Tuesday, January 03, 2006
211. بزرگداشت ِ احمد سخاورز: هنرمندي توانا و پويا
يادداشت ويراستار
چهارشنبه، چهاردهم دي ماه 1384(چهارم ژانويه 2006)
هنرمندان وجدان همواره بيدار و ضمير هميشه هوشيار جامعه ي خويشند. آنان با چشمان تيزبين و ژرفانگر خود، از لايه هاي آشكار چهره ها و گفتارها و كردارها و رويدادهاي زمانه مي گذرند تا به نهفته ها و ناگفته ها و ناشناخته ها برسند و آنها را با ياري ي توش و توان ِ آفرينشي ي خود و به ميانجي ي افزارها و رسانه هاي هنري آفتابي كنند و در برابر ديدگان ِ همگان بگذارند. آنچه را كه تاريخ نگاران و گزارشگران با زباني مبهم و به كنايه و اشاره بيان مي دارند و تنها گرته ي نيمه رسايي از واقعيّت ِ روزگار را در خود دارد، اينان با روشني و گويايي ي هرچه تمامتر به نمايش مي گذارند و تعبير مولوي، زبان حال شان است كه: "حرف و گفت و صوت را برهم زنم / تا كه بي اين هرسه، با تو دم زنم."
در اين ميان، در روزگار ما طرّاحان ِ طنزپرداز جاي ويژه اي دارند. از يكصد سال پيش، در هنگامه ي جنبش مشروطه خواهي، اثرهايي از پيشگامان اين رشته ي هنري در نشريّه هاي ادبي، سياسي و فرهنگي آغاز به نشر كردند و چندي نگذشت كه نشريّه هاي ويژه ي كار آنان ، مانند ِ ملانصرالدّين و سپس توقيق و جز آن، بنيادنهاده شدند و با گذشت زمان، اين هنر پر و بال گشود و باليد و برومند شد و در چندين دهه ي اخير هنرمنداني نه تنها در گستره ي دروني ي ميهن، بلكه در پهنه ي جهان سربرافراشتند و اين جنبه از توان ِ هنري ي ايرانيان را به هم ميهنان خود و به جهانيان شناساندند. نامداراني همچون اردشير محصّص، بيژن اسدي پور، كامبيز درم بخش، احمد سخاورز، توكا نيستاني، نيك آهنگ كوثر و ديگران از اين زمره اند.
در اين ميان، احمد سخاورز 
طرّاح طنزپرداز و پيكرساز توانا كه در چند دهه ي اخير كارهاي درخشانش زيوربخش نشريّه هاي چاپ ميهن و خارج و نمايشگاه هاي هنري در ايران و ديگر سرزمين ها بوده است، با سبك ابتكاري و توانايي هاي چشم گيرش، پايگاه والايي دارد و بي گمان مي توان دستكارهاي او را از شهادت نامه هاي تاريخ اين روزگار و ماندگار در گنجينه ي هنرهاي ملّي ي ايران شمرد.
طرّاح طنزپرداز و پيكرساز توانا كه در چند دهه ي اخير كارهاي درخشانش زيوربخش نشريّه هاي چاپ ميهن و خارج و نمايشگاه هاي هنري در ايران و ديگر سرزمين ها بوده است، با سبك ابتكاري و توانايي هاي چشم گيرش، پايگاه والايي دارد و بي گمان مي توان دستكارهاي او را از شهادت نامه هاي تاريخ اين روزگار و ماندگار در گنجينه ي هنرهاي ملّي ي ايران شمرد.سخاورز كه اكنون با دريغ، دور از زادبوم خويش و در كشور كانادا "شهربند"ست، خوشبختانه در سالهاي دوري از ميهن نيز بيكار ننشسته و دست از كار نشُسته و قلم هنرآفرينش را بر زمين نگذاشته است.
به منظور ارج گزاري از اين هنرمند سزاوار
و شناساندن چهره ي هنري ي او به نسل هاي امروز، گزينه اي از كارهاي دوره هاي گوناگون كوشش و كُنِش ِ هنرمندانه ي او را در پي مي آورم. با درود و آفرين بر او و آرزوي پايداري و پويايي اش. ج. د.
و شناساندن چهره ي هنري ي او به نسل هاي امروز، گزينه اي از كارهاي دوره هاي گوناگون كوشش و كُنِش ِ هنرمندانه ي او را در پي مي آورم. با درود و آفرين بر او و آرزوي پايداري و پويايي اش. ج. د.
