Sunday, January 01, 2006
210. ايران شناسي و ايران دوستي: انديشه و خِرَد، جايگزين ِ شورمندي و پرستش
يادداشت ِ ويراستار
دوشنبه 12 دي ماه 1384
(دوم ژانويه 2006)
شناخت دقيق و درست ِ يادمان هاي باستاني و ميراث فرهنگي ي نياكان، خويشكاري ي مهمّي است كه بسياري از ما ايرانيان آن را چنان كه بايد و شايد نمي ورزيم و در هنگام ِ سخن گفتن در اين زمينه، تنها به بازگفت ِ سخنان ديگران و كلّي گويي هاي شورمندانه ي ميهني بسنده مي كنيم. در حالي كه تا شناخت ِ سزاواري از گنجينه هاي هزاران ساله مان نداشته باشيم، هرگز نخواهيم توانست نگاهبانان راستين و دل سوزي براي پاسداشت ِ آنها در برابر تازش ها و تباهي هاي روي آور بدانها باشيم.
خوشبختانه در اين زمان، شمار ِ فزاينده اي از پژوهندگان بدين امر خطير مي پردازند و مي كوشند تا همگان را از جزء به جزء ِ دانستني ها آگاه گردانند و انديشه و خِرد ِ ايران شناختي را جاي گزين ِ شور ِ ايران پرستي گردانند. دل سوزان ِ به حال تاريخ و فرهنگ ايران هم، چنين پژوهشها و برداشتهايي را به ميانجي ي رسانه هاي جهان شمول ِ امروزين، به چهارگوشه ي جهان و به دست ِ شمار هرچه بيشتري از ايرانيان مي رسانند. اين كوششها بسيار شايسته و فرخنده است و مي توان گفت كه ايران شناسي دارد از اتاق هاي دربسته ي دانشگاهها و كانونهاي پژوهشي و كتاب هاي سنگين ِ تخصّصي، به 
گستره ي جامعه و به ميان ِ توده ي مردم راه مي يابد و پيوسته روزآمد مي شود.
گستره ي جامعه و به ميان ِ توده ي مردم راه مي يابد و پيوسته روزآمد مي شود.در پي گفتمان ِ بايستگي ي كوشش براي ميراث در خطر افتاده ي ايرانيان باستان در دشت پاسارگاد و تنگه ي بُلاغي كه در ماههاي اخير، درونمايه ي بسياري از گفتارها، پيام ها و فراخوان هاي كوشندگان ايراني بوده است و هست و من برخي از آنها را در درآمدهاي پيشين ِ همين تارنما بازتابانيده ام، امروز در دو پيام جداگانه، گفتارها و گفت و شنودهاي آموزنده و ارزنده اي در همين راستا بدين دفتر رسيده است كه با آوردن ِ نشاني هاي آنها، رويكرد ِ همه ي خواستاران ِ دانش و دوستداران فرهنگ را بدانها فرامي خوانم. باشد كه همه ي ما از اين پس با ژرفانگري و دل آگاهي ي بيشتري از ميهن ِ بلندآوازه ي خويش سخن بگوييم و ارزشهاي جاودانه اش را نيك بشناسيم و به نيكي به ديگران بشناسانيم و در جهان آشفته ي امروز با نمايش هرچه بهتر ِ كيستي ي والاي خود، سربلند زندگي كنيم و در انبوه غبار ِ كيستي زَداي رويدادهاي روزمرّه گُم نشويم.
پيام نخستين را دوست ِ فرهيخته آقاي دكتر تورج پارسي از سوئد فرستاده اند كه گفتاري بسيار ارزنده و روشنگر درباره ي بنياد و ساختار و تاريخ ِ پاسارگاد در بر دارد و نشاني اش اين است:
دومين پيام را آقاي دكتر شاهين سپنتا از ميهن بدين دفتر فرستاده اند كه خبر ِ روزآمدشدن ِ داده هاي تارنماي ويژه ي ايشان به نام ِ ايران نامه را با خود دارد و نشاني اش چنين است:
در تارنماي ِ ايران نامه، گزارش ِ فارس
ي ي متن ِ كامل ِ منشور ِ حقوق بشر ِ كورش ِ بزرگ از دكتر رضا مرادي غياث آبادي
ي ي متن ِ كامل ِ منشور ِ حقوق بشر ِ كورش ِ بزرگ از دكتر رضا مرادي غياث آباديو نيز گفت و شنود بسيار خواندني ي ايران نامه با همو در باره ي پاسارگاد و خطر ِ روي آورده بدان، سخت چشم گير و سزاوار ِ آفرين است
با سپاس فراوان از ياران ِ فرستنده ي پيام هاي دوگانه و آفرين بر همّت و كوشش ِ ارزنده ي آنان. ج. د.
