Saturday, July 29, 2006
2: 31. دلْ آزردگي ي ِ پژوهشگري فرهيخته از كمْ لطفي ي يك عيبْ جو
يادداشت ويراستار
چندي پيش در همين تارنما از ميز ِ گردي سخن گفتم كه بر پايه ي فراخوان ِ خبرگزاري ي ميراث فرهنگي با حضور شماري از استادان و كارشناسان تاريخ و فرهنگ ايران و تني چند از روزنامه نگاران براي بررسي ي وضع لوحه هاي يافت شده در تخت جمشيد و به امانت مانده در موزه ي باستان شناسي ي دانشگاه شيكاگو، در تهران تشكيل شده بود.
يكي از آگاه ترين شركت كنندگان در آن ميز ِ گرد، دكتر پرويز رجبي
استاد و پژوهشگر تاريخ باستاني ي ايران و مؤلّف ِ كتابهاي كليدي ي مهمّي در اين زمينه بود.
استاد و پژوهشگر تاريخ باستاني ي ايران و مؤلّف ِ كتابهاي كليدي ي مهمّي در اين زمينه بود. فصلنامه ي ميراث ايران، چاپ نيوجرزي در آمريكا، در شماره ي ششم خود (تيرماه 1385) نوشته اي از آقاي دكتر رحمت الله مهراز را به چاپ رسانده است كه در آن، نويسنده، بي هيچ آگاهي از كارنامه ي علمي و پژوهشي ي استاد رجبي، بر پاره اي از برداشت هاي ايشان در آن گرد ِ همايي، انگشت ِ عيب جويي گذاشته و سخنان ِ داراي پشتوانه ي استاد را به ناحق، اشتباه ِ تاريخي انگاشته است.
دكتر رجبي در پاسخي بدان عيب جويي، با لحني فرهنگي و همراه با روشنگري ، به تحليل ِ رويكردهاي پر از افراط و تفريط ِ بسياري از ايرانيان در رويكرد به كارهاي ديگران پرداخته و افزون بر آشكاركردن ِ نادرستي ي ايرادهاي نيش ِ غولي ي ِ نگارنده ي ِ آن نوشته، باز هم درسي ارزنده به همه ي دوستداران ِ راستي و درستي داده است.
پاسخ استاد رجبي نخست در شماره ي هفتم همان فصلنامه ي ميراث ايران (امردادماه 1385) و سپس در نشريّه ي خبري ي الكترونيك اخبار ِ روز (هفتم امرداد 1385) نشريافته است. ايشان همچنين رونوشتي از اين پاسخ خواندني را براي نشر در ايران شناخت، بدين دفتر فرستاده اند كه با سپاس از مهرشان، از سوي ِ ايشان به خوانندگان اين تارنما پيشكش مي كنم. براي آسان كردن ِ كار، نشاني ي ِ اخبار ِ روز را در زير مي آورم تا خواستاران ِ خواندن ِ گفتار ِ استاد، آن را در آن جا بخوانند:
