Wednesday, April 18, 2007
2: 322. بزرگداشت ِ شيخ ِ عطّار
يادداشت ويراستار
شيخ فريدالدّين عطّار نيشابوري، انديشه ور، عارف و شاعر و پژوهنده ي نامدار سده ي ششم و آغاز سده ي هفتم هجري، از چهره هاي تابناك ادب فارسي و فرهنگ ايراني است كه با همه ي گفتارها و كتابهاي تاكنون نشريافته در باره ي او، هنوز نياز به شناخت ِ بيشتري دارد. اين فرهيخته مرد تاريخمان را به درستي پيشگام جلال الدّين محمّد مولوي شمرده اند و مولوي خود در ستايش پايگاه والاي او گفته است:
»هفت شهر ِ عشق را عطّار گشت / ما هنوز اندر خم ِ يك كوچه ايم!»
كه نيمه ي دوم اين بيت، در زبان فارسي زبانزد و مثل ِ رايج شده است.
خوشبختانه افزون بر پژوهشهاي پيشين در زمينه ي شناخت زندگي و اثرهاي ارزشمند عطّار، هم اكنون نيز برخي از پژوهندگان بدين كار سرگرمند و درهاي تازه اي را به جهان ِ انديشه ي او مي گشايند. ويژه گردانيدن روز بيست و پنجم فروردين ماه به بزرگداشت عطّار، اقدام شايسته اي است. به همين مناسبت، پايگاه پژوهشي ي آريابوم، دو گفتار درباره ي او نشرداده و آقاي بهزاد فرهانيه، سردبير آن، چند روز پيش نشاني ي پيوند بدانها را به دفتر من فرستاد (و من با دريغ، به سبب اشكال فنّي در كار نشر درآمد ِ تازه، نتوانستم در همان زمان نشردهم) اكنون با سپاس از او، در اين صفحه مي آورم.
http://www.aariaboom.com/content/view/846/2/
آرامگاه شيخ عطّار در زادگاه او نيشابور
ترانه اي از سروده هاي شيواي عطّار را زيورْ بخش ِ پايان ِ اين يادداشت مي كنم:
«گر مرد ِ رَهي، ميان ِ خون بايد رفت! از پاي فُتاده، سرنگون بايد رفت تو پاي به راه درنِه و هيچ مپرس خود، راه بگويدت كه چون بايد رفت.»
