Monday, July 09, 2007

 

٣: ١٠. شش آگاهي نامه و گزارش نورسيده ي فرهنگي و ايران شناختي



يادداشت ويراستار


سه شنبه ١٩تيرماه ١٣٨٦


شش آگاهي نامه و گزارش راه بُردار به كوششها و كنشهاي تازه ي فرهنگي و ايران شناختي را كه در اين دو روزه بدين دفتر رسيده است، با سپاس گزاري از دوستان فرستنده ي آنها، براي آگاهي ي خوانندگان ارجمند اين تارنما، در اين درآمد، بازْنشرمي دهم.

يك



پس از سالها چشم به راهي ي ِ ايران دوستان و شاهنامه پژوهان، سرانجام مژده رسيد كه متن كامل ِ شاهنامه ي

فردوسي با ويرايش استاد دكتر جلال خالقي مطلق در تهران بازچاپ شده است و آيين رونمايي ي اين اثر عظيم (بهترين ويرايش تا اين زمان)، همين امروز در تهران برگزار مي شود. از سال ١٣٦٦ تا كنون، شش دفتر از متن و دو دفتر از يادداشتهاي ويراستار در آمريكا به چاپ رسيده است و اكنون چشم ايرانياني كه به چاپ بيرون از ايران دسترس نداشته اند به ديدار ِ چاپ دوم آن در تهران روشن مي شود. (البته تنها دفترهاي يكم و دوم اين ويرايش، در سال ، به هنگام برگزاري ي جشن هزاره ي شاهنامه، در تهران با شمارگاني محدود، چاپ تصويري شد كه به دست همه ي خواستاران نرسيد.)


روي جلد شاهنامه، ويراسته ي خالقي مطلق
چاپ آمريكا



پشت جلد همان چاپ

علي دهباشي، سردبير ماهنامه ي بُخارا گزارش داده است:

رونمايي از شاهنامه

به مناسبت انتشار شاهنامه ي فردوسي به تصحيح دكتر جلال خالقي مطلق ( با همكاري دكتر محمود اميد سالار و ابوالفضل خطيبي) كه از سوي مركز دائرة المعارف بزرگ اسلامي ( مركز پژوهش هاي ايراني و اسلامي ) انتشار مي يابد، نشستي براي رونمايي ي اين شاهنامه برگزار مي شود.

مكان : مركز دايرة المعارف بزرگ اسلامي ( مركز پژوهش هاي ايراني و اسلاميتالار اميرالمؤمنين (ع) زمان : سه شنبه ١٩تيرماه ١٣٨٦، ساعت ١۷- ١٩

برنامه سخنراني ها :
دبير ِ نشست : علي دهباشي
يك. سخنراني ي ِ آغازين: كاظم موسوي بجنوردي رياست مركز دايرةالمعارف بزرگ اسلامي
دو. ايرج افشار
سه. دكتر صادق سجّادي
چهار. دكتر علي اشرف صادقي
پنج. سخنراني ي پاياني: دكتر جلال خالقي مطلق
* * *
در پاسخ به پيام و گزارش ِ فرستاده ي دهباشي، گفتار ِ آهنگين (منظوم) زير را براي او فرستادم:


فرّ ِ گيتي فروز ِ ايراني


«خوش خبر باشي اي نسيم ِ» وطن / كه رساندي نويد ِ وصل به من !
مژده دادي ز ِ شاهنامه ي ما / پارسي يْ دَري چكامه ي ما
كه به نشرش زدند دستْ درست / زين سپس در وطن توانش جُُست
نام ِ فردوسي اش به پيشاني است / سند ِ افتخار ِ ايراني است
باد بر خالقي سپاس و درود / كه چُنين گوهري به گنج فَزود
كرد متن ِ حماسه ويرايش / زو كهنْ گنج، يافت آرايش
آفرين ِ وطن بر اين استاد / كين گرانْ پيشكش به مردم داد
باد سرسبز آن سِتُرگْ درخت / كه توان بُرد در پناهَش رَخت
همره ِ او اميدسالارست / كش درين رهروي بهين يارست
ياور ِ ديگرش خطيبي دان / نام ِ او را به آفرين برخوان
هم درودي به بيرجندي باد / كه بر اين نامه، مُهر ِ نشر نهاد
مام ِ ميهن كنون فرازَد سر/ با چُنين زادگان ِ دانشور
كه چُنين خدمتي به چامه كنند / سعي در نشر ِ شاهنامه كنند
تا بخوانند مردمان شب و روز / سخنان ِ حكيم ِ پندآموز
درس ِ آزادگي بياموزند / گوهر ِ معرفت بيندوزند
خِرَد و دانش و وطن خواهي / آدمي خويي و دلْ آگاهي
آشتي جويي و گريز ز جنگ / نامْ بُرداري و ستيز به ننگ
پاس ِ فرهنگ و فرّ ِ ميهن ِ را / سر و جان را بدادن و تن را
فيض بخش است آن مهينْ چامه / نقش ِ فردوسي است و شهنامه
از پس يك هزاره رنج و درنگ / مي درخشد كنون به جلوه و رنگ
فرّ ِ گيتي فروز ِ ايراني است / گوهر ِ تاج ِ فخر ِ انساني است
باد فرخنده تا جهان بر جاست / كه نشاني ز فضل ِ مردم ماست

دو

در همين زمينه، در تارنماي راديو فردا آمده است:

سي و هفت سال کار: عرضه ي ِ ويرايش ِ تازه ای از شاهنامۀ فردوسی

مهرداد سپهری

زبان پارسی در عمر کهن خود، تا به روزگار ما برسد، بر تکیه گاه های متعددی استوار بوده است. اما به باور قریب به یقین همه ادیبان و محققان فرهنگ و ادب ایرانی ، این شاهنامه ی حکیم ابوالقاسم فردوسی بوده است که بیش از همه ، ماندگاری این زبان را تضمین کرده است. متن و ابیات شاهنامه امّا، در هزار سالی که از تولّد به دست حکیم توس، تا امروز پشت سر نهاده، دخالت ها و حذف و اضافات بسیار دیده است. چه از سوی کاتبان و چه از سوی حاکمان هر دوران، که به هر علّت، مصراعی، بیتی، یا قطعه ای از این پنجاه و چند هزار بیت، به مذاقشان خوش نمی آمده است. از یک قرن پیش، نخستین تلاش ها برای ویرایش این متن از کم و زیادی که بر آن رفته بود، ابتدا به دست شرق شناسان غربی و سپس از جانب برخی اساتید و ادبای ایرانی، آغاز شد. امّا دستاورد ِ همۀ این ويرايشها به رغم کوشش بسیار، باز هم با آنچه که انتظار می رفت، فاصله داشت. دکتر جلال خالقی مطلق، شاهنامه شناس و پژوهشگر ایرانی که سالهاست ساکن آلمان است، از سال ۱۳۴۹ خورشیدی، به گفته خودش با به کارگیری آخرین روش های علمی برای تصحیح متون کهن در پژوهشگاه های دنیا، شاهنامه را برای تصحیح به دست گرفت. اگرچه روش جلال خالقی مطلق بسیار زمانْ بَر و فرساینده بود؛ امّا امروز پس از سي و هفت سال، نتیجۀ کار، به گفتۀ محققان زبان و ادب فارسی، درخشان از کار در آمده است.
او می گوید که تکیه اصلی اش بر قدیم ترین دستنویس شاهنامه بوده که در دنیا یافت شده و هم اکنون در موزۀ شهر فلورانس ایتالیا نگهداری می شود و مقایسۀ آن نسخه با ۱۶ دستنویس دیگر بوده است.
*
،این اثر که سر انجام در هشت جلد متن شاهنامه و پنج جلد تفسیر و حاشیه نویسی بر آن، آماده چاپ شده است روز سه شنبۀ هفتۀ جاری و طی مراسمی با حضور جلال خالقی مطلق و سخنرانی ِ تنی چند از پژوهشگران شاهنامه، برای نخستین بار در تهران منتشرخواهد شد. به همین مناسبت از دکتر خالقی مطلق که به همین دلیل به تهران سفر کرده است، در یک گفت وگوی تلفنی می پرسم که مهمترین ویژگی این نسخه از نظر او چیست؟
وی می گوید: ویژگی این تصحيح، این است که بر اساس دستنویس هاي زیادی بنا گرديده و تهیه شده است. بنا براین برای بسیاری از اهل تحقیق که بیشترشان هم در ایران هستند، مرجع خواهد بود.
دکتر خالقی مطلق اهمیّت ِ مهمّ ترین پشتوانه ي ويرايش خود (دستنويس ِ پيشْ گفته ي فلورانس) را هم در قِدمَت آن می داند و هم در میزان امانت داری آن نسبت به منبع ِ اصلی. او می گوید:
نسخۀ فلورانس هم کهن ترین نسخه موجود است و هم معتبر ترین آنها. ولی این فقط یکی از شانزده نسخه ای است که من از آن استفاده کردم و یکی از چهل و پنج نسخه ای که ( در مجموع و برای رسیدن به این شانزده نسخه آخر) بررسی کردم.
*
یکی از نُسَخی که مورد بهره برداری آقای خالقی مطلق قرار داشته، ترجمۀ عربی ِ «بُنداری» بوده است. از او می پرسم که علت اهمیت این نسخه عربی در تصحیح شاهنامه چیست؟
وی می گوید:
این نسخۀ عربی از تمام نسخه های موجود که ما داریم قدیمی تر و بر اساس دستنویسی ترجمه شده که متعلق به قرن ششم هجری است. در حالی که هیچ کدام از دستنویس های دیگر از قرن ششم نیستند؛ امّا نسخۀ بُنداری هست.
*
در تمام سال های دهۀ چهل تاکنون، علاقمندان به شاهنامه، معتبرترین چاپ را چاپ مشهور به «مسکو» دانسته اند که به وسیلۀ آکادمی خاورشناسی ِ شوروی ِ سابق فراهم آمده بود. اما از هنگام انتشار چاپ ِ خالقی مطلق در خارج از کشور، اغلب قریب به اتّفاق ِ پژوهشگران شاهنامه، بهترین و مطمئن ترین چاپ ِ آن را همین تصحیح دکتر خالقی مطلق می دانند.
*
دكتر خالقي مطلق مي گويد:
کار روی شاهنامه بسیار خواهد بود؛ امّا در زمینۀ تصحیح انتقادی، تا نسخۀ کهن تری از نسخۀ فلورانس به دست نیاید، به تصحیح جدیدی نیاز نخواهد بود.
از آقای خالقی مطلق درباره امتیازهای اصلی ِ چاپ ِ تصحیح كردۀ او بر چاپ ِ مسکو می پرسم. این شاهنامه شناس ایرانی می گوید:
از مهمترین ویژگی های این چاپ ِ اخیر، این است که تعداد نسخه های اساس (نسخه هایی که با هم مقایسه می شوند تا بهترین آنها انتخاب و یا تصحیح شود) چهار برابر چاپ ِ مسکو بوده؛ ضمن آن که نسخه های مهمتر و کهن تری در میان نسخه های مورد قیاس آن قرار داشته است.
وی می افزاید:
علاوه بر آن، شیوۀ تصحیحی که من به کار گرفته ام علمی تر و اساسی تر برای تصحیح ِ شاهنامه است.
*
شیوه ای که آقای خالقی مطلق به کار گرفته، در جهان ِغرب به شیوۀ «لاخمن» یا «تصحیح انتقادی» مشهور و سال هاست که مورد استفاده است. امّا در میان ایرانیان، جلال خالقی مطلق نخستین مصحّحی است که از این روش به طور کامل و علمی بهره برده است. وی دربارۀ چگونگی ِ اجرای این روش برای متنی فارسی و بویژه شاهنامه می گوید:
از این شیوه در ایران هیچ وقت بدين شكل استفاده نشده و اين نخستين بارست كه از آن بهره گرفته مي شود.
*
خالقي مطلق، خود هنوز شاهنامه ي چاپ شده در ایران از سوي دائرة المعارف بزرگ اسلامي را نديده است؛ امّا ابراز اميدواري مي كند كه اين چاپ، هم از لحاظ ِ کیفیّت و هم از ديدگاه ِ بهاي آن براي خريداران، در حدّ ِ بسیار خوبی خواهد بود.
صاحبْ نظران ادبیّات و زبان فارسی، پیشتر اظهار امیدواری کرده اند که انتشار شاهنامۀ ويراسته ي جلال خالقی مطلق در تهران، بتواند به مشکلات موجود در سایر چاپهای شاهنامه ، به میزان زیادی پایان دهد.

سه

در همين راستا، فرج سركوهي، روزنامه نگار و ناقد ِ ادبي در همان تارنماي راديو فردا نوشته است:
هفتۀ گذشته خبر انتشار شاهنامه با تصحيح دکتر جلال خالقی مطلق در ايران با استقبال محافل فرهنگی رو به رو شد. اين کتاب اول بار در سال ۱۳۶۶ در آمريکا به چاپ رسيد. دکتر خالقی مطلق استاد شرق شناسی دانشگاه هامبورک و پژوهشگر معتبر ايرانی، چاپ ِ خود را بر اساس سنجش و نقد ۴۵ نسخۀ قديمی تنظيم کرده است. شاهنامۀ فردوسی در گذر زمان دستخوش تغييرات، حذف ها و اضافات نسخه نويسانی شده است که به دلايل گوناگون از جمله مصلحت روزگار، خواست اين يا آن صاحب قدرت و گاه به قصد همگون کردن فردوسی با خود روايت های گوناگونی از اين اثر به دست داده اند. حمد الله مستوقی از نخستين کسانی بود که به گردآوری و تصحيح شاهنامه همّت کرد و به گفته مورّخان، ابيات بسياری را بر آن افزود. از ميان نسخ گوناگون اين اثر شاهنامه با تصحيح و ويراستاری بِرتِلْس و عبدالحسين نوشين، چاپ مؤسّسۀ خاور شناسی فرهنگستان علوم شوروی، شهرت و مقبوليّت بيش تری دارد. اغلب کارشناسان، ويرايش ِ دکتر جلال خالقی مطلق را نزديک ترين متن به اصل ارزيابی کرده اند. شاهنامه با تصحيح خالقی مطلق در ۸ جلد منتشر خواهد شد.


چهار

در اين ميان، خبر ِ خوش ِ زير نيز از تهران رسيد:

تنديس ِ بزرگ ِ فردوسی در کتابخانۀ ملّی ِ ايران رونمایی شد

تنديس ِ بزرگ ِ فردوسی، شاعرپرآوازۀ زبان فارسی که توسّط ِ نسيم عيسی اف تنديس ساز ِ جمهوری آذربايجان ساخته شده، ديشب در کتابخانۀ ملّی ِ ايران پرده برداری شد. اين تنديس بِرُنْزی هشت متر ارتفاع و ۱۰ تُن وزن دارد.
(هنوز تصويري از اين تنديس تازه برافراشته به اين دفتر نرسيده است. هرگاه برسد، در پيوستي بر اين درآمد، نشرش خواهم داد.)
پنج


آگاهي نامه و فراخوان ِ مهمّ ِ زير را نيز پژوهنده ي ارجمند آقاي دكتر شاهين سپنتا بدين دفتر فرستاده است كه در اين جا بازْنشر مي دهم و همه ي دل بستگان به ارزشهاي فرهنگي ي ايراني و دلْ واپسان ِ تباهي هاي روي آور به اين ارزشها را به انديشيدن و چاره جويي در زمينه ي كاربُرد ِ فراگير و همه سويۀ دَري دَبيره (خطّ ِ فارسي) در همه ي رسانه هاي چاپي و الكترونيك، فرامي خوانم.


جنبش ِ ملّی برای ِ پاسداری از خط ِ فارسی


چندی پيش ( خردادماه ٨٦) گروهی از اعضای هیأت علمی گروه زبان و ادبيّات فارسی دانشگاه تهران با انتشار بيانيه ای ، بايستگی پاسداری از خط فارسی را به همه فارسی زبانان و به ويژه هم ميهنان یاد آور شدند و ضمن اشاره به ناچاری ِ میلیون ها نفر از کاربَران ِ رایانه و مشترکان تلفن های همراه در استفاده از خطّ ِ بیگانه برای فرستادن پیام کوتاه، از همه استادان و پژوهشگران زبان و ادب فارسی و متخصّصان ِ دلْ سوز ِ كشور خواستار شدند تا با همۀ توان ِ علمی و عملی ِ خويش، در زدودن کاستی هایی که در این راه وجود دارد، بكوشند .
اين هُشدار ِ بجای استادان زبان و ادب فارسی، بيانگر اين واقعيّت است كه در هنگامه ای كه زبان فارسی از هر سو مورد بی مهری دوست و بيگانه قرار گرفته و پيوسته زخم های گوناگون بر پيكرش وارد می شود، خطّ ِ فارسی نيز از این بی مهری ها بی نصيب نمانده است. زمانی نغمه شوم تغيير الفبای فارسی و جايگزينی آن با الفبای ناقص لاتين به گوش می رسد؛ با اين بهانه ها كه يادگرفتن خطّ ِ فارسی دشوار است يا چشم را می آزارد و يا نگارش با خطّ ِ فارسی دقيق نيست و يا خطّی عربی و بيگانه است و امروز با فراگیرشدن ِ کاربَری ِ فنّ آوری های نوین، کاربَران ِ رایانه ناخودآگاه بهره گیری از خط بیگانه را بر خطّ ِ فارسی ترجیج می دهند و هیچ برنامۀ مشخّصی برای پیشگیری از این همه گیری ِ خطرناک از سوی ِ هیچ نهادی ارائه نشده است. باید پذیرفت که امروزه كاربُرد ِ رايانه و تلفن همراه، بخشی جدا نشدنی از زندگی ِ روزانۀ میليون ها ايرانی و فارسی زبانان در سراسر جهان است و بسياری از كاربَران ِ اين فنّ آوری ها به خاطر نارسايی های موجود در فرستادن پيام به
sms
به خطّ ِ فارسی و گران تر تمام شدن ِ هزينۀ فرستادن «پيامک» با استفاده از «سامانۀ پيام ِ كوتاه» به الفبای انگليسی روی می آورند. امّا شوربختانه تاكنون برای زدودن اين ننگ تاريخی هيچ واكنش شايسته ای از سوی اعضای فرهنگستان زبان و ادب فارسی ،‏ شورای گسترش زبان و ادبیات فارسی، شورای عالی انقلاب فرهنگی وزارت فرهنگ و آموزش عالی، شورای عالی انفورماتیک، وزارت ارتباطات و فنّ آوری ِ اطّلاعات، وزارت فرهنگ و ارشاد، وزارت آموزش و پرورش و یا رسانه های گروهی انجام نشده است.
از سوی دیگر، در نهايت شگفتی شاهديم كه رسانه های گروهی ِ دولتی همچون صدا و سيمای جمهوری اسلامی در برنامه های راديو و تلويزيون از مخاطبان خود خواستار می شوند تا پيام های خود را با حروف انگلیسی ارسال نمايند تا راحت تر خوانده شود و یا برخی از سازمان های دولتی و برخی از بانک ها اخبار خود را با الفبای انگلیسی برای مشترکان و مشتری های خود می فرستند.
اگر وزارت ارتباطات به منظور تشويق مشتركان تلفن همراه هزينۀ ارسال پيام های كوتاه با خطّ ِ فارسی را نيم بها يا با درصد قابل توجّهی تخفيف محاسبه نماید و شركت مخابرات نيز تسهيلاتی را برای تبديل زبان گوشی های تلفن همراه از انگليسی به فارسی فراهم نماید تا هم از آسيب فنّی به گوشی ها پيشگيری شود و هم دست سود جويان كوتاه شود، می توان امیدوار بود که بكارگيری خطّ ِ فارسی در كوتاه مدت در بين شمار زيادی از مشتركان تلفن ِ همراه گسترش یابد .
از سويی، چنان كه گفته شد شمار زيادی از كاربَران اينترنت نيز رايانامه ها يا ايميل ها و يا پيام ها و ديدگاه های خود را بر روی تارنگارها و تارنماها با حروف انگلیسی می نگارند و با بی شرمی و بی غیرتی این خط را « فنگلیسی » نام می نهند. برخی از دوستداران زبان فارسی نيز كه به کاستی های حروف الفبای لاتين برای نگارش زبان فارسی آگاهی دارند، ناچار از این الفبا استفاده می کنند و برای تكميل آن به استفاده از علامت های قراردادی و پيچ و خم های آوانگاری روی آورده اند و ناخواسته نگارش و خواندن آن را دشوارتر كرده اند. اين همه در حالی است كه در سامانه های رايانه ای امكان بكارگيری خطّ فارسی و فرستادن رايانامه و پيام با قلم های زيبای فارسی وجود دارد و با توجه به آسانی بكارگيری آن و رشد جهشی دانش فنّی رايانه در ميان فارسی زبانان و هم ميهنان و همچنین حضور ايرانيان موفق در شركت های صاحب نام رايانه ای جهان و توليد صدها نرم افزار فارسی ساز برنامه های رايانه ای، ‏هيچ توجيهی برای استفاده از حروف انگليسی به جای فارسی، پذيرفتنی نخواهد بود. اگر هم نارساييها و اشكالهايی در هنگام استفاده از اين برنامه ها روي مي دهد، رفع شدني است. پس به نظر مي رسد كه غيرت ِ ملّی و به دنبال آن عزم و ارادۀ ملی برای پاسداری از خطّ ِ زيبای فارسی، تنها راه چاره خواهد بود.
بی گمان نمی توان نشست و دست روی دست گذاشت تا شايد روزی مسئولان خواب زدۀ كشور بيدار شوند و قانون یا آيين نامه ای برای پاسداری از خطّ ِ فارسی صادر نمايند و همگان را به اجرای آن فرا بخوانند.
از اين روی شايسته خواهد بود كه همه دوستداران خطّ ِ فارسی در گام ِ نخست، گوشی های تلفن همراه خود را به خطّ ِ زيبای ِ فارسی مجهّز كنند و تنها با اين خطّ پيام كوتاه بفرستند و به دوستانی نيز كه با حروف انگليسی برای آنان پيام كوتاه فرستاده اند، پاسخ دهند: « دوست گرامی، در راستای پاسداری از خطّ و زبان فارسی به پيام هايی كه با حروف بيگانه فرستاده شوند پاسخ نخواهم داد. خواهشمندم پيام كوتاه خود را به خط فارسی بفرستيد.»
*
كاربَران اینترنت نيز می توانند به همين شيوه دوستان خود را به فرستادن رايانامه و پيام با خطّ فارسی فرابخوانند و تا آن جا که می شود از پاسخ گويی به نامه هايی که با خطّ بيگانه فرستاده می شوند، خودداری نمايند و پی در پی فارسی نگاری را از دوستان خود خواهان شوند.
*
همه به ياد داريم كه در سال های اخير چه آن هنگام كه بيگانگان به جای نام جاودانه خليج هميشه فارس از تركيب جعلی خليج عربی استفاده نمودند و چه آن هنگام كه با ساختن فيلم توهين آميز ٣٠٠ نوک تيز حمله های خود را به سوی فرهنگ و هويّت ايرانيان نشانه گرفتند، گروه های پرشماری از ايرانيان و فارسی زبانان به ويژه جوانان، با بهره گيری از ابزارهای گوناگون همچون رسانه های گروهی و فنّ آوری های نوين ِ ارتباطی به مبارزه با اين يورش های فرهنگی برخاستند. امّا جای شگفتی است كه در اين هنگامۀ بی مهری با خطّ فارسی در محيط اينترنت و به هنگام استفاده از تلفن همراه، هنوز غيرت ِ ملّی ِ ما بيدار نشده و عزم و اراده ای برای پاسداری از خط ّ ِ فارسی در ميان ايرانيان پدید نیامده است.
شگفت اين كه در میان برخی از دوستداران زبان فارسی كه برای بكارگيری واژه های فارسی سره توجّه زيادی از خود نشان می دهند، كمتر انگيزه ای برای پاسداشت ِ خطّ ِ فارسی ديده می شود و اين بی انگيزگی را گاه در ميان برخی از دوستداران ميراث فرهنگی نيز می توان ديد. امّا اگر با يک ديد علمی و فراگير به مفهوم ميراث فرهنگی توجّه کنیم، به روشنی درخواهيم يافت كه ميراث فرهنگی تنها سازه های كهن و گنجينه های هنری و تاریخی برآمده از دل خاک نيست. از جشن ها و آيين ها، خوراک ها و پوشش های سنّتی مردم، رقص ها و موسيقی ِ محلّی ِ نواحی ِ مختلف، بازی های محلی و باورهای عامّه مردم تا خطّ فارسی يعنی خطّی كه شاهنامه و گلستان و بوستان و مثنوی را با آن نوشته اند، همه و همه در شمار ِ ميراث ِ فرهنگی ِ ايرانيان هستند.

شش

ماهنامه ي ِ بُخارا عصر پنجشنبه ٢١ تير ١٣٨٦ در ساعت ١٧-١٩، جشن ِ شانرده سالگي ي انتشار نشريّه ي ادبي و فرهنگي ي گيله وا، چاپ گيلان را در خانه ي هنرمندان تهران برگزار مي كند.
ما نيز اين سالگرد ِ فرخنده را به سردبير و دست اندركاران ِ اين كُنش ِ ارجمند ِ گيله مردان ِ ميهنمان شادباش مي گوييم.





<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?