CENTER FOR IRANIAN STUDIES - کانون پژوهشهای ايران شناختی

يادداشت ويراستار


سه شنبه 24 بهمن 1385 در درآمد 2: 233 اين تارنما مژده ي برگزاري ي برنامه ي آوازخواني ي استاد محمّد رضا شجريان در اُپراهاوس سيدني را، هم زمان با نوروز آينده -- كه در آستانه ي آنيم -- به خوانندگان گرامي دادم و از شور و شوق ِ وصف ناپذير ِ ايرانيان ِ به غربت رانده و "شهربند" ِ استراليا براي برگزاري ي نوروزي شكوهمندتر از هميشه، سرشار از آوازهاي دلْ نشين ِ خُنياگر ِ بلندْآوازه ي ايراني با ارمغاني گرانْ مايه از ترانه - سرودهاي ميهني، سخن گفتم.
امّا دريغ كه اين نويد ِ وصل نيز همچون ديگرْ نويدها ديري نپاييد و به هجران سرانجام يافت و با انتشار خبر ِ ناخوشايند ِ لغو ِ سفر ِ استاد شجريان به اين غربتگاه ِ دور، غم ِ غربت و رنج و شكنج ِ جانكاه ِ دوري، ديگرْباره، سپهر ِ دلهاي آرزومند را با ابرهاي سياه اندوه بار فروپوشانيد و چشمان مشتاق، به حسرت بر درهاي بسته ي ِ اُپراهاوس دوخته ماند و از دلهاي خسته و رنجور، ناله برآمد:
«ديدي دلا كه يار نيامد!/ گرد آمد و سوار نيامد!»




امروز، عرفان قانعي فرد در پيامي از من پرسيده بود:
«آيا سفر ِ استاد شجريان لغوشده است؟»
و من در پاسخ بدو، با دلْ آزردگي نوشتم:
«..........
بله، تا جايي كه من مي دانم، برنامه ي سفر آقاي شجريان به استراليا و اجراي كنسرت در اين جا برهم خورده است. در باره ي سبب آن هم، در اين جا شايعه هاي گوناگون رواج دارد كه درست و نادرست هيچ يك را نمي توان تأييد كرد.»




عرفان در دنباله ي پيام خود، نقش ِ «مرغ ِ سحر» را ورزيده و «داغ ِ مرا (و ما را)، تازه تر كرده است!»
او نشاني ي پيوند به گفتاري تحليلي از خود، در باره ي هنر ِ والاي شجريان، اين خُنياگر و نغمه سراي ِ آرزوي آزادي و حسرت ِ رهايي را برايم فرستاده است كه در عين ِ خواندني بودن، دريغْ انگيز و جانْ سوز نيز هست. نشاني اين است:
http://www.kurdistansite.com/archive/erfan.q/ostad%20shajrian.htm