CENTER FOR IRANIAN STUDIES - کانون پژوهشهای ايران شناختی

يادداشت ويراستار


گفتمان ِ كيستي ي ِ ايرانيان و پيشينه ي زيست شناختي ي تيره هاي گوناگون ِ ايراني و گروههاي زباني ي جاي گرفته در اين انجمن ِ همزيستي ي ِ ملّي، از ديرزماني پيش از اين، در كانون ِ رويكرد ِ پژوهندگان ِ تاريخ و فرهنگ ما (از ايراني و جُز ايراني) بوده و گفتارهاي و كتابهاي بسياري در اين زمينه نشريافته است. امّا تا آن جا كه اين نگارنده مي داند، پيش از اين، برداشتها نظري و بر پايه ي داده هاي متنهاي ادبي و روايتهاي تاريخي و گزارشهاي جغرافيايي بوده و سند و پشتوانه ي پژوهش دانشي و آزمايشگاهي نداشته است.
خوشبختانه در روزگار ما، پژوهشهاي كاوشگرانه و ژرفانگرانه ي اهل ِ دانش، به ياري ي تاريخ نگاران و فرهنگ پژوهان آمده و چندان جايي براي گمان پروري و گفتاوردهاي پراكنده از اين جا و آن جا و نتيجه گيري هاي نااستوار و احتمالي باقي نگذاشته و پرتوهاي روشنگر و رازگشايي بر تيرگي ي هزارتوهاي شناخت، تابانيده است.
دوست ارجمند آقاي خسرو باقرپور، امروز گزارشي را كه ايسنا از تهران پخش كرده است، با لطف از آلمان به اين دفتر فرستاده است كه گزينه ي آن را با سپاس از او در پي مي آورم. گزارش ايسنا حكايت از پژوهش يك پژوهنده ي زيست شناس ايراني در زمينه ي شناخت بنيادهاي زيست شناختي ي ايرانيان دارد و من -- بي آن كه به خود روابدارم كه درباره ي درونمايه و داده هاي ِ آن داوري كنم -- خواندن آن را به همه ي دوستداران ِ شناخت ِ بهتر ِ ايران و ايرانيان، سفارش مي كنم.
خوانندگان گرامي ي اين صفحه، مي توانند متن گسترده ي گزارش يادكرده را در نشاني ي زير بيابند و بخوانند.
http://www.isna.ir/Main/NewsView.aspx?ID=News-727489&Lang=P
* * *


خبر ِ خبرگزاري ي ِ دانشجويان ايران - تهران
سرويس: پژوهشي
1385/03/22 06-12-2006 12:01:50 8503-06068: کُد


براساس پژوهش محقق ايراني دانشگاه«كمبريج»: تمام اقوام غيرفارسي‌زبان ايران ريشه ايراني دارند. ريشه مشترك اقوام ايراني به حداقل 10 هزار و500 سال پيش برمي‌گردد.

براساس تحقيقات پژوهشگر ايراني ژنتيك پزشكي و جمعيتي دانشگاه «كمبريج» كه با كمك و نظارت گروهي از برجسته ترين محققان اين رشته انجام شده، جمعيت هاي ايراني كه با زبان‌هاي غير از گروه هندو-اروپائي تكلم مي‌كنند به ويژه جمعيت آذري زبان ساكن در فلات ايران ريشه ژنتيكي مشتركي با اقوام ترك زبان ساكن در كشور تركيه و اروپاي شرقي ندارند و بر عكس «شاخص‌هاي تمايز ژنتيكي» آنها (مانند FSt) با ساير گروه‌هاي ساكن در فلات ايران به ويژه فارسي زبانان نزديك به صفر است كه نشانگر ريشه ژنتيكي مشترك آنها در اعماق تاريخ ايران است.


دكتر مازيار اشرفيان بناب عضو ِ هيأت ِ علمي ي ِ پژوهشكده باستان شناسي سازمان ميراث فرهنگي ي




كشور كه دانش‌آموخته ي دكتري پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران و كارشناسي ارشد باستان شناسي از دانشگاه «منچستر» بوده و در حال حاضر مشغول گذراندن ماه‌هاي آخر مقطع دكتري تخصصي ي رشته ي ژنتيك پزشكي و جمعيتّي در دانشگاه «كمبريج» انگلستان است، در گفت‌و‌گو با خبرنگار ِ پژوهشي ي ِ خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) خاطرنشان كرد:
"موضوع تحقيق و مطالعه من در مقطع دكتري مطالعه ژنتيكي اقوام ايراني و بررسي ارتباطات تاريخي و ژنتيكي تمام اقوام ساكن در فلات ايران بوده است. در اين مطالعه كه با كمك و نظارت گروهي از برجسته ترين محققان ژنتيك تكاملي و جمعيتي انجام شده، نمونه‌اي از افراد داوطلب وابسته به تمام گروه‌هاي اجتماعي و قومي ايران مورد مطالعه قرار گرفته‌اند كه نتايج حاصله بسيار جالب توجه و تعمق مي‌باشد."
به گفته وي:
" مطالعه ي ميتوكندريال
DNA
نشان مي‌دهد كه ريشه مشترك مادري تمام اقوام ايراني ساكن در فلات ايران به زماني بسيار عقب تر از آنچه در نظريه مهاجرت اقوام آريائي مطرح مي باشد بر مي‌گردد بدين ترتيب كه اگر تمامي اختلاط ها و شاخص هاي ژنتيكي مربوط به ساير مناطق جغرافيايي و قومي را از محتواي ژنتيكي نمونه‌هاي مدرن ايراني حذف كرده و به كناري بگذاريم، اخيرترين جد مشتري مادري ما (Most Recent common ancestor- MRCA) زماني حدود 10 هزار و 500 تا 11 هزار سال قبل در فلات ايران مي‌زيسته است."
وي افزود:
"نزديكي ژنتيكي بين اقوام ساكن در فلات ايران و از سوي ديگر خاصّ بودن ِ اين محتواي ژنتيكي در فلات ايران به قدري ملموس و غير قابل انكار است كه حتي به كار بردن كلمه اقوام را در مورد جمعيت هاي ساكن در فلات ايران با شك و ترديد روبرو مي‌كند. به اين معني كه آنچه باعث ِ تمايز ِ ژنتيكي ي گروه‌هاي انساني مي شود تا بتوان آنها را به صورت اقوام ِ تمايز يافته در زمان و مكاني خاص تصوّر كرد، ابدا در محتواي ژنتيكي ايرانيان اعم از فارس و آذري و لر و بلوچ و تركمن و ... ديده نمي‌شود."