Sunday, April 08, 2007
2: 310. انديشيدن به فرآيند ِ نوگرداني ي ِ جامعه، رويكرد ِ عمده ي ِ جامعه شناسان ِ ايراني
در درآمد ِ 2: 300 از كوشش و پژوهش ِ جامعه شناس نامدارمان دكتر جمشيد بهنام در راستاي شناخت ِ فرآيند ِ شكل گيري ي انديشه ي نوگرداني در جامعه ي ايران، سخن به ميان آوردم.
مي توان گفت كه پژوهش در اين درونمايه، يكي از عمده ترين سويه هاي كار ِ جامعه شناسان ايراني درون مرز و برون مرز در دهه هاي پشت ِ سر بوده است و هنوز هم رويكرد ِ بسياري بدان هست تا انديشه و خواستي كه يك سده پيش از اين در ميهن ما مطرح گرديد و هنوز هم به گونه اي نهايي به كردار نپيوسته است، پي گيري شود و سببهاي ناكام ماندن آن به درستي بررسي گردد.
امروز در پيامي كه از دفتر ِ انجمن جهاني ي پژوهشهاي ايران شناختي
International Society For Iranian Studies / ISIS
به اين دفتر رسيد، از نشر كتابي تازه در همين راستا، با عنوان ِ دولت و زيردستان: نوگرداني ي ِ اقتدار گرايانه در تركيّه و ايران آگاهي داده شده است.
ويراستار و پژوهنده ي چند تا از گفتارهاي دوازده گانه ي اين كتاب، دكتر تورج اتابكي، استاد دانشگاه اوترخت در هلند و جامعه شناس و پژوهشگر درونمايه هاي سياسي ي ايران و كشورهاي همسايه ي آن، به ويژه فرازْرود (آسياي ميانه) است كه پيش از اين كارهايش را خوانده ايم.
در اين كتاب، گفتمان نوگرداني در دو كشور همسايه، ايران و تركيّه مطرح گرديده است تا با رويكرد به همانندي هايي در ساختار ِ جامعه هاي دو سرزمين و آغاز ِ اين فرآيند در دوران فرمانروايي ي رضاشاه و آتاتورك، زمينه ي شناخت بهتري از چگونگي ي آن فراهم گردد.
متن ِ آگاهي نامه ي فرستاده ي انجمن جهاني ي پژوهشهاي ايران شناختي را در دنباله، مي آورم.
The State and the Subaltern: Authoritarian Modernisation in Turkey and Iran
Touraj Atabaki (Editor)
London: I.B.Tauris, 2007
In the 1920s Turkey and Iran faced political upheavalas both states attempted to find their routes tomodernity. This is the first study to observe the practice of modernization in Turkey and Iran not only from above, by examining the measures adopted by thepolitical regimes of the late Ottomans, Ataturk and Reza Shah, but also from below, exploring howdifferent social levels contributed to the drive form odernity. It is a full and thorough analysis of how these societies reacted to reform and change.
"TheState and the Subaltern" offers a fresh perspective on the accommodation and resistance to modernization and the relation between the common people and the state in two Islamic societies during the 19th and early20th centuries. It is a fascinating exploration of the history of subalterns - the rank and file of society -with specific reference to gender, ethnicity, industrial and non-industrial urban labour, rural labour, unemployment and the impact of immigrant labour.
*
:Table of Contents
Touraj Atabaki: Introduction
Touraj Atabaki: Time, Labour-Discipline and Modernisation in Turkey and Iran
Donald Quataert: Workers and the State Duringthe late Ottoman
Touraj Atabaki: Disgruntled Guests: Iranian Subaltern on the Margins of the Tsarist Empire
Vangelis Kechriotis: The Modernization of the Empire and the Community ‘privileges’: Greek-Orthodox Responses to the Young Turk Policies
Stephanie Cronin: Modernity, Change and Dictatorship in Iran: The New Order and its Opponents,1927-1929
Erik-Jan Zürcher: From Ottoman Empire to the Republic of Turkey
Kaveh Bayat: With or Without Workers in Reza Shah’s Iran: Abadan, May 1929
Hülya Küçük: Sufi Reactions against the Reforms after Turkey’s National Struggle: How a Nightingale turned Into a Crow
Umut Azak: The Menemen Incident: The Creation and Contestation of a Myth (1930-1931)
Afsaneh Najmabadi: Authority and Agency:Re-visiting Women’s Activism During Reza Shah’s Period
Nicole van Os: Polygamy Before and After the Introduction of the Swiss Civil Code in Turkey
