CENTER FOR IRANIAN STUDIES - کانون پژوهشهای ايران شناختی

*

با دریغ بسیار، باید گفت که زبان فارسی ی کنونی، با چنین بی وبند و باری ها و آشفته کاری هایی رو به روست و برخی از کاربران آن چنان ناخویشکارند که گویی نمی دانند این زبان، مرده ریگ ِ فردوسی ها، نظامی ها، سعدی ها، حافظ ها، مولوی ها، دهخدا ها،  فروزانفرها، همایی ها، بهارها، جمال زاده ها، هدایت ها، مُعین ها، نیما یوشیج ها، خانلری ها، علوی ها، اعتمادزاده ها. صفاها، یارشاطرها، فرامرزی ها،  دشتی ها، سعیدی ها، باستانی ها،اعتصامی ها، شاملوها، اخوان ها، ابتهاج ها، فرّخ زادها، حقوقی ها، دانشورها، بهبها نی ها، آلاحمدها، دولت آبادی ها، نجفی ها، گلشیری ها، حقوقی ها و صدها اختر تابناک دیگر در این سپهر فرهنگ و ادب، از این زمره است و هر فارسی  زبان امروزین، باید آن را همچون مردمک چشم خویش پاس بدارد و همانند گوهری شبچراغ، به آیندگان بسپارد.