Wednesday, May 10, 2006
346. زنده رود و باغ ِ كاران يادباد!
يادداشت ويراستار
دانش نما، ماهنامه ي ِ فنّي- تخصّصي ي ِ سازمان ِ نظام ِ مهندسي ي ِ ساختمان ِ استان ِ اصفهان، سال ِ 14: 130 - 132، بخش ِ
موضوع ِ روز ِ اين دفتر ِ خود را ويژه ي ِ گزينش ِ شهر اصفهان به عنوان ِ پايتخت ِ فرهنگي ي ِ جهان ِ اسلام در سال ِ دوهزار و شش ِ ميلادي ي ِ كرده و اين انتخاب شايسته را گرامي داشته است.
دانش نما، همچنين در اين دفتر ِ خود، براي ِ نخستين بار، بخشي را با سرفصل ِ خاطرات ِ شهر نشر داده و گفتاري از نگارنده ي ِ
اين يادداشت را با عنوان ِ "زنده رود و باغ ِ كاران يادباد!" (برگرفته از غزلي از حافظ)، در اين بخش درج كرده است. نويسنده در اين گفتار -- كه با درآمدي كوتاه و خواندني از آرش اخوّت آغازشده -- يادمانده هاي ِ ذهني ي ِ خود از روزگار كودكي و جواني ي ِ خويش (نخستين دهه هاي اين سده ي خورشيدي) در زادگاه محبوبش را بازگفته و بر آنچه در آن دوران هنوز در گنجينه ي ِ فرهنگي يِ اين شهر ِ نامدار و نيز محيط ِ زيست ِ آن بوده و بر اثر ِ ندانم به كاري و بي پروايي ي ِ دست اندر كاران ِ اداره ي شهر و آزمندي و سود جويي ي ِ مال اندوزان براي هميشه نابودشده است، دريغ و افسوس مي خورد.
به هر روي، نشر ِ اين خاطره ها -- هرچند با درد و حسرت و در هنگام ِ گذشتن ِ كار از كار! -- شايد بتواند هُشداري باشد به امروزيان كه آنچه را هنوز نيمه جاني به در برده است، با دل سوزي و مراقبتي خاص، پاس دارند تا شهري كه كمال خُجندي در ستايش آن سرود: "اصفهان نيمي از جهان گفتند/ نيمي از وصف ِ اصفهان گفتند"، تبديل به يك اقامتگاه ِ بي چهره و بي هويّت براي ميليونها مردم ِ انبوه شده در آن، نشود و آيندگان، وصف ِ آن را تنها در گفتارها و كتابهاي تاريخي نخوانند!
بيست و يكم ارديبهشت 1385
