CENTER FOR IRANIAN STUDIES - کانون پژوهشهای ايران شناختی

گُفتاوَرد از درونمايه هاي اين تارنما در رسانه هاي چاپي و الكترونيك، بي هيچ گونه تغيير و با يادكردازخاستگاه، آزادست.




Free to use on any web and media, without any changes and with a reference to source


All Rights Reserved
Copyright © 2005-2007-Iran-shenakht




يادداشت ويراستار


شنبه چهارم فروردين ١٣٨٦


هرچند كه ديگرگوني هاي اجتماعي و فرهنگي در ميهن ما بسيار به كُندي صورت مي پذيرد، به هر روي گهگاه نشانه هايي از آن به چشم مي خورد و همين اندازه هم مايه ي اميدواري است.
اين فرآيند، بر پايه ي زبانْ زَد ِ مشهورمان: «دير و زود دارد؛ امّا سوخت و سوز ندارد.» براي نمونه، اكنون شاهد آنيم كه نويسنده و مترجم جوان و پوياي ما سيامك گلشيري، چنين ديگرگوني را در گستره ي داستان نويسي ي روزگارمان به نمايش مي گذارد.




او كه در فضاي داستان نويسي ي عمويش هوشنگ گلشيري، نويسنده ي سرآمد ِ معاصر و ترجماني ي پدرش احمد گلشيري، مترجم توانا و چيره دست ِ ادب ِ داستاني ي غربي به زبان فارسي، باليده و بي گمان، درسهاي ارزشمندي از كوشش و كُنِش ِ آنان آموخته، شيفته و مُريد آنان و ديگرْ همْ نسلان ِ ايشان نمانده و -- چنان كه از پويايي ي يك جوان امروزين مي سزد -- بر آن است كه اندرز ِ كهن و نخْ نماشده ي پيشينيان: «رَه چُنان رَو كه رَهروان رفتند!» را آموزه ي زندگي ي ادبي ي خود نگرداند و راه ِ ويژه ي خويش را بيابد و در پيش گيرد و بپيمايد.
سيامك گلشيري از اين كه گستاخانه از فرارسيدن ِ دَوران ِ مرگ ِ ديكتاتورهاي ادبي در ايران سخن بگويد، پروا و پرهيزي ندارد و آشكارا مي گويد كه نمي خواهد، در دَور ِ باطل ِ مُرادي و مُريدي گرفتار بماند و اجراكننده ي ِ حُكم ِ «حُكمْ گزاران!» باشد؛ بلكه به وارونه، بر آن است كه در يخْ بندان ِ انديشه و گفتار و كردار در جامعه ي ادبي ي ما، پا بر جاي پاهاي شناخته شده ي رهروان ِ پيشين نگذارد و به صرافت ِ خود، گام در اين راه برفْ پوش ِ ناشناخته بگذارد و از گمْ شدن نهراسد تا راه ِ ويژه اش را بيابد.
چُنين رويكردي را از سوي يك جوان ِ دست اندركار در پهنه ي ادب داستاني ي امروز ايران و در محيطي بيشتر ايستا و يخ بسته، نمي توان و نبايد دست ِ كم گرفت و بهاي بايسته اي بدان نداد. بلكه، بايد آن را به فال نيك گرفت و اميدوار بود كه راهْ گشا و آينده ساز باشد.
* * *
در راستاي همين گفتمان ِ ايستايي و پويايي در فضاي ادبي ي ما، مجتبي پورمحسن گزارشگر راديو زمانه، گفت و شنودي خواندني داشته است با سيامك گلشيري كه متن آن را مي توانيد در نشاني ي زير بخوانيد و با ديدگاههاي پويشگرانه ي اين نويسنده و مترجم جوان ميهن مان آشنا شويد:http://www.radiozamaneh.org/literature/2007/03/post_201.html