CENTER FOR IRANIAN STUDIES - کانون پژوهشهای ايران شناختی

▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄

یکشنبه بیست و هفتم اردیبهشت ماه ١٣٨٨ خورشيدي

امروز با اندوه فراوان، خبر ِ خاموشی‌ی ِ خُسران‌بار ِ زنده‌یاد دکتر محمّدامین ریاحی، استاد ِ ممتاز ِ زبان و ادب ِ فارسی و فردوسی ‌شناس و شاهنامه‌پژوه ِ سرآمد ِ روزگارمان را از سه دوست ِ سوگوار در سه شهر ِ اصفهان و شیراز و تهران) دریافتم و همانند ِ آنان و همه‌ی ِ ایرانیان ِ دل‌بسته به فرهنگ ِ میهن، آه از نهاد برآوردم و آب ِ درد و دریغ از دیدگان ِ خسته، فروریختم!
برای ِ ارج‌گزاری به استاد و پایگاه ِ ممتار ِ ایشان، گفتاری را برای درج در جشن‌نامه‌شان، پیشکش کرده‌ام که در تهران به چاپ رسیده‌است؛ امّا من خود، هنوز آن "جشن تامه" را -- که شنیدم در دو جلد تدوین یافته -- ندیده ام.

*
یاد ِ استاد ِ بزرگ را گرامی بداریم و پیمان نوکنیم که همچون او رهرو ِ سخت کوش ِ راه ِ زرّین فرهنگ ِ ایرانی باشیم.


گزارش‌های سه گانه‌ی ِ درگذشت ِ استاد و زندگی‌نامه‌ی ِ کوتاه او را را در این پیوندنشانی‌ها بخوانید ↓
http://www.drshahinsepanta.blogsky.com/


http://www.etemaad.ir/Released/88-02-27/151.htm#145216


http://khordegiri.blogfa.com/post-44.aspx

posted by Jalil Doostkhah @ 5:47 AM