغ سحر بدان می نهد.
بسیاری از گیاهان سرگذشتی دارند كه در طول دوران تمدن انسانی در جوانب مختلف زندگی آدمی تاثیرداشته اند و در روزگار نزدیك به ما بجز گیاه شناسان نامی، دانشمندانی چون ابراهیم پورداود، هوشنگ اعلم ،محمد حسن ابریشمی و اكنون بهرام گرامی مؤلّف گرامی، حضور آن موجود طبیعی را در اندیشه و ذوق و تاریخ بشری شناسانده اند و ما سپاسگزار همگی آنها هستیم.


بیست و هفتم فروردین ١٣٨٦


٣١. جُستار و پژوهشي در شناخت ِ پيشينه‌ي ِ تاريخي، جغرافيايي و قومي‌ي ِ كُردان


بخش يکم


مهندس حسين شاه اويسی


آنچه در اين نوشتار بسيار مجمل می آيد، واقعيت های مستند تاريخی است، تلاشی است در برابر انديشه های کسانی که در درون خويشتن خويش دربدرمانده، هم آوا با بنيادهای آمريکايی ساخته ، به جان تار و پود هستی ماندگار اين سرزمين ايران " تنها يک واژه است که از روزگار پهلوی به اين سرزمين تحميل شده ؟! و يا " فارس ها " » : افتاده و می گويند
"سرزمين های ديگر ملتهای ستمديده را اشغال کرده اند ؟! پس کردها ، بلوچ ها ، عربها و ... بايد جدا شوند؟ چه استدلال بی پايه ای! (خود گويی !خودخندی! عجب!)
***
دراين که تبعيض قومی، جنسيتی و بی عدالتی و نابرابری های اجتماعی و اقتصادی وجود دارد، دردی است
سراسری، حرفی نيست ولی راه حل منطقی اين کاستی ها جدايی خواهی نيست. به باور من راه انتخابی اين گروه که نفی هويت ايرانی خود را ، چاره رفع اين تبعيض ها می دانند به ترکستان است ، گريز به دامان بيگانه است و در راستای رضايت استعمار و برانگيختن ستيز قومی و به کژراهه کشاندن جنبش مدنی و مردم سالاری خواهی ايران ، به شوره زار جنگ قوميت هاست .، تا شايد از آب گل آلوده ماهی باب ميل استعمار را صيد کنند ولی بهتر است بدانند با همه نامراديها و سختيها و تبعيض ها ، " ديری است در کوچه های باور مردم درها بر روی هرزه گردان وابسته ازهر قماش بسته است .
"
در آشفته بازار امروز جهان که جمعی ناآگاه ، جمعی مغرض ، جمعی بی تفاوت ، جمعی بد ستور ، جمعی خشک سر ، جمعی نان به نرخ روز خور و جمعی... از کنار واقعيت های گذشته خود می گذرند ، بايد به انديشه ورزان گرايش های مختلف هشدار داد که به خود آيند و در کشاکش تلاش ملت برای مردم سالاری ، در راستای منافع بيگانه ، جبهه های دروغين و سنگرهای پوشالی برپاندارند که ايرانيان از همه اقوام از کنار اين مواضع ساده عبورنمی کنند ، از اين رو ، برآنم دست کم به نوبه خود به عنوان يک ايرانی کرد به گذشته خود مراجعه کرده ، بگويم از کجا آمده ام و نياکانم کيانند تا سربلند برخلاف ياوه سرايان دستوری بيان کنم به راستی ايران پيش از هر قومی ، سرای کردان بوده و هست . جمله ای است مشهوراز ملامصطفی بارزانی، بزرگ مرد ميدان های نبرد غير کلاسيک که " هر کجا کرد هست ، آنجا ايران است ".
آنان که کرد را متهم به جدايی خواهی می کنند و يا چنين هذيانی در سر دارند بايد نخست در ايرانی بودن خود شک کنند و بر تاريخ چند هزار ساله خود خط بطلان بکشند وهم ميهنان ايرانی از هر قوم و تيره بهتر است پيش از هر چيز مطالعه خود را نسبت به خود و چگونگی تشکيل ايران و ايرانيان ژرفتر کنند و تکليف خود را با مدعيان دروغين تازه از راه رسيده به دور از غرض ورزی ها وتاثير پذيری از بيگانه مغرض روشن کنند ، چرا که به باور من در ايران در صورت وجود جامعه پلورال و کثرت گرا گرايش های ايران گريزی اگر هم به تحريک وجود داشته باشد هيچگونه زمينه ای نيز نخواهد داشت و به عنوان يک کرد زاگرس، البرز ، الوند و خليج هميشه فارس را نماد پايداری ايران می دانم.
شوربختانه ، کردان را در ترکيه ترک کوهی می خوانند و در عراق کردان طی ساليان مبارزه ، پس از سقوط بعث ، سرانجام موجوديتشان به عنوان بخشی از کشور تازه تاسيس عراق رسميت يافت ولی در ايران وطن اصلی آنان کردان همواره ، ايرانی و به راستی صاحبخانه بوده و هستند و چه جانفشانی هايی در راه استقلال و ماندگاری ايران نکرده اند .
اما چگونه ؟
در اين جستار مجمل ، به صدای رخدادهای تاريخ که از لابلای سنگ ها و سنگ نبشته های سده ها، پژواک آوايش هنوز گوش جانهای جستجوگران اين وادی را می نوازد ، گوش فرا دهيم که بزرگی ، شرف و زمزمه يگانگی ملی ، زمزمه تاريخی ايران و همبستگی ايرانيان است . دل آرام داريم و به قضاوت تاريخ بنشينيم که يادآوری آن ، اميد و غرور ملی را زنده نگه می دارد ، تا پی نبريم کجای جهان ايستاده ايم ، تا ندانيم نياکان ما چه کسانی بودند ، تا ندانيم در کجای مختصات نظام سلطه جهانی ايستاده ايم و چه موضعی و ازچه خاستگاهی و چه خود آگاهی ملی برخورداريم ، شايسته ی ستم ها و سرشکستگی ها و دو دستگی ها هستيم که درد بزرگمان نا آگاهی است.
در دوره های پيش از تاريخ ، کرد و کردستان در سرزمين گسترده ای که سرانجام به امپراتوری ماد نامبردار شد و سده ها بعد ، بخش هايی از آن سرزمين به نام کردستان مشهور گرديد و طوايفی از کردان در دامنه های پر رمز و راز زاگرس سکنا گرفتند.
از آثار به جای مانده از دوره باستان ، از قوم هايی که در شمال و دامنه های خاوری و باختری رشته کوه های
زاگرس و سرزمين های خاوری و باختری درياچه چيچست ( اروميه ) همان سرزمين آتروپاتکان زندگی می کردند .
امپراتوری بزرگ ماد تشکيل شد . قوم ماد متشکل از چندين طايفه بود که دياکو نخستين فرمانروای ماد آنها را متحد کرد و دولت ماد را روی کار آورد . اين نخستين دولت آريايی است که در سال ٧٠٨ پيش از ميلاد بنيان يافت . و ١٥٠ سال دوام کرد . ( ١) اين مردمان برای ثبت رخدادها و آثار خود از خطی تصويری به نام ماسی سورات که توسط سورات که از کردهای آن منطقه بود اختراع کرده و استفاده می کردند که بعدها به خط ميخی تغيير شکل يافت و ابتدا مادها و سپس با کامل تر کردن آن هخامنشيان آن را به کار می بردند.
دو تا سه هزار سال پيش از زايش مسيح ( ع ) پارس ها از شمال باختری و شمال خاوری دريای مازندران و
هزاران سال پيش از آنها قوم هايی ديگر از همان راهها آمده و در اين ناحيه ها سکنا گزيدند . در اين دوره مادها و پارس ها به جنوب ايران کوچ کردن و در پارس و استخر دولتی تشکيل دادند زير نفوذ حکومت مرکزی ماد و زبانشان ابتدا کردی مادی و رفته رفته تغيير يافت که ريشه ی زبان پارسی باستان شد.
"مادها به هنگام کوچ کردن های خود از بخارا و سمرقند گذشته و روبه جنوب ره گشودند و پس از رسيدن به پارس در آن سکونت اختيار کردند . " ( ٢) پارتها نيز از همين راه به خراسان کوچ کردند و از ديگر سوی گروههای بزرگ ديگری از همان قوم ماد همراه پارس ها از نواحی مينسک و مسکو و بخش های خاوری آن تا شمال دريای مازندران از راه قفقاز در باختر و شمال باختری ايران ساکن شده اند .
ديرينه ترين مادها کاردوها هستند که دو هزار سال پيشتر و در دامنه های زاگرس و ميان رودان و جنوب خاوری آسيای صغير سکونت پيدا کرده بودند . با گذشت زمان گروه های ديگری آمدند و به آنان ملحق شده در اثر آميز گاری و ازدواج ، قوم بزرگ کاردو را در آن سرزمين تشکيل دادند . گروه های ديگری از ماد پس از آنها به سوی خراسان و جنوب بلخ کوچ کردند . مادها افزون بر زاگرس و ميان رودان و آسيای صغير ، همراه پارس ها در سرزمين جديد به هر سو رفته در دامنه های البرز و در سراسر ايران نيز مستقر شده اند .
از آغاز تشکيل دولتهای ايرانی چه مادها ، چه هخامنشيان و سپس اشکانيان و ساسانيان برای هميشه در سراسر
تاريخ و بعد از اسلام هم ، کردان را به خاطر جنگجويی و سوار کار بودن همراه لشکرکشی های شاهان هر زمان ، ازسويی به سويی ديگر برای دفاع از مرزهای ايران گسيل نموده و در محل های تازه مقيم می گشتند .
پژوهشگران آلمانی مهاجرت بسياری از طوايف را از پارس به سرزمين ماد چنين نوشته اند:
در قرن پنجم پيش از ميلاد به علت لشکرکشی های شاهان هخامنشی به آسيای باختری ، بسياری از طوايف
صحرا نشين جنگجو از پارس و خاور ايران به بخش های باختری کوچانده شده اند .و اين نقل و انتقال در تمام ادوار ايران باستان ادامه داشته است . از آن جمله از قوم بزرگ سيرتی ، نخستين طايفه هايی که به سوی باختر انتقال داده شدند ، قبايلی بودند به نام آزاکارتيا که نخست در خاور فارس سکنا داشتند که توسط " هوخشتره " ( سياکسار) پادشاه ماد در دوره ی سلطنت آشوربه سرزمين ماد گسيل شدند که " هوخشتره " به ياری آنان دولت آشور را منقرض کرد و نينوا را تصرف نمود . همين قوم آزاکاريتا در دوره ی کورش بزرگ در سده های پنجم و ششم پيش از ميلاد به نواحی مرتفع يعنی اربيل قديم کوچ کردند.
داريوش بعضی از سران قوم آزاکارتيا را به پايتخت خود آورد که در نقش های سنگ برجسته بيستون قيافه و
هيکل امير آن قوم با لباس و هيات کردهای امروزی ديده می شود.


(ادامه دارد)
_______________________________
١- بابا مردوخ (شيوا)، تاريخ مشاهير کرد
٢ - ويل دورانت، تاريخ تمدن، جلد ١، ص ٤٠٥

posted by Jalil Doostkhah @ 1:21 AM