CENTER FOR IRANIAN STUDIES - کانون پژوهشهای ايران شناختی

(سخن صادق هدایت به مصطفا فرزانه)

يادداشت ويراستار

دير زماني است كه من نيز همچون همه ي اهل قلم و فرهنگ و دوستداران ادب ايران و جهان، چشم به راه ِ نشر ِ رُمان ِ بلندآوازه ي يوليسيز/ اوليس اثر بزرگ جيمز جويس به ترجمه ي مترجم توانا و دوست ِ فرهيخته ام دكتر منوچهر بديعي هستم و هر بار كه با او ديدار يا تماس داشته ام، پُرسا و جوياي ِ زمان ِ نشر ِ اين رُمان بوده ام و

پاسخ وي نيز پوشيده در پرده ي ابهام بوده و چشم اندازي روشن در برابرم نگشوده است و همچنان تشنه كام در كرانه ي اين سراب ِ سوزان كه آن را سر ِ آب ِ كتاب و نشر پنداشته ام، بر جا مانده ام.امروز وقتي خبر ِ رُخ نمايي ي اين ناخواسته پرده نشين را در پيامي از دوستم مسعود لقمان دريافتم، نخست از شدّت تلخكامي ي ِ ديرپا، باورم نشد. با اين حال، هنگامي كه متن ِ خوشْ خبرانه و اميدبخش پيام را خواندم، كور سويي از اميد در دلم تابيد و به خود نويد دادم كه به زودي، پيرانه سر به خواندن اين شاهكار بزرگ ِ سده اي كه چندين دهه اش را زيسته و پشت ِ سر گذاشته ام، كامياب خواهم شد. امّا هنوز درين خوشْ خيالي ي رؤياگونه بودم كه پيام دوم ِ مسعود رسيد و با گفتاوردي سخت نوميدانه از بديعي، آب ِ پاكي را روي دستم ريخت و بار ديگر مرا واداشت كه از ژرفاي دل و جان به حال ِ پريشان ِ فرهنگ و ادب ِ ميهنم اندوه بخورم و دريغا بگويم.
* * *
متن ِ نخستين پيام ِ خوش خبر ِ مسعود لقمان را در اين نشاني بخوانيد:
http://rouznamak.blogfa.com/post-16.aspx
*

همراه با اين پيام، متن كامل انگليسي ي يوليسيز/اوليس و ترجمه ي بديعي از بخش هفدهم آن و نيز يك ترانه ي زيباي ايرلندي آمده است.

و پيام نوميدكننده ي دوم او را در اين نشاني، بيابيد و بخوانيد.
http://rouznamak.blogfa.com/post-17.aspx