CENTER FOR IRANIAN STUDIES - کانون پژوهشهای ايران شناختی

يادداشت ويراستار

دوشنبه ٢٩ امرداد ١٣٨٦

در درآمد ِ ٣: ٣٧ (بخش دوم) گفتاوردي داشتم از بانو شكوفه شهيدي، معاون ِ سازمان ِ لغت نامه ي دهخدا در باره ي فروش ِ كتابخانه ي استاد زنده يادم دكتر محمّد مقدّم به "شيخ شارجه" كه نويسنده در پايان ِ آن، براي به دست دادن ِ نمونه ي ديگري از بي پروايي و نادلسوزي ي دست اندركاران فرهنگي نسبت به نگاهداشت ِ ميراث استادان و بزرگان ادب و فرهنگ ايران، از نابودشدن ِ ميليونها برگه نوشت ِ برجامانده از استاد زنده ياد دكتر ماهيار نوّابي سخن گفته بود.

ويراستار با اين باور كه گفته ي كسي در پايگاه معاون ِ سازمان ِ لغت نامه ي دهخدا، نمي تواند ناپژوهيده باشد، آن نوشته را بازْنشرداد. امّا امروز بار ِ ديگر سر و كلّه ي «آن غربال به دست كه -- به گفته ي نيمايوشيج -- از عقب ِ كاروان مي آيد» پيداشد تا هُشداري ديگر بدهد به بايستگي ي شكّ ورزي در درستي ي هر گفته و نوشته اي تا زماني كه پژوهشي فراگير و روشنگر و پشتوانه دار، درستي ي آن را گواهي كند (امري كه خود ويراستار نيز بر آن تأكيد مي ورزد و همين تازگي نيز در سروده اي با عنوان "شكّ نامه" بيان داشت).

دوست دانشمند، آقاي دكتر پرويز رجبي -- كه ويراستار همواره خود را وامدار ِ يادآوريهاي انتقادي و ويرايشي ي ايشان مي داند -- امروز در پايان ِ پيامي مهرآميز، با رويكرد به سخن ِ بانو شهيدي در مورد ِ ميراث فرهنگي ي دكتر ماهيار نوّابي، آگاهي ي دست ِ اوّل و دقيق و درستي از سرنوشت ِ فیش های دکتر نوابی به من داده اند كه با سپاسگزاري از ايشان، متن ِ آن را براي اطّلاع ِ خوانندگان ارجمند اين تارنما در پي مي آورم:

این را هم بگویم
که فیش های دکتر نوّابی را من برای دائرةالمعارف اسلامی گرفتم و در جای امنی هستند
!باور نکنید بسیاری از حرف ها را
من وقتی در دائرةالمعارف بودم، دکتر نوّابی را آوردم به بخش ایران شناسی، هفته ای یک روز.
فیش ها هم در اختیار دائرةالمعارف قرار گرفت تا رویشان کار شود.»