Sunday, August 01, 2010

 

سوگ پیامی غریبانه برای ِ هنرمندی یگانه


یادداشت ِ سردبیر
(بیرون از نوبت ِ نشر ِ تارنگاشت)

دهم امرداد ۱۳۸۹

در سوگ ِ «محمّد نوری»
هنرمند ِ بزرگ ِ میهن مان

یکم دی ماه ۸∙۱۳- دهم امرداد ۱۳۸۹

▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄

دریغا و دردا!







ایران! ایران!


سبزی ی ِ صد چمن
سرخی ی خون ِ من
سپیدی ی ِ طلوع ِ سحر
به پرچمت نشسته ای ایران!
ایران!
http://www.youtube.com/watch?v=lXtL6uuw8nk&feature=related

جان ِمریم
http://www.youtube.com/watch?v=D22jcirD2LQ

خبر، کوتاه و دردانگیز بود!

محمّد نوری
خواننده ی ترانه‌های توده و نغمه های پرشور ِ میهنی،
محبوب ِ میلیون ها ایرانی و
پُل ِ پیوند ِ میان ِ موزیک ِ سنّتی و موزیک ِ پویای نسل ِ جوان
از خواندن بازماند!
نوری دیگر از رنج و شکنج ِ زنان و مردان ِ کار ِ میهن مان
و مهرورزی و دلدادگی شان، نغمه سرنخواهد داد!
*
به راستی دردا و دریغا!
به ویژه در هنگامی که من ِ ایرانی‌ی ِ "شهربَند" ِ غربتی جان‌کاه،
حتّا نمی توانم سوگ پیام ِ غریبانه ی ِ خود در اندوه ِ مرگ ِ او را
آزادانه و همراه با تصویرهای او و گل و شمع و پرچم میهنم،
به میانجی‌ی ِ این رسانه‌ی ِ الکترونیک
برای دوستداران داغ‌دار و سوگوار ِ
آن هنرمند بی همتا بفرستم
و آن "در وطن ِ خویش غریبان!"
نخواهند توانست بدون بازداری، تصویرها را بنگرند!
*
به راستی، این نغمه ی دردمندانه‌ی ِ اوست
که "در اندرون ِ من ِ خسته دل، در فغان و در غوغاست!":

"خوشه‌ی ِ غم توی ِ دلم،
زده جوونه، دونه به دونه!
دل نمی‌دونه
چه کنه با این غم؟!..."



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?