CENTER FOR IRANIAN STUDIES - کانون پژوهشهای ايران شناختی

شنبه سي و يكم ِ شهريورماه ١٣٨٦
(بيست و دوم سپتامبر ٢٠٠٧)

ديو ِ شوم و آدمي خوار جنگ كه هم اكنون مردم ِ بي گناه دو كشور همسايه يِ خاوري و باختري يِ ما، افغانستان و عراق را در توفاني از آتش و خون فروپيچيده است، اين بار به سوي ِ ميهن ِ رنج و شكنج ديده ي ِ ما تنوره مي كشد! رسانه هاي خبري از مدّتها پيش، گزارش ِ خوابهاي ِ اهريمني ي ِ آزمندان ِ جهانخوار و به ويژه جرگه ي ِ مشهور به "نئوكان ها" (نومحافظه كاران) در كاخ ِ سفيد ِ آمريكا و همدستان ِ سرمايه سالار ِ نفت خوارشان در ديگرْ پايتخت هاي غربي براي تازشي هولناك به ايران را نشرمي دهند كه خواب و آرام را از چشم و جان ِ هر ايراني و هر انسان ِ نيكْ دلي ربوده است.

سخنان اخير ِ رييس جمهور و وزير ِ خارجه ي فرانسه در همْ آوايي و همْ سويي با جنگ افروزان ِ آمريكايي، بر شدّت ِ اين هول و هراس افزوده و وجدانهاي بيدار را بيش از پيش، به تكاپو واداشته است. ايرانيان مقيم فرانسه كه از نزديك، شنونده ي اين سخنان گوش خراش و دلْ واپس كننده بوده اند، براي اعتراض به تلاشهاي جنگ افروزان و جهان سوزان، گام پيش گذاشته و تدارك يك نمايش ِ اعتراضي ي ضدّ جنگ با ايران در روز يكشنبه يكم مهرماه ١٣٨٦برابر با بيست و سوم سپتامبر ٢٠٠٧ را در پاريس ديده اند.

متني كه در پي مي آيد، فراخوان ِ اين نمايش ِ صلح جويانه و جنگ نكوهانه است كه امروز به اين دفتر رسيد و به سبب اهميّت و فوري بودن ِ پيام، بي درنگ به نشر ِ آن مي پردازم و از همه ي هم ميهنان گرامي در هر جاي جهان كه هستند، مصرّانه درخواست مي كنم با هر وسيله و رسانه اي كه در اختيار دارند به بازْنشر ِ اين فراخوان بپردازند و هرگاه مي توانند، نمايشهاي اعتراضي ي ِ همانند در برابر سفارتخانه يا كنسولگريهاي فرانسه و آمريكا ترتيب دهند و نامه ها و طومارهايي با خواست ِ پايان بخشيدن به هرگونه تهديد ِ ايران به جنگ و بمباران به مقام ها يا نمايندگان رسمي ي آن كشورها و نيز سازمان ملل متّحد و شوراي امنيّت آن و سازمانها و نهادهاي جهاني ي دفاع از حقوق بشر بفرستند و بكوشند تا پيش از روي دادن ِ فاجعه، جنگ افروزان ِ هار و لگام گسيخته را مهار زنند.

تانزويل - كوينزلند - استراليا

ساعت ِ يك و سي دقيقه ي بامداد روز شنبه سي و يكم شهريور ١٣٨٦
(سالْ روز ِ فاجعه ي تازش ِ حكومت ِ بعث ِ عراق به ايران و آغاز ِ جنگ ِ نكبت بار ِ هشت ساله)

فراخوان به تظاهرات آرام


هم ميهنان گرامی!

اظهارات آقای وزير امور خارجه دولت جديد فرانسه در مصاحبهء راديوـ تلويزيونی روز١٦ سپتامبر، با ناباوری و حيرت ما روبه رو شد. نمی توانستيم باور كنيم يك مقام رسمی دولتی كه در دفاع از پرنسيپ های سياسی خود، چهار سا ل پيش حمله به سرزمين عراق را محكوم كرد وتاپايان دركنارافكارعمومی جهان ايستاد و رويداد ها، درستی سياستش را تا امروزگواهی داده است، ناگهان به آن سياست مثبت و واقع بين پشت كرده باشد.
امّا، مصاحبه واقعيّت دارد، وتهديد حمله به ايران بر زبان وزيرامورخارجه فرانسه جاری شده است؛ برزبان همان مقامی كه تا ديروز، به حرمت حفظ صلح، اعتبارسازمان ملل متحد وحقوق برابر ملل پای بند بود و برای خاموش كردن حريق در مناطق بحرانی جهان پيش قدم می شد.
اين كه آمريكايی ها در خاورميانه چه می خواهند و دنبال چه حادثه آفرينی ها می گردند موضوعی جداست و طبيعی است كه نمی تواند از نظر دقيق و موشكاف دولت مردان فرانسه دور بماند كه حركت ماجراجويانهء نو محافظه كاران، چه مشكلات داخلی و خارجی برای آن كشور و دنباله روان آنها پديد آورد و به چه حريقی در خاور ميانه دامن زد كه مهارساختن آن در افق نزديك ، به چشم نمی خورد و چه آسيبی به اعتبار نخست وزير سوسياليست انگليس زد.
وضع ايران در خاور ميانه با عراق و افغانستان فرق می كند. برپا كردن جنگ در ايران به منزلهء‌ روشن كردن جنگ جهانی است : در آن چه برزبان بوش هنگام اعلام طرح " سه محور شرارت" و برنامهء جنگ "خير وشر" گذشت ، تصادفی نبود كه پای روسيه و چين هم به ميان آمده بود. امّا واقعيّات هم گام با رؤياهای بلند پروازانهء رئيس جمهور حركت نكرد. در نخستين قدم، باتلاق عراق پيش پای ارتش آمريكا دهان باز كرد كه همچنان گشوده است و خون و آوار و آتش می طلبد. اگر در عراق، طی قريب چهارسال، بيش از يك ميليون انسان با گلوله و بمب وخمپاره به خاك ريخته اند، در خطای سياسی ـ نظامی ِ حمله به ايران با وسعتی كه دارد و بيش از ٧٠ ميليون جمعيت آن، ابعاد فاجعه را می توان تصوّركرد و فاجعهء انسانی و جهانی را كه به بار می آورد، اندازه گرفت. با پايان قرن بيستم، شيوه های جنگ استعماری برای استيلای قدرت ها بر كشورهای اشتها برانگيزهم كهنه و بی اثر شده است.
دنيای ما، خاصّه درآن مناطق كه قدرت ها حريم منافع خودرا می شناسند، بيش و پیش از جنگ، به آرامش و صلح و ترويج آزادی و دموكراسی و رفع انواع تبعيض نيازمند است. به جای شليك هر گلوله يا بمب، در اين كشورها، بايد به هموار ساختن راه استقرار شرايط برابری وارتقاء سطح فرهنگ و حضور حاكميّت مردم در امور كشورشان كمك كرد.
ما از كشور ميزبان خود انتظار داريم متناسب و در خور فرهنگ و تمدّنی كه به نام فرانسه دويست سال است بر جهان گسترده شده، به جهان و آينده آن بنگرد و دولت مدارانش هم چنان خستگی ناپذير، پرچم آزادی خواهی و ترويج دموكراسی را پيشاپيش حركت تمدّن معاصر به دوش بگيرند.
از شما هم میهنان ایرانی مقيم پاريس كه نگران وقايع جهان هستید وبه سرنوشت منطقه و ايران می انديشید، دعوت می كنيم با حضور درميدان "تروكادرو" برای دفاع ازصلح و جهان امن وبی جنگ و خون و آتش و آوار با ما همْ صدا شوید.


مکان : میدان تروکادرو
Parvis des Droits de l’homme au Trocadéro.
زمان: یکشنبه بيست و سوم سپتامبر- ساعت شانزده تا هيجده.


جامعه ي ایرانیان مقیم فرانسه